Alexandre Desplat - ZERO DARK THIRTY

[hp_gof]

I jeszcze jedno spojrzenie na wydanie FYC, tym razem widać też płytkę - jak myślisz, Adam, tłoczona?

[Adam]

wg mnie to cd-r BO wewnętrzny okręg nie jest srebrny tylko przezroczysty jak w każdym cd-r. ale najłatwiej zapytać sprzedającego i wtedy będzie pewność..

[hp_gof]

Akurat to jest od innego sprzedawcy, z zakończonej aukcji. Ta, która jest dostępna jest zapakowana, jeszcze nie rozdziewiczona, więc się nic nie dowiem

[Adam]

to napisz do tego który sprzedał - ja się zakładam że to cd-r - nie widziałem tłoczonych żeby wewnętrzny okręg miał przeźroczysty :] mca tak wydawał płyty ale 25 lat temu

[Marek Łach]

Adam, fajna dyskusja pod Waszą recenzją ZDT. Długo tak jeszcze będziecie?

[Mefisto]

najmocniej przepraszam

[Adam]

Adam, fajna dyskusja pod Waszą recenzją ZDT. Długo tak jeszcze będziecie?

kto wie, bo dziewczyna Olka się włączyła ale ja pasuję - przerabiałem to samo przy ocenie za płytę Dziewczyny z Tatuażem np jestem przyzwyczajony już do dziwnego oceniania Olka i tyle, ale czasem moje tłumione emocje niezgody na takie praktyki musza się uaktywnić co jakąś kolejną reckę

[Koper]

Olek Dębicz, tak jak Azjaci albo Muzułmanie ma swój świat, swoją dziwną mentalność i my go za żadne skarby nie pojmiemy.

[hp_gof]

A ja rozumiem poniekąd Olka Dębicza. Zresztą wrzuciłem komentarz. Problem jest szerszy, bo dotyczy kryteriów oceny muzyki filmowej, z którymi zawsze jest problem Każdy je interpretuje inaczej. Natomiast fakt, w jego ocenach mogłaby być większa różnorodność, bo przestają one mieć jakiekolwiek znaczenie.

[Wawrzyniec]

Bez przesady. Ja sam lubię "Zero Dark Thirty", ale to żadne arcydzieło. A Olek ocenia je jakby to było drugie "Black Sunday". Tylko ubiera wszystko w ładną profesjonalną i bardzo naukową otoczkę, aby ukryć swoje fanbojstwo.

[hp_gof]

W Zero Dark Thirty wkurzają mnie zrzyny z Ides of March.

[Wawrzyniec]

I czy właśnie taka praca zasługuje na 4,5/5?

[hp_gof]

Gdyby nie było tych 'zapożyczeń', to byłoby pewnie 5
No to jeśli chodzi o autokopiowanie się u Desplata, to w EL&IC zrzyna Córkę Studniarza, a w Argo zapożycza motyw z Insygniów 1 A tutaj idą Idy Marcowe. Ale tak czy siak, mimo tych drobnych podobieństw oferuje dużo nowych, ciekawych rozwiązań i mimo wszystko jego prace cechują się dużą różnorodnością, więc nie ma co narzekać.

[hp_gof]

Dobry film. Mocna końcówka. Wkład Desplata nie jest olbrzymi, ale istotny. Muzyka pojawia się w ściśle określonych momentach, jest subtelna, nie narzucająca się, delikatnie podkreśla klimat. Nie jest tak wybujale etniczna jak w Argo, jedynie wybrane instrumenty odzwierciedlają geograficzny region. Reszta jest surowa, ciężka, niepokojąca.

Do muzycznych highlightów filmu należą (chronologicznie):
- Drive to Embassy - z partiami fortepianu wchodzącymi dokładnie w momencie najazdu kamery na twarz Mayi za szybą samochodu (mega!)
- 21 Days - z pięknym ujęciem Mayi od tyłu, patrzącej na zdjęcie satelitarne 'fortecy' Bin Ladena
- Seals Take Off - pojawiające się dwa razy (wydaje mi się, że raz zamiast Preparation for Attack, które w filmie się nie pojawia [a szkoda])
- Flight to Compound - mega klimat, kiedy helikoptery lecą do celu nocą wśród gór w rytm tego ryjącego psychę utworu! - jeden z najlepszych utworów ze ścieżki, świetnie się sprawdza w filmie!
- Back to Base - niesamowite wrażenie, kiedy widzisz niemal spowolnione ujęcie powracającego do bazy helikoptera, wyrazy twarzy żołnierzy po zakończonej akcji, wokół cisza, a w tle 'zawodzący smutno' instrument
- Maya on Plane - chwyt gitarowy znany z Molly's Solitude z Ides of March; przechodzi w napisy końcowe.

Wydawałoby się, że taka ścieżka musi być nieprzyjemna w odsłuchu i mało interesująca, ale mimo że nie jest to jakiś geniusz, zaskakuje jakością rzemiosła. Da się wpaść w trans i odkrywać smaczki. Właśnie w prostocie tego score'u tkwi całe piękno. A najprostsze rozwiązania są zawsze najtrudniejsze, choć jak się okazuje najbardziej efektowne. Mocna czwórka.

A wracając do samego filmu - rola Jessiki Chastain dobra, aczkolwiek podobnie jak w przypadku Lincolna w wykonaniu DDL - nie widziałem jakichś mega wielkich fajerwerek. Jednak zdecydowanie warto obejrzeć.

[Adam]

Desplatowy standardzik w składzie, miły akcent żoneczka na skrzypcach poza standardową papierkową robotą którą z reguły ostatnio się zajmuje..