No tak, zapomniałem TYLKO CD, bo w MP3 to połowy instrumentów nie ma i do tego głośniki za min. 10k, bo nie usłyszę tej drugiej połowy instrumentówAlthazan pisze:Różnica ogromna...Gratulacje, gratulacje...
Już mi muaddib_dw ostatnio uświadomił jaki ze mnie n00b z tymi swoim empetrójkami z iTunesa i tandetnymi słuchaweczkami 
Nie przesadzałbym aż tak bardzo. Słuchawki też mogą być niezłe, choć to ZAWSZE jest tylko substytut.Templar pisze:No tak, zapomniałem TYLKO CD, bo w MP3 to połowy instrumentów nie ma i do tego głośniki za min. 10k, bo nie usłyszę tej drugiej połowy instrumentówAlthazan pisze:Różnica ogromna...
Wszyscy słyszą różnicę pomiędzy MP3, a CD, a później jak ktoś robi test MP3 128, a MP3 320 to zaledwie 1/3 słyszy różnicęAlthazan pisze:Nie przesadzałbym aż tak bardzo. Słuchawki też mogą być niezłe, choć to ZAWSZE jest tylko substytut.
A różnica? Jest. I to jest różnica, która odróżnia konsumowanie od smakowania...
Akurat obecnie różnica pomiędzy MP3 320 kb/s, czy też M4A z iTunesa, które ma 256-280 kb/s i jest lepsze niż MP3 320 kb/s, a CD jest praktycznie niezauważalna, bardzo mały procent ludzi ją słyszy i to dopiero na sprzęcie za kilka tysięcy. Kiedyś to sobie można było opowiadać bajeczki, że CD jest kilka razy lepsze niż MP3, ale nie teraz. A tak poza tym 30 lat temu soundtracki wychodziły na płytach winylowych i kasetach magnetofonowych i nikt nic nie pierdzielił, że jakość słaba. A teraz nagle MP3 to straszne "zuo" i do tego takie mainstreamowe Miałem już jednego znajomego, który kupował tylko CD, a jak mu puściłem MP3 i zaraz utwór z CD to oczywiście się pomylił i powiedział, że MP3 jest tym z CD, a i tak dalej tylko CD kupuje i wmawia sobie, że różnica jest kolosalna nie pij tyle, bo bzdury piszeszhp_gof pisze:Ja pierdykam, Wy wszyscy mi robicie na złość chybaNajgorsze jest to, że to wróży Oscara... wygrać z Williamsem takim chłamem?
Płyty winylowe grają naturalniej, ale niestety szumią, taśma magnetofonowa szumi. CD szumi minimalnie lub wcale (zależy od realizatora), a dobre stereo gra naturalnie i "analogowo". I nikt nie twierdzi, że "CD jest kilka razy lepsze niż MP3" (no, może od 128kbsTemplar pisze:Wszyscy słyszą różnicę pomiędzy MP3, a CD, a później jak ktoś robi test MP3 128, a MP3 320 to zaledwie 1/3 słyszy różnicę
). Ja twierdzę, że JEST lepsze. Dla mnie nie jest istotne "o ile", "ile razy". Po prostu JEST.No i dobrzeAlthazan pisze:Nie zamierzam nikogo nawracać na CD
Ja osobiście nie lubię głośników, jakoś ich dźwięk mi się nie podoba i tu nie chodzi o to, że mam kijowe głośniki, u tego kumpla o którym wspominałem, który ma jakieś za kilka kafli słuchałem i też mi się nie podobało. A poza tym mieszkam w centrum Warszawy, gdzie jest pełno hałasu, także musiałbym mieć jakieś dźwiękoszczelne pomieszczenie, aby nic mi nie zakłócało słuchania muzyki. Całe szczęście są słuchawki dokanałowe i praktycznie tylko z nich korzystam, tłumią skutecznie wszelki hałas zewnętrzny i do tego ich dźwięk mi się najbardziej mi odpowiada. I ja osobiście praktycznie nie słyszę różnicy pomiędzy MP3, a CD, dopiero jak ustawię na maksa głośność to wtedy słyszę szum w MP3. Nie twierdzę, że nie ma osób, które tę różnicę słyszą bez problemu, bo jakiś mały procent ludzi na świecie słyszy dźwięki z większego zakresu, którego MP3 się pozbywa, ale co wejdę na forum to wszyscy mówią o tym jakie to CD jest kilka razy lepsze i wychodzi na to, że 50% ludzkości to super audiofile, a ja głuchy jestem Bo piszesz, że to zła pracahp_gof pisze:Dlaczego bzdury?
U niego nawet słaba praca jest lepsza od najlepszych prac niektórych kompozytorów Sorry, facet ma u mnie wysoko postawioną poprzeczkę.
Slumdog nie był chłamem i dostał zasłużeniehp_gof pisze:Skoro takie chłamy jak Brokeback Mountain, Babel, Slumdog Millionaire i Social Network dostają, to czemu Ides of March ma nie dostać?
Piosenka była kijowa, score był właśnie świetny, ja bym za samo "Mausam & Escape" dał Oscarahp_gof pisze:Wg mnie nie dostał zasłużenie. Piosenka owszem, score brzdękany na kolanie
Alexandre chciałby tak oddziaływać w filmach jak Rahman w Slumdogu Desplat wykazał się przy tym filmie niesamowitym talentem, bogactwem dźwięków, uchwycił nastrój poszczególnych epok, włożył dużo więcej pracy niż Rahman ze swoim podwórkowym graniem i uzyskał lepszą muzykę. Zwycięstwo Rahmana opierało się wyłącznie na sukcesie filmu i dobrym dopasowaniu do filmu. Ale ani ilościowo ani jakościowo muzyka do Slumdoga mnie nie powala. Ot, chwytliwe melodyjki. Żadnego kunsztu. W przeciwieństwie do wielowarstwowości i wieloznaczeniowości muzyki do Buttona. A ch** mnie obchodzi, że główny bohater był przezroczysty! Ja mam wrażenie, że ostatnio nagradza się na Oscarach chwytliwą, komercyjną, popową, "nowoczesną" tandetę, zamiast docenić twórców genialnie władających orkiestrą. Ostatni "sprawiedliwy" wg mnie wybór to była bodajże Pokuta. Przy okazji, jak wspominam zwycięstwo Santaolalli nad Williamsowską Gejszą, to mi się niedobrze robi...
Czy ja wiem, dla mnie Giacchino dwa lata temu jak najbardziej zasługiwał na statuetkę. Muzyka pięknie współgrała z filmem, dzięki niej czuć było wszechobecnego ducha dziecięcej przygody, to była podróż przez wyobraźnię, którą coraz rzadziej gdziekolwiek się przywołuje. Dzięki "Married Life" mogłem w końcu prawdziwie wzruszyć się oglądając film, a nie być tylko biernym obserwatorem. Ze stawki nominowanych wszystkie Zimmery, Desplaty, Beltarmie i Hornery mogą się tylko chować po kątach (chociaż ten drugi i ostatni także odwalili dobrą robotę). Giacchina przede wszystkim chce się słuchać! Pięknie jest wstać któregoś poranka, zaparzyć herbatę i umilić sobie dzień "Odlotem"hp_gof pisze:Ostatni "sprawiedliwy" wg mnie wybór to była bodajże Pokuta.
. Z Pokutą jest na tym polu gorzej, mało jest takich chwil, w którym można być gotów przesłuchać tą niebanalną kompozycje, jest strasznie ciężka i tak samo ciężko jest czasem wytrwać do końca płyty, nie poddając się licznym rozproszeniom. Przynajmniej w moim odczuciu. Dla mnie Akademia pokazała klasę, nagradzając Giacchina.
