Los Amantes Pasajeros - Alberto Iglesias

[hp_gof]

No dokładnie! Nie jest dokładnym tłumaczeniem, ale w zupełności oddaje sens oryginału. Plus ta gra słów. Szkoda że dopiero 10 maja w Polsce (przełożyli z kwietnia). Ja idę w ten piątek!!!

[Koper]

Nie chcę być złym prorokiem a propos muzycznych wrażeń, hp_gof, ale nieśmiało pragnę zauważyć, że Iglesias ubiera się normalnie, bez ekstrawagancji.

[hp_gof]

I co z tego? Skoro próbki muzyczne zapowiadają tę część stylistyki Iglesiasa, której za bardzo nie lubię?
Za to postacie z filmów Almodóvara nasycają mnie ekstrawagancją w pełni Więc się o mnie tak już bardzo nie martw

[hp_gof]

Obejrzałem!!!
Film oczywiście bardzo w stylu Almo, czyli wszyscy ze wszystkimi Uśmiałem się strasznie. W ogóle po raz kolejny jestem pełen podziwu, jak Almo udaje się przemycić do swoich filmów istniejące już wcześniej utwory, tak żeby nie było ich za dużo, a żeby tworzyły boski klimat. Np. w Skórze... użył Shades of Marble Trentemollera + piosenki Buiki, tutaj Dla Elizy w aranżacji hiszpańskiej, która świetnie ilustruje cudowną jak zawsze czołówkę, a o piosence I'm So Excited już nie wspomnę, bo taniec stewardów do tej piosenki i w ogóle całe akcje stewardów w tym filmie są bezbłędne i absurdalne i śmieszne (wszystko w pozytywnym znaczeniu ) i rozwalają generalnie system
No ale to trzeba lubić tę konwencję i mieć dystans, bo posłance Pawłowicz na przykład bym tego filmu nie polecił, oj nie
Muzyka Iglesiasa ładnie wkomponowuje się w obraz; nie ma aż takiego znaczenia jak w Przerwanych Objęciach czy w Skórze..., no ale to komedia, jak na komedię to i tak tu dużo muzyki. Słuchając próbek przed seansem wydawało mi się, że kompozytor się powtarza i to jeszcze w tych elementach stylu, które średnio lubię, ale w kinie sprawdza się w porządku. Śmiałem się niesamowicie na tym filmie, przede mną dwie starsze babeczki też, a to już chyba rzecz, której w Polsce bym nie doświadczył, bo u nas stosunek do takich filmów jest niezwykle sztywny i konserwatywny W ogóle to jest niesamowite jak język hiszpański jest komiczny, jak niektóre sformułowania potrafią być śmieszne i jestem ciekaw jak tą rzeczywistość tłumacze przełożą na język polski Np. mescalina culera No nic, polecam, jak film "doleci" już do Polski, czyli 10 maja

[Kaonashi]

Tak a propos polski teaserek:
http://www.filmweb.pl/video/trailer/nr+ ... i%29-30220

[hp_gof]

Tylna okładka:

[Kaonashi]

Zmień wielkość w adresie obrazka, bo rozwala całą stronę na forum.

[Paweł Stroiński]

Kaonashi mnie ubiegł.

[Templar]

Zmień wielkość w adresie obrazka, bo rozwala całą stronę na forum.

Kaonashi mnie ubiegł.

Proponuję zainstalować tego moda na forum:

https://www.phpbb.com/community/viewtop ... #p10226295

większe obrazki będą automatycznie zmniejszane i po kliknięciu będzie się otwierać w oryginalnym rozmiarze

[Marek Łach]

Jak pierwsze wrażenia po odsłuchu? Dla mnie to jeden ze słabszych almodovarowych Iglesiasów. Mi kilka ładnych momentów (np. liryka w "Extra I"), jazzik bywa klimatyczny, ale muzyka - po odsłuchu albumu - wydaje się być tylko nieinwazyjnym tłem na ekranowej komedii. Nieszczególnie rozbudowana, ani też niezbyt charyzmatyczna jak na Iglesiasa praca, a jazzowa stylistyka to po prostu powtórka wielu wcześniejszych tego typu ścieżek od lat 60. Może seans filmu sprawi, że cieplej o niej pomyślę, ale jak na razie jest rozczarowująco.

Na plus, że nie ma tu tanich, komediowych zagrywek - ta muzyka nie jest śmieszna, jest co prawda podskórnie dowcipna, puszcza oko do widza, ale nie małpuje banalnie komicznych scenek.

[hp_gof]

Zgadzam się. Po świetnych Przerwanych objęciach i Skórze... ten film jest muzycznie ubogi, no ale nie ma się co dziwić, skoro jest on kameralny dosyć. Praktycznie całość dzieje się we wnętrzu samolotu. I racja, nie ma komediowych zagrywek, komedia rozgrywa się w dialogach, nie w obszarze muzyki. Muzyka jest wręcz absurdalnie poważna, suspensowa etc. Ale album niestety nie nadaje się do przyjemnego odsłuchu. Zwykła ilustracja, nic więcej. A film wg mnie warto obejrzeć, choć na filmwebie rżną go ostro, nawet bardziej niż pasażerowie Almodóvara siebie nawzajem Szczerze mówiąc trochę trudno ten film zaakceptować w polskiej konserwatywnej mentalności. Pomijam już zrozumienie kontekstu hiszpańskiej sytuacji polityczno-gospodarczej i smaczków językowych. Bo nie jest to typowy almo-drama, kolorowy i przyjemny w miarę, tylko ostra komedia, momentami z głupim (aż absurdalnie śmiesznym - i chyba o to chodzi) humorem. Na pewno podzieli widzów. Już podzielił. Nie wszyscy zniosą (jak to jeden z forumowiczów filmwebu pięknie określił:) "końską dawkę gejostwa"

[Mystery]

Dla mnie to jeden ze słabszych almodovarowych Iglesiasów.

Dzięki za cynk, a już miałem to sprawdzać

[Koper]

Czyli można podsumować ten score cytatem:

Dość przeciętne, choć rzetelne (...) granie od najbardziej przereklamowanego z Hiszpanów.

?

[Wawrzyniec]

Dzięki za info, a więc sobie odpuszczam.