James Newton Howard - Maleficent (2014)

[bladerunner22]

a Steve Jablonsky?

[Mefisto]

on dyryguje samplami

[Paweł Stroiński]

Ekhmm... Brian Tyler również

Tyler nie zawsze, ale prawda

[Paweł Stroiński]

a Steve Jablonsky?

On nie, ale Raminowi się zdarzało

[hp_gof]

Czy ja muszę być osobą, która musi podkreślić, że Desplat też dyryguje sobie sam?

[Kaonashi]

Hisaishi też dyryguje sam. Jest trochę takich kompozytorów i nie ma sensu wszystkich wymieniać.

[DanielosVK]

Patrzcie, hp_gof znowu pisze o Desplacie!

[hp_gof]

Jak nie ja, to kto?

[Mefisto]

Patrzcie, hp_gof znowu pisze o Desplacie!

A Kaonashi o Hisaishim!

[Kaonashi]

Ale ja przecież nie nawijam o Hisaishim w każdym poście W sumie to wcale tak dużo o nim nie piszę

[Ghostek]

Kończąc ten wasz offtop powiem co nieco o wrażeniach po seansie.

Zaznaczę na wstępie, że filmy Disney'a spływają po mnie jak woda po kaczce. Wyjątek stanowił John Carter, który na prawdę fajnie został zrealizowany. W przypadku Czarownicy już tego entuzjazmu nie ma. O samym filmie nie będę się wypowiadał, bo to w sumie nie temat do takich wypróżnień. Powiem tylko, że w połowie seansu morzył mnie sen. No ale dotrwałem.

Opłacało się w sumie pójść, bo zgodnie z przewidywaniami mamy kino świetne wizualnie, ale i wcale nie gorsze pod względem muzycznym. JNH uderza w klasykę gatunku szczelnie wypełniając niemalże każdą sekundę filmu. Wiadomo, że przy tej ilości materiału ciężko non stop skupiać uwagę na ilustracji. Czasami zdarzało mi się łapać kilkuminutowe dziury, z których w ogóle nie pamiętam, co przed chwilą słyszałem. Ale chyba świadczy to o tym, że Howard, mimo swoich ambicji do wyniesienia tej partytury na piedestał ostatnich swoich osiągnięć, ma pokorę względem obrazu.
Tematyka sprawdza się znakomicie. Od razu ją można wychwycić i przypisać do odpowiednich miejsc/osób. Sceny lotu Czarownicy, plenerowe ujęcia, a także pasaże między scenami to już klasa sama w sobie. Przypominają się wtedy największe highlighty w dorobku JNH. Ciężko już natomiast z muzyką akcji, która w finalnym miksie jak zwykle zabijana jest przez całą gamę sfx'ów. Są jednak momenty kiedy i w tego typu scenach wybija się na pierwszy plan. Przykładem jest chyba Maleficent Is Captured, gdzie kilkakrotnie na plecach miałem ciary.
Piosenka Lany wchodzi w napisach końcowych i jak nie trudno się domyśleć, jest kulą u nogi całej ilustracji. Takie gówienko, które od strony muzycznej wykazuje się dużym zrozumieniem względem tematyki, ale wokalnie nie nadąża za poziomem ścieżki.

To tak na gorąco. Więcej w recenzji.

[lis23]

Ja lubię filmy Disneya, znam (prawie, nie widziałem tylko "Black Kingdom") całą animowaną klasykę i zbieram ją od ok. 25 lat (VHS, DVD i Blu-Ray), więc zapewne będę zadowolony z seansu.

[Ghostek]

Możliwe, bo i tej produkcji nie brakuje magii. Mnie osobiście wkurwiały na przykład ukryte treści, które nachalnie próbuje się sprzedać młodej widowni. Np zacieranie granicy między dobrem a złem, utożsamianie jednego z drugim, rozgrzeszanie zła... Albo na przykład propagowanie idei "równości" pokazując że największą miłością może być miłość kobiety do kobiety. Homolobby nie próżnowało.

[Mefisto]

Będzie recka?

[Ghostek]

To tak na gorąco. Więcej w recenzji.