John Williams

[lis23]

Spoiler:

Rety, pierwsze dwa odcinki "Kenobiego" to jakieś kuriozum.

Realizacyjnie bieda, wygląda to jakby kręcili to za grosze, reżyseria miejscami to jakiś żart (pościg w lesie z małą Leia WTF???). Ci cali inkwizytorzy wyglądają żałośnie, Rupert Friend ma minę jakby miał się spalić ze wstydu a czarnoskóra babka gra tak sztucznie, tak żałośnie i dostaje tak okropne sceny - ten parkour po dachach co to miało być?

Te pierwsze dwa odcinki to jest jakiś kiepski żart.

Ja odniosłem wręcz odwrotne wrażenie.

Spoiler:

Serial jest bardzo fajny, w pierwszym odcinku jest wiele scen bez dialogów, które pokazują monotonię życia Kenobiego, gdzie widzimy człowieka przegranego, pogodzonego z porażką ale nie z tym, że zawiódł Anakina. Nie widzę żadnych problemów z realizacją, wizualnie wygląda to znacznie lepiej, niż "Nowa Nadzieja", gdzie mamy bieda scenografię. Co do pościgu za Leją to jest Ona księżniczką i prawdopodobnie była szkolona na wypadek porwania a podczas pościgu trzeba obierać taką trasę, która najbardziej utrudni życie porywaczom a Leia zna ten teren bardzo dobrze. Inkwizytorzy też jak dla mnie są ok. Ogólnie, oglądając nie zastanawiam się, co pasuje a co nie, tylko chłonę historię a myślałem, że losy Obi Wana mnie nie zainteresują, bo w końcu wiemy co robił w tym czasie. Myślę, że ta Trzecia Siostra to jeden z Padawanów z retrospekcji, który albo znał Anakina i albo obwinia Obi Wana o to, że Klony napadły na Świątynie, albo to wpływ Wadera, który ją szkolił. Podejrzewam też, że Kenobi dostanie scenę podobną do tej z Lukiem i Yodą z 'Ostatniego Jedi' i Qui Gon sprawi, że Ben odzyska nadzieje.W scenie w której Ben ratuje Leię przed upadkiem z dachu widać też, że nasz Jedi odciął się od Mocy, gdyż użycie jej sprawia mu trud.Jak pisałem, ja na serial nie czekałem a bardzo mi się podoba.

[Pawel P.]

Wojtek, żeby nie wdawać się w męczące dysputy – nie jestem muzykologiem, nie podchodzę do kompozycji w sposób naukowy, nie mam takiej wiedzy i absolutnie mi to nie przeszkadza - ale dla mnie ten utwór nie jest bardziej podobny niż dziesiątki innych utworów, które są do czegoś mniej lub bardziej podobne. Oczywiście, że to tu słyszę. Czy Williams "przespisał"? Nie sądzę, ale mógł się zainspirować. Przypuszczam, że bardziej kiedyś niż teraz. Ale tego nie wiemy.

Podobieństwa w muzyce są bardzo częste, Williams absolutnie nie jest od tego wolny (i chyba nikt nie jest!) i z pewnością, jako naukowiec, znasz więcej przykładów niż ja. Swoją drogą, widziałeś fragment filmu Sarah Wills, o Beethovenie? Pokazała mu – ba, zagrała! - że w VII Symfonii jest przez chwilę takie ostinato jak w temacie ze Szczęk. Williams był szczerze zdziwiony i ja mu wierzę.

Nie mam wątpliwości, ze dwie osoby (a raczej dużo więcej) mogą wpaść na ten sam pomysł na przestrzeni lat, dekad czy stuleci. Bardzo ten sam. Sam kiedyś sporo grałem na gitarze, miałem zespoły, nic profesjonalnego, ale pamiętam, że wymyśliłem riff, który stał się podstawą jednego z utworów mojego zespołu, o potem znajomy mi powiedział, że jest identyczny jak w jednej z piosenek Rush (w tej chwili nie pamiętam jej tytułu, wtedy jej nie znałem). Byłem szczerze zdziwiony. I ok, mogłem teoretycznie gdzieś ją usłyszeć i nieświadomie „skorzystać”. Ale np. w 1995 r. wymyśliłem riff, który rok później usłyszałem na „Load” Metalliki , w „Thorn Within”. I tu się nawet cieszyłem – kurcze, wpadłem na taki sam pomysł! Te same nuty (poza jedną), tempo, nawet ciężar.

Ale tak naprawdę to nie ma dla mnie znaczenia, bo muzyki nie analizuję w taki sposób. Albo mi się coś podoba, albo nie – wzbudza emocje, wprowadza w nastrój, pokrzepia, wzrusza, wkurza, whatever. Najgorzej jeśli nudzi lub pozostawia obojętnym. Temat Obi Wana sprawdza się w moim odczuciu bardzo dobrze, pomimo rzeczy, o których było wcześniej.

I tak, uważam, że Williams żadnej obrony nie potrzebuje, ale bardziej niż przejaw bezkrytycznego uwielbienia dla jego twórczości jest to jak mi się wydaje myśl taka, że ani krytyka ani zachwyt mu nie zaszkodzą ani nie pomogą.

Aha – z tego, co zrozumiałem, Bill Ross nie aranżował tej suity. On zrobił aranż tematu do serialu, np. w „End Credits”.

Z Twoim podcastem postaram się jakoś zmierzyć, chociaż czy dam radę przez to przejść, to się okaże.

[Wojteł]

Ok, tylko dyskusja na temat tego, czy Williams wpadł na to przez przypadek czy nie, jest kompletnie bezsensowna w momencie, gdy wiemy, że Wagnera zna nie najgorzej :p i wideo widziałem, ale serio porównujesz ostinato na dwie nuty (prostszego się wymyślić dosłownie nie da, więc siłą rzeczy będzie się to powtarzać) z całym tematem, przepisanym łącznie z tonacją i głównym instrumentem? Generalnie jako rule of hand bym powiedział, że im bardziej rozbudowany temat, tym trudniej o przypadkowe podobieństwo - nie wiem, jak to wyglądało z Twoimi riffami, na ile były rozbudowane i na czym oparte. Ale tutaj dochodzi jeszcze jedna rzecz, czyli specyfika instrumentu - na niektórych instrumentach technika gry będzie wymuszała pewne schematy, przynajmniej na pewnych etapach ciężko się wyzbyć tego, żeby pisać tak, jak wszystko układa pod palcami. Mając do dyspozycji całą orkiestrę i będąc po Julliard ma się więcej możliwości i wyższy stopień zaawansowania, niż wyginając palce na gryfie

Przy czym ponownie, abstrahując od oceniania wartości artystycznej takiego zabiegu, to po prostu fakty są takie, że Williams wziął temat Wagnera i dopisał resztę - może zawsze chciał coś takiego zrobić, a może nie miał pomysłu. Nie wiem, nie oceniam, ale stwierdzam po prostu, że źródło słychać na kilometr. Nie jest to taka subtelna inspiracja jak przy temacie mocy.

I ja Twoje podejście rozumiem, ale szczerze, zazwyczaj mnie mniej ekscytuje słuchanie czy oglądanie czegoś, co już ktoś kiedyś zrobił - chyba, że się doda do tego ciekawy nowy spin, albo umieści w kontekście, który doda do tego jakąś nową jakość.

[swordfish]

Kolejna płyta z Anne-Sophie Mutter zawitała do streamingu.


youtu.be/udA2KiL5vvI

[Wawrzyniec]

Przedwczoraj w Waszyngtonie w John F. Kennedy Center odbył się specjalny koncert celebrujący urodziny Johna Williamsa. Trochę spóźnione to świętowanie, ale Johna Williamsa należy świętować codziennie. Steven Spielberg Yoyo Ma Anne Sophie-Mutter i Daisy Ridley (choć Rey to okropnie napisana postać Daisy jest ładna trzeba przyznać) też były na koncercie jak widać.

John Williams też potwierdził to co było wiadomo, że Indiana Jones V będzie jego ostatnim filmowym scorem, zaś dla Harrisona Forda będzie to ostatnia aktorska rola.

Cóż niestety było wiadome, że kiedyś to przyjdzie. Ale przynajmniej sam napisze score bez Natalie Holt.

[Mystery]

Także jeszcze w tym roku The Fabelmans i w następnym Indiana V. Z filmami skończy na własnych warunkach, ale nadal będzie komponować muzę, poświęci się poważnej, ale kto wie, może jeszcze nas uraczy jakimś filmowym tematem jak dla Solo czy Obiego.

[lis23]

- Obecnie pracuję nad Indiana Jones 5, w którym gra Harrison Ford. Jest on odrobinę młodszy ode mnie; chyba ogłosił, że będzie to jego ostatni film. Pomyślałem sobie: skoro Harrison może to zrobić, to być może ja też.

https://naekranie.pl/aktualnosci/john-w ... 1656158928

Ostatecznie jeszcze nie powiedział, że to koniec. Ford też mnie zaskoczył, podobno jest w świetnej formie i po dniu a nawet nocy zdjęciowej nowego Indiany ponoć potrafił jeździć 20 km na rowerze górskim ...

[lis23]

youtu.be/djsTZS02QXo

To chyba coś nowego?

[Kaonashi]

Najciekawszą informacją z tego wywiadu jest to, że John planuje koncert fortepianowy.

[Kaonashi]

Beato o Johnie.


youtu.be/OucCVk-Z4Mk

[kiedyśgrześ]

na Youtube jest milion kanałów, ale najwyraźniej wszyscy oglądamy „pięć” tych samych
kolo ma takie samo podejście do audiofilii jak ja, robił kiedyś nawet testy z mptrójkami
przy pomocy swojej ówczesnej asystentki (słuch absolutny) i dzieciaka (również słuch absolutny), wynik oczywisty, Krzyśkowi by się nie spodobał

[Wojteł]

Bo na scenie muzycznej popularnych kanałów o teorii muzyki jest właśnie z 5, może 10 :p Beato, David Bruce, Adam Neely, Inside the score, Listening In, Sideways, Tantracul, może jeszcze Nahre Sole. Przy czym dawno Beato nie oglądałem z powodu, który jak widzę jest u niego wciąż obecny - treści na trzy minuty, ale gada o tym przez 10, bo chce mieć hajs z reklam i/lub nie umie pisać scenariuszy i sprawnie montować filmów.

[Kaonashi]

Ja polecam jeszcze "Music Matters" - sporo materiałów lekcyjnych o podstawach teorii muzyki + fajne analizy utworów. Lubię także Samuela Andreyeva, ale tu już trzeba bardzo into modernizm, bo rozkładanie na czynniki pierwsze Weberna czy Cage'a czasem przyprawia o zawrót głowy.
A ten gość od Inside the score jakoś mnie zawsze denerwował.

[Wojteł]

Mnie wkurza Sideways, bo mam wrażenie, że często dorabia sobie 17 warstw interpretacji do czegoś, co w sumie po prostu "tak wyszło" w montażu. No i wszędzie słyszy dies irae Godzinne filmy w stylu "jeśli weźmiemy pierwszy dźwięk każdego taktu tego utworu i przesuniemy go o kwintę w górę i zagramy od tyłu, to utrzymamy Dies Irae w wersji durowej, więc już od samego początku filmu kompozytor zdradza nam, że za 80 lat Papież umrze".

Adam Neely z kolei robi spoko analizy, póki mu polityka nie padnie na mózg, kiedyś nagrał 45 pięciominutowy film w którym próbował udowodnić, że teoria muzyki jest rasistowska i propaguje białą supremację. Tantracul z kolei stwierdził, że muzyka w Gwiezdnych Wojnach robi się słaba ze względu na ciągłe używanie lejtmotywiki i że w EVIII Williams powinien był od tego odejść. Każdy jakieś kocopoły ma na sumieniu, Beato np. bywa atakowany za boomerskie podejście do współczesnej muzyki rozrywkowej :p

[kiedyśgrześ]

Adam Neely z kolei robi spoko analizy, póki mu polityka nie padnie na mózg, kiedyś nagrał 45 pięciominutowy film w którym próbował udowodnić, że teoria muzyki jest rasistowska i propaguje białą supremację.

pamiętam, znalazł sobie ciapatego speca w temacie z tęczową bransoletą/gumką na nadgarstku