Brian Tyler - Battle: Los Angeles

[Wawrzyniec]

A od kiedy to ja jestem wyznacznikiem dobrej muzyki filmowej
Mimo wszystko dziękuję za komplement

P.S. Adam wybacz, że Cię pominąłem

[Koper]

Jakoś nie mogę się zmusić do przesłuchania całości. Może uda się w tym roku.

[Wawrzyniec]

Z Tobą może być gorzej. Gdyż nie przepadasz za Tylerem, to rozumiem. Ale raczej Tyler udający Zimmera raczej Cię nie przekona.

[Koper]

Akurat pewnie bardziej go lubię niż Ty, podejrzewam. A przynajmniej bardziej niż go lubiłeś do czasu, aż zaczął wzorować się brzmieniem RCP. Problem z Brianem jest taki, że jego muzyka jest taka bez wyrazu. Bez głębszych emocji. Taka megapoprawna.

[Wawrzyniec]

Za bardzo upraszczasz. "Battle L.A." nie jest pierwszym scorem, gdzie Tyler wykorzystuje metody RCP. Zresztą dla mnie nie wystarczy, żeby coś brzmiało jak Zimmer, aby mi się spodobało.

Po prostu ta muzyka jest jakaś bardziej wyrazista od poprzednich, jak dla mnie "tapeciarskich" ścieżek Tylera, które spływały po mnie jak woda po kaczce.
Ten nie jest jakimś wielkim scorem, ale ze wszystkich mi znanych ścieżek Tyler, przy tym najmniej się męczyłem, a nawet dał mi pewną przyjemność słuchania.

[Koper]

jak dla mnie "tapeciarskich" ścieżek Tylera, które spływały po mnie jak woda po kaczce.

Takie jest 90% jego dyskografii. Ale kino chłopak czuje a przynajmniej czuł. Jednak takie Bubba Ho-Tep czy Frailty, które na płytach dają ciekawego materiału na 5-10 minut, w filmie sprawują się wybornie. Tyle, że to było jakiś czas temu, bo od kilku lat Tyler nawet w obrazach mnie nie przekonuje, ale to też może wina kiepskich projektów w jakie się pakuje (jak jakieś Bangkok Dangerous czy Law Abiding Citizen).

[Wawrzyniec]

Tyler to w sumie angażuje się do wszystkich projektów, jakie mu się trafią, co jest w sumie zrozumiałe. Wiele znajomości, wiele projektów to może z czasem zacznie dostawać coraz większe. W sumie "Battle L.A" to już nie jest jakiś tam sobie niszowy projekt.

[Koper]

W końcu się zmotywowałem i przesłuchałem całość. Nawet, nawet. Spodziewałem się, że będzie dużo gorzej. Ani to oryginalne, ani głębokie, ani jakieś za szczególnie dobre, ale jak na Tylera to przynajmniej jest jakieś. Ta elektronika czy gitary elektryczne coś tu wnoszą, przynajmniej nie jest to kolejna partyturka Brajanka superpoprawnie rozpisana 'od linijki'. Na płycie jest nadto intensywno-bombastyczne, brakuje mi jakichś ciekawszych momentów oddechu czy większego zróżnicowania, wreszcie OST jest jak to u Tylera, po prostu za długi. Ale jeśli w filmie działa dobrze, to można by to ocenić nawet, nawet pozytywnie (choć nawet przy dobrym działaniu w filmie nie więcej jak na 3 z plusem, ale jak na Tylera to i tak można się radować ). I czy Brian tak jedzie po Zimmerze? Może trochę korzysta z brzmień RCP ale to po prostu takie typowe nowoczesne połączenie orkiestry z elektroniką. A niektóre fragmenty stylistycznie mi się kojarzą z jakimś Sunshine Murphy'ego albo Backlight Malo.

[Ghostek]

Tam poza tymi hurra-optymistycnymi akcyjniakami i orkiestrowo-samplową napierdalanką to nie ma nad czym wzdychać. Tu ma się dziać rozpierducha i właściwie się dzieje, a wszystkie kawałki w górę od 13-tego (no może z wyjątkiem dwóch ostatnich) to kupa. Gdyby wyłączyć je ze ścieżki, mielibyśmy jednego z kandydatów do albumu kwartału

[Adam]

Koper fail pochwalił Briana

[Paweł Stroiński]

W końcu się zmotywowałem i przesłuchałem całość. Nawet, nawet. Spodziewałem się, że będzie dużo gorzej. Ani to oryginalne, ani głębokie, ani jakieś za szczególnie dobre, ale jak na Tylera to przynajmniej jest jakieś. Ta elektronika czy gitary elektryczne coś tu wnoszą, przynajmniej nie jest to kolejna partyturka Brajanka superpoprawnie rozpisana 'od linijki'. Na płycie jest nadto intensywno-bombastyczne, brakuje mi jakichś ciekawszych momentów oddechu czy większego zróżnicowania, wreszcie OST jest jak to u Tylera, po prostu za długi. Ale jeśli w filmie działa dobrze, to można by to ocenić nawet, nawet pozytywnie (choć nawet przy dobrym działaniu w filmie nie więcej jak na 3 z plusem, ale jak na Tylera to i tak można się radować ). I czy Brian tak jedzie po Zimmerze? Może trochę korzysta z brzmień RCP ale to po prostu takie typowe nowoczesne połączenie orkiestry z elektroniką. A niektóre fragmenty stylistycznie mi się kojarzą z jakimś Sunshine Murphy'ego albo Backlight Malo.

Zimmera jest dużo - Why So Serious, motyw suspense z Crimson Tide, trochę Batmana jest...

[Adam]

taa chyba Elfmanowego

[Koper]

Nie wiem, TDK dawno nie słuchałęm i jakoś nie zamierzam wracać, więc nie chwytam tak łatwo ewentualnych zżynek. :P

[Paweł Stroiński]

Te smyczki szybkie i minimalistyczne a la Batman/Incepcja.

[Koper]

Ale to podobieństwa stylistyczne, nie melodii, motywów, konkretnych rozwiązań. Tyler wie co modne po prostu.