How To Train Your Dragon - John Powell

[lis23]

Nie widziałem filmu (premiera w piątek) ale znam zakończenie i nie jestem nim tak zachwycony.

Spoiler:

Przez dwa film budowano silną więź pomiędzy Szczerbatkiem i Czkawką (te imina to im się wybitnie udały ), a tutaj, ponoć nasz smok od razu rzuca swojego przyjaciela dla białej smoczycy, a później odchodzi wraz z innymi smokami. Chodzi o to, że Berk i plemię Czkawki zatacza krąg i z Wikingów o bardziej tolerancyjnym nastawieniu do świata stają się Wikingami bez smoków i tak jakby sytuacja wraca do stanu z pierwszej części, tylko nie ma już smoków - owszem, zmiana nastawienia i mentalności ludzi pozostanie ale tak jakby wszystko to, co Czkawka osiągnął od pierwszej części, tutaj bierze w łeb.

[hp_gof]

Lisu, obejrzyj najpierw film, a potem komentuj, bo to nie jest do końca tak jak piszesz

Jeśli chodzi o moje wrażenia - no cóż, łzy poleciały, pewnie nie mnie jedynemu Szczerbatek w zalotach jest jeszcze słodszy niż dotychczas Zresztą całe sekwencje Furies in Love i Hidden World są muzycznie genialne! Naprawdę, Powell operuje w większości na nowych melodiach, ale te kilka momentów "robi" film Sam film pod względem historii dupy nie urywa (może to już zmęczenie materiału?), ale generalnie trzyma poziom. Dla Powella smocza trylogia to jest jego życiowe opus magnum Płyta - must have do kolekcji!

[Adam]

Cała długa scena z odkryciem Ukrytego Świata, mimo że przywołująca konstrukcyjnie i wizualnie analogiczną scenę z Avatara, to według mnie muzycznie najlepsza scena w filmie. Tam wszystko zagrało. Mocny kandydat to tracku roku w połączeniu z obrazem.

Pytanie do Koanashiego - czy fragment w Furies In Love między 2:04 a 2:22, a potem szczególnie między 2:40 a 2:47, nie kojarzy się z jakimś tematem Hisaishiego? Bo mi od początku się wydaje, że to zżynka z jakiegoś Joe, i nie wiem czemu akurat że z nim sobie to ubzdurałem

[Kaonashi]

No przyznam się szczerze, że nie kojarzy mi się to z żadnym konkretnym Joe.

[muaddib_dw]

Pytanie do Koanashiego - czy fragment w Furies In Love między 2:04 a 2:22, a potem szczególnie między 2:40 a 2:47, nie kojarzy się z jakimś tematem Hisaishiego? Bo mi od początku się wydaje, że to zżynka z jakiegoś Joe, i nie wiem czemu akurat że z nim sobie to ubzdurałem

Adam proszę bardzo https://www.youtube.com/watch?v=SJtiBw8xbI8

[Adam]

Ha, czyli dobrze czułem! Mam to na półce nawet.. Powell epic fail Koanashi też
Ale choć tyle, że Powell wiedział z jakiego mistrzunia dobrze rżnąć

[Kaonashi]

Dajcie spokój, jaka zrzyna.

[Adam]

no nie 1:1 ale jednak podobieństwo jest, ja z moich głuchym gustem od razu Jo usłyszałem

[Kaonashi]

Krótki fragment, proste następstwo dźwięków. Meeeh, przypadek.

[Ghostek]

Mi też się po pierwszym odsłuchu z Four Gods skojarzyło. Ale to gra skojarzeń a nie zrzyna 1:1

[Kaonashi]

Generalnie słowo zrzynka jest mocno nadużywane.

Natomiast co do Four Gods - dla mnie tak o podobne. To już bardziej bym wskazał arnoldowską Narnię, jeśli o chodzi o mainstreamowe nawiązania do Hisaishiego.

[qnebra]

Bardzo dobry film, wręcz stworzony do oglądania w kinie. Strona techniczna świetna, niekiedy fotorealistyczne oświetlenie, po prostu pięknie nakręcona animacja. Pełno kadrów i ujęć perełek, łechtających poczucie estetyki. Fabularnie produkcja prosta, lecz przy tym dobrze i spójnie napisana, bez dziur logicznych i z sensownymi motywacjami postaci.

Te rzeczy na które narzekał Lis nie mają miejsca, wręcz powiedziałbym, że wydarzenia tego filmu to logiczna kontynuacja tego co było w serialach i poprzednich filmach.

Zaś muzyka, o panie. Trzy fantastyczne sekwencje gdzie Powell dostał mnóstwo przestrzeni, brak jakichkolwiek dialogów, gdzie całość dramaturgii dźwigała na sobie oprawa muzyczna.

[lis23]

Moje narzekanie było potencjalne, bo nie wiedziałem, jak to rozwiążą w filmie, tylko wiedziałem, jak się skończy
Ja do kina idę w tygodniu ale w recenzjach narzekają trochę na powtórkę z rozrywki i na nieciekawego antagonistę, oraz na to, że w nowym świecie spędzamy tylko chwilkę, aha, humor też jest krytykowany, myślę jednak, że fani serii powinni być usatysfakcjonowani.
Tymczasem płyta wyprzedała się już na Intradzie ...

[Wojteł]

Niektóre sekwencje to chyba miały na celu przebić avatara - rozmach, kolorki, i wiele elementów środowiska właściwie fotorealistycznych (nie zdziwiłbym się, jakby do ujęć z wodospadem wykorzystano zdjęcia prawdziwych skał). Co do humoru, to miejscami serio mocno kisłem w fotelu, ale było też dużo takiej typowej cookie cutter akcji typowej dla filmów animowanych, co trochę kulało moim zdaniem. Co do tego braku dziur logicznych, to muszę wytknąc drobnostkę;

Spoiler:

Valka: Czkawka martwi się, że bez swojego smoka nie jest nic wart. Pokaż mu, że jest inaczej.
Astrid: Ok
Również Astrid: CHODŹ CZKAWKA IDZIEMY ZNALEŹĆ TWOJEGO SMOKA

You had one job, Astrid

Film miał drobne wady i był chyba odrobinę gorszy od jedynki, ale stanowi piękne zwieńczenie dojrzewającej wraz z targetowanym widzem trylogii. Do tego bardzo wzruszające.

[qnebra]

Moje narzekanie było potencjalne, bo nie wiedziałem, jak to rozwiążą w filmie, tylko wiedziałem, jak się skończy
Ja do kina idę w tygodniu ale w recenzjach narzekają trochę na powtórkę z rozrywki i na nieciekawego antagonistę, oraz na to, że w nowym świecie spędzamy tylko chwilkę, aha, humor też jest krytykowany, myślę jednak, że fani serii powinni być usatysfakcjonowani.
Tymczasem płyta wyprzedała się już na Intradzie ...

Cóż, w pewnym sensie to jest powtórka z rozrywki, a co bardziej bystry dzieciak rozgryzie fabułę gdzieś w ciągu dziesięciu minut.
Akurat to, że w nowym świecie spędzamy chwilkę jest absolutnie zrozumiałe w kontekście filmowym

Spoiler:

To sanktuarium gdzie człowiek nie ma prawa wstępu, święte miejsce smoków do którego wejście kończy się śmiercią.