How To Train Your Dragon - John Powell

[Adam]

większośc digipaków jednak ma przeźroczystą tackę, te natomiast cienkie, sleeve, mają tak jak wyżej - i fakt że ich niestety robi się ostatnio coraz częściej, bo "stare" digipaki są droższe wprodukcji - więcej materiału i tektury, są grubsze po prostu i twardsze.

[WhiteHussar]

Man of Steel miał dobre pudełko. Tacki itp. Smok na bank takiego nie dostanie bo po co mieli by wydawać dwa różne pudełka...

[Althazan]

Mam potwierdzenie, że europejskie wydanie jest w normalnym plastikowym pudełku Tym razem Europa górą i Amerykańce zamawiają z Europy

[WhiteHussar]

Uff, chwała Europie

[Wawrzyniec]

Hm, pozostają jeszcze dwa pytania:
1. Czy digipack będzie uwalony klejem?
2. Czy książeczka w europejskim wydaniu będzie identyczna jak w tym digipacku, czy uboższa?

Gdyż kolorystycznie bardzo przyjemnie to dla oka wygląda.

[WhiteHussar]

1. Jak nie jest uwalony klejem to jest okropnie ciężko wyciągnąć płytę.
2. Dlaczego miała by nie być?

[lis23]

Heh,ciekawe,jaka wersja będzie u nas?,mnie Empik wyśle dopiero 27 czerwca...

[WhiteHussar]

No premiera była wczoraj. Gość z BisMusic napisał mi, że SONY przełożyło premiera na dziś czy tak kiedy...

[Marek Łach]

"Losing Mom / Meet the Good Alpha" - poczułem się jakby hornerowska magia z lat 80-tych (nie z żadnego przereklamowanego Avatara) na nowo ożyła. Ciary!

[WhiteHussar]

"Witam,
ze względu na błąd w produkcji tytuł ten jest póki co zablokowany do sprzedaży.
Nie mam niestety jeszcze informacji kiedy będzie on dostępny."

Informacja jaką otrzymałem od Sony Music dotycząca Smoka 2

WTF?!

[lis23]

"Witam,
ze względu na błąd w produkcji tytuł ten jest póki co zablokowany do sprzedaży.
Nie mam niestety jeszcze informacji kiedy będzie on dostępny."

Informacja jaką otrzymałem od Sony Music dotycząca Smoka 2

WTF?!

Pewnie nie potrafią zrobić normalnego pudełka

[Adam]

albo jakis bug im wyszedł w drukarni lub masterze. dziwne.

a Maras przesadza o tym traku, ten score ma lepsze

[Mystery]

Trochę się osłuchałem, emocje ostygły, także można nieco skrobnąć Jak na sequel z prawdziwego zdarzenia przystało, Smok 2 jest lepszy, większy i bogatszy od poprzednika. Album z muzyką z pierwszego filmu poprzez gabaryty i underscore daleki był dla mnie od ideału i jak już do niego wracałem to do około 40 minut mojego ulubionego materiału. Ten score jest znacznie równiejszy i jak na razie omijam tylko dwa kawałki ze śpiewaniem. Nowe tematy może niczego nie miażdżą (o dziwo do Rio 2 powstał ładniejszy liryczny motyw), ale są udane i grają fajnie, a ich aranżacje, zresztą tak jak starszego materiału są doprawdy zacne, druga część "Hiccup Confronts Drago"! Wykonanie jak każdy słyszał, fantastyczne, użycie chóru również, a orkiestracje popełnione z wyobraźnią i niezwykle dopieszczone, chyba każdy utwór posiada jakiś wymyślny i fascynujący moment, jak przykładowo chociażby trąbki a'la Delerue w "Two New Alphas".
Tak też Powell swoje zadanie odrobił bardzo dobrze, elegancko zaadaptował wcześniejszy materiał oraz rozszerzył bazę tematyczną do naprawdę sporych rozmiarów. Jak na razie zdecydowanie mój ulubiony tegoroczny score i tak patrząc potencjale filmów jakie nas w tym roku czekają, pewnie długo takim pozostanie. Mocarna czwóreczka, a jak się kiedyś zobaczy film do którego jakoś mi nie śpieszno i lepiej zrozumie kontekst, zapewne będzie i 4.5.

[WhiteHussar]

Trochę się osłuchałem, emocje ostygły, także można nieco skrobnąć Jak na sequel z prawdziwego zdarzenia przystało, Smok 2 jest lepszy, większy i bogatszy od poprzednika.

Dokładnie. Przesłuchałem dziś płytkę z pierwszej części i nie robi ona takie wrażenia jak muzyka ze Smoka 2. Jest 6 utworów, które przy każdym przesłuchiwaniu płyty muszę pomijać. Dwójka do dopełnienie bardzo dobrej jedynki

[qnebra]

Sam od mniej więcej trzech tygodni tego słucham, myślę, słucham i myślę. Myślę z czym by to porównać, aż w końcu w momencie pewnego natchnienia pomyślałem "Eureka!"

Otóż porównanie jakie mi przyszło do głowy to "Rosenrot". Zainteresowanych odsyłam do odpowiedniej sekcji forum, a tu tylko powiem dlaczego. Otóż tak samo jak ten album muzyka do drugiej części HTTYD jest po prostu równa, ma parę momentów które można uznać za słabsze i kilka bardzo dobrych, wręcz epickich motywów i utworów. Tak samo jak "Rosenrot" słucha się tej płyty z niekłamaną przyjemnością która sprawia, że czas przy niej spędzony mija bardzo szybko. Obydwie mają w sobie pewien całościowy urok, piękne momenty i motywy, oraz w paru utworach coś co możemy nazwać magią. Do tego obydwie umiejętnie korzystają z symfoniczno-chóralnych środków muzycznego rażenia, ale oczywiście z racji gatunku "HTTYD 2" korzysta z nich znacznie intensywniej i kreatywnie.