:P Dobra muzyka filmowa, taka naprawdę dobra, jeśli ma przetrwać powinna być wykonywana na koncertach, ponownie nagrywana przez wybitne orkiestry, dyrygentów i solistów. A my fani powinniśmy się cieszyć, gdy jest wiele interpretacji jednego dzieła. 
Jakoś ja nie miałem problemów ze słyszeniem innych instrumentów na starym nagraniu. I co z tego, że teraz je słychać trochę lepiej, skoro puzon jest taki cichutki, ugrzeczniony i ledwie słyszalny? Muzyka do filmu o Barbarzyńcy powinna mieć wiekszy pazur/Turek pisze:A co powiesz Wawrzyńcze jak sam kompozytor chce re-rec i wyraża niezadowolenie z oryginału?
Marku - pamiętam jak mówiłeś po premierze re-recu że nowe Battle miażdży stare
Owszem ten fragment o którym idzie dyskusja brzmi inaczej ale zauważcie - w starym nagraniu puzon krył wszystkie grające instrumenty grające w tym momencie. Tutaj z kolei, dokładnie odseparowane są wszystkie instrumenty, słychać jak wszystko jest porządnie odseparowane, jak budowane jest napięcie na dynamicznych skrzypcach, trąbach i waltorniach plus ten puzon który jest bardziej wyważony.
Ale do czego się będziesz odnosił oceniając "spartolenie" starego nagrania? Do oddziaływania w filmie? Nie można się przyczepić. Do płyty? Na siłę, to można. Do nowego wydania? No to uznając nowe za wyznacznik, to stare się nadaje tylko na śmietnik.Turek pisze:Mówicie że spartolone - a ile można spartoleń w starym nagraniu znaleźć to nikt nie piszeChoćby te trąbki w Battle gdy chór śpiewa "Ave Ferrum..." - zlane w jedną całość i ledwo czytelne.
Ponownie: Wolę stare. Zresztą w tym nowym dęte brzmią inaczej, jakby nałożono tłumiki na puzony. Podobnie fragment gdy chór spiewa "fati" (głowy nie dam, konkretnie chodzi mi o fragment modlitwy Conana) brzmi tak, jakby zmieniono artykulację trabek z legato na nonlegato albo nawet staccato.Turek pisze:Choćby pierwsze 40 sekund Battle na dętych - dopiero w re-recu zauważyłem motywy, które grają dęte, wcześniej było to jakoś strasznie zamglone, w ogóle ten fragment w nowym nagraniu dopiero zyskał skrzydła. W starym ten początek był bardzo nieczytelny.
My mówimy o tym samym fragmencie?Turek pisze:Albo sekcja dęta w scenie pojawienia się jeźdźców Dooma na kurhanach w Battle of The Mounds - w nowym nagraniu jest ten fragment zagrany przepotężnie, z siłą i mocą. W starym to kit w porównaniu z Pragą.
Te kotły i perkusja to Twój koronny argument. Więc dobrze, przyznaję - w nowym nagraniu perkusja brzmi świetnie i wszystko słychać. Problem w tym, że siła tych utworów nie lezy w perkusji, tylko w monumentalnym, drapieznym chórze i brutalnych dęciakach.Turek pisze:Nie wiem czemu nikt o tym nie pisze - ale powtórzę kolejny raz - Conana Pragi miażdży perkusją. I słuchając Varese czuje niedosyt bo brakuje mi tej niesamowitej pracy kotłów, gongów, kowadeł werbli itd.
Myślisz, że jakbyś miał możliwość podłożenia re-recordingu prażan do kopii Conana, zorganizował pokaz w kinie nawet dla 1000 fanów Conana, to ktokolwiek zauważyłby różnice w wykonaniu? Wątpię.Turek pisze:
Mówicie że spartolone - a ile można spartoleń w starym nagraniu znaleźć to nikt nie pisze
Patrzmy dalej:
Choćby pierwsze 40 sekund Battle na dętych - dopiero w re-recu zauważyłem motywy, które grają dęte, wcześniej było to jakoś strasznie zamglone, w ogóle ten fragment w nowym nagraniu dopiero zyskał skrzydła. W starym ten początek był bardzo nieczytelny.
I szybkie uderzenia w kotły - w startym nagraniu praktycznie zlewają się w jedno, nie ma separacji dźwięków. Albo sekcja dęta w scenie pojawienia się jeźdźców Dooma na kurhanach w Battle of The Mounds - w nowym nagraniu jest ten fragment zagrany przepotężnie, z siłą i mocą. W starym to kit w porównaniu z Pragą.
Nie wiem czemu nikt o tym nie pisze - ale powtórzę kolejny raz - Conana Pragi miażdży perkusją. I słuchając Varese czuje niedosyt bo brakuje mi tej niesamowitej pracy kotłów, gongów, kowadeł werbli itd.
Koper pisze:Dobra muzyka filmowa, taka naprawdę dobra, jeśli ma przetrwać powinna być wykonywana na koncertach, ponownie nagrywana przez wybitne orkiestry, dyrygentów i solistów. A my fani powinniśmy się cieszyć, gdy jest wiele interpretacji jednego dzieła.
A czy takie re-reci jak: Conan Barbarzyńca, Cyd, Romeo i Julia, Alamo czy Lawrence są źle wykonane? Czy czymkolwiek ustępują w porównaniu do wykonań oryginałów? Mowy nie ma.Wawrzyniec pisze:Spokojnie, spokojnie z toastami. Ważne jest też, aby ta muzyka była dobrze wykonana. A niestety nie zawsze re-recording dorównuje oryginałowi. Ale dobra to jest moje odosobnione zdanie. Nic na to nie poradzę, że akurat sobie ubzdurałem, że wolę muzykę filmową oryginalnie z oryginalnego nagrania do filmu.
No dobrze, zgadzam się w pełni.Tomek pisze: Zostawmy oryginalny score Basila w filmie w spokoju i nie próbujmy obdzierać go z wielkości. Bo to on ma antyczną atmosferę, barabażyńsko-brutalny charakter, które genialnie sprawdzają się w filmie Miliusa. Rzeczy, których trochę re-recordingowi brakuje. Re-recording jest dobry jako re-recording i zostawmy go dla płyty jako autonomiczne dzieło. Moim zdaniem te dwie sprawy należy oddzielić.
A słuchałeś już całość w ogóle?Marek Łach pisze:No ale my też się cieszymy, że ta muzyka została znowu nagrana i że wychodzą kolejne re-recordingi. Wskazujemy jednak, że wbrew temu co wszem i wobec rozgłaszasz, także i to nagranie nie jest wolne od (drobnych) wad, spośród których część jest może oceniana subiektywnie - ale jak widać niektórych zalet oryginału (których nie udało się Prażanom odtworzyć) da się sensownie bronić. Więc ochłoń już może z tym Conanem i Prażanami, nie trzeba udowadniać że to najlepszy re-recording wszechświata, wystarczy że został ciepło przyjęty przez słuchaczy.
Ja też się zgadzam - zresztą rozmawialiśmy intensywnie w temacie w dziale płytowym na ten tematTurek pisze:No dobrze, zgadzam się w pełni.
Ale rozważając Conana, nie jak ilustrację, lecz jako AUTONOMICZNE DZIEŁO MUZYCZNE, jako koncertową prace, symfonię - nagranie Prażan ma o wiele większą wartość, lepsze wykonanie i nagranie.
Ale jako AUTONOMICZNE DZIEŁO.Muzycznie może i tak, ale wydaje mi się, że dyskutujemy tu nad inną rzeczą, nad działaniem muzyki w filmie. Bo przecież sam wywołałeś temat podłożenia re-recordingu pod filmTurek pisze:"Nowy" Conan jako partytura rozpatrywana jako dzieło typowo muzyczne, symfoniczne jest po prostu znacznie znacznie lepszy.
To zupełnie inna para kaloszy. Nawet najwspanialsza symfoniczna uczta świata może do filmu nie pasować, nie zgrać się. Ja tylko chciałem podkreślić to, że oryginalnej muzyce Poledourisa nic nie brakuje w kontekście filmu Miuliusa. Jest IDEALNA. Ma fantastyczną starożytną atmosferę, klimat, barwę... Zresztą pisałem o tym wyżej. Hej, a czy ja mam inne 'motto' dotyczące muzyki (filmowej) czy muzyki ogólnie pojętej? - mam identyczneTurek pisze:Dla mnie w przeciwieństwie do wielu osób, muzyka nie jest tylko i wyłącznie pamiątką z filmu, która musi być identyczna w 1000% jak w filmie. Dla mnie to nie tapeta ani ilustracja.
Ja traktuje muzykę jako żywą sztukę, która żyje własnym życiem - więc rad jestem z nowych nagrań, koncertów itd.
I rad jestem bo w nowym nagraniu Conan ożył na nowo. Wrócił w pełni glorii i chwały.
Potężniejszy, lepszy i znakomity.
Jeżeli uważasz, że muzyka filmowa dla mnie to tylko wyłącznie pamiątka z filmu, to słabo mnie znasz I o to mi chodzi, że jako dzieło autonomiczne, jako wydanie płytowe, re-rec sprawdza się znacznie, znacznie lepiej jak oryginał. Co o tym sądzisz, sądzicie?Tomek pisze:Tutaj uważam, że oryginalny score Poledourisa jest idealny do filmu Miliusa, a re-recording Prażan jest idealny na wydanie płytowe.
Conan, kurwaTurek pisze:Tomek pisze: Co o tym sądzisz, sądzicie?
