Jeff Danna & Akira Yamaoka - Silent Hill: Revelation

[Koper]

Pastisz horroru.

[Wawrzyniec]

Ale ma elementy horroru, więc jest horrorem. Horror przygodowy tak to nazywam. Tak samo "Vampire Lesbian Killers" też sa na swój sposób horrorem.

[Templar]

A "Cabin in the Woods" to co?

Komedia

Co do Antychrysta, to owszem nie jest to taki pełnoprawny horror, ale parę fragmentów mnie przeraziło - kurde, po scenie z kleszczami na dłoni Dafoe miałem koszmary przez jakiś czas

[Koper]

Ale ma elementy horroru, więc jest horrorem. Horror przygodowy tak to nazywam. Tak samo "Vampire Lesbian Killers" też sa na swój sposób horrorem.

A czy ja mówię, że nie jest? Zresztą klasyfikacja gatunkowa jest zawsze kwestią umowną.

[Wawrzyniec]

To już inna inszość. W sumie to i "Zmierzchy" pod horrory da się podciągnąć. Ale ta wizja jest strasznie przerażająca. I pomyśleć, że kiedy wampiry i wilkołaki były cool, a teraz są so gay.

[Koper]

Dla mnie ogólnie na tym samym poziomie co jedynka, wizualnie prezentuje się znacznie lepiej

Muzyka w filmie spisuje się świetnie, działa dużo lepiej niż w jedynce

Jejku, Templar, pooglądaj trochę filmów, zwłaszcza klasyków gatunku, nim zaczniesz jakieś polecać. "Silen THill: Revelation" to bardzo przeciętne filmidło. Jedynka nie była niczym wybitnym, ale miażdży to bez problemy, zarówno stroną fabularną, jak i wizualną. Nie wiem co tutaj takiego niby świetnego miało być w sferze wizualnej? Może 3D albo wysoka rozdzielczość, bo pod względem scenografii, pracy kamery, oświetlenia etc. to nic tutaj nie mamy ciekawego. Ale i tak lepsza jest strona wizualna niż pretekstowo-przewidywalnie-bezładnie-nijaka fabuła.

Muzyka to w ogóle dla mnie nieudany przeszczep z gry. Temaciki fortepianowe powciskane bardziej na siłę, jak piosenki u Tarantino. Muzyka gra sobie, a akcja filmu toczy się sobie.

Film pod fanów gier chyba robione, takie na siłę przenoszenie elementów z gry. Jako dzieło filmowe to niestety nijakość kompletna, hollywoodzkie wyrobnictwo do zapomnienia. Taki "Sinister" 3 razy lepszy, mimo iż finalnie też przecież trochę rozczarowujący.