Best of 2009. Zapraszam do udziału w ankiecie

[Marek Łach]

Co do pozycji 12 (najfajniejszy utwór) to dziwię się, że wygrał "War". Nie było lepszych? Płytę przesłuchałem tylko raz, a sam "War" zmęczył mnie już po 5 minutach..

No... Że ten przeciętny utworek wygrał z Petersonem, Rombim i "Married Life" Giacchino to się nadziwić nie mogę. Ludzie się chyba stęsknili za oldskulem w stylu lat 90. i tylko tym tłumaczę sobie popularność War Zresztą gdzie tam War do Hornera z tamtych czasów.

[Bucholc Krok]

Zobaczymy co przygotują na collector's edition. Może kompletna wersja Hornera jakoś lepiej zabrzmi?

[Marek Łach]

Zobaczymy co przygotują na collector's edition. Może kompletna wersja Hornera jakoś lepiej zabrzmi?

Parę minut niezłego materiału nie wydali, ale nie są to prawdę mówiąc fragmenty, o które należałoby się zabijać W morzu przeciętności niektóre brzmią lepiej niż faktycznie na to zasługują Prawdę mówiąc to zamiast kompletnej wersji, wolałbym edycję skracającą soundtrack do jakichś 40 minut

[Bucholc Krok]

Skrócić można sobie samemu. "War" plus piosenka już dadzą jakieś 16 minut.

[Koper]

War jest świetne, ale... tylko tak jakoś od 4 do 8 minuty. Resztę można by wyrzucić, albo dać to, co z niewiadomych przyczyn na albumie się nie znalazło. PS: "Married Life" Giacchino to nic specjalnego poza filmem.

[Wawrzyniec]

War jest świetne, ale... tylko tak jakoś od 4 do 8 minuty.

"War" jest rzeczywiście świetne. I Koper ma rację od 4 do 8 minut otrzymuję genialną muzykę Bardzo lubię ten kawałek i dlatego też ciężko było mi się zdecydować między nim, a "160 BPM".

[Marek Łach]

Za to w filmie "Married Life" jest lepsze i mądrzejsze od całego hornerowego Avatara:P

[Koper]

Bla, bla, bla... ot taka ładna, staroświecka, delikatna melodia, która ilustruje fajną sekwencję. Mogliby pod to podłożyć 100 innych rzeczy i byłoby tak samo "mądre".

[Marek Łach]

Właśnie niekoniecznie, bo łatwo było ten montaż zepsuć i przedramatyzować

[Łukasz Wudarski]

A moim zdaniem Married Life faktycznie ładne w filmie (takie urocze-to chyba dobry przymiotnik) przegrywa z We Love You So Burwella z Dzikich stworów. Prześliczna sekwencja opuszczenia wyspy przez Maxa, w mej opinii jest jedną z najfajniejszych ilustracji muzycznych zeszłego roku.

Szkoda że tak mało ludzie będzie się mogło przekonać jak to w rzeczywistości brzmi w kinie, bo dystrybutor spanikował (zresztą wcale mu się nie dziwie film pewnie i tak by nie poszedł, bo jest cholernie niehollywoodzki i nie miałby kogo przyciągnąć do kin - dzieci by odpadły bo film nie jest dla dzieci, starsi by sami ni poszli bo wolą TV, a młodzież ma Transformersy). I tak pozostaje nam oglądać to na DVD.

[Koper]

A ten ciągle o jednym. Może w filmie brzmi to i ładnie, ale na płycie ten kawałek to nic nadzwyczajnego. Ot takie plumkadełko od Burwella.

[Adam]

Burwell? A kto to jest Burwell? ;-) Toż teraz nasz Abel będzie bardziej znany mimo że jest w hojłódzie newbie ;-)

[Łukasz Wudarski]

Burwell? A kto to jest Burwell? ;-) Toż teraz nasz Abel będzie bardziej znany mimo że jest w hojłódzie newbie ;-)

A to swoją drogą, bo w mojej opinii to właśnie Abel zdobędzie w tym roku nagrodę IFMCA dla najlepszego rookie. A i Oskar może mu się trafi????

[Adam]

A potem pas polsatu
Wszystkiego nie zgarnie, myślmy na chłodno..

[Ghostek]

To teraz się posypie po tym, co napiszę...

"War" może jest i dobre, ale daleku mu (moim zdaniem) do miana utworu roku. Bardziej takowym określiłbym "160 BPM" z Aniołów. Wiem, wiem, ścieżka może i daremna, syntetyczna, bla bla bla... ale kawałek jest klasą aranżacyjną samą w sobie!