Trochę mnie zaskoczył ten score - myślałem, że Iglesias pójdzie w skomplikowany, wyrafinowany orkiestrowy underscore, jak w swojej świetnej i niedocenionej ścieżce do "Che", a tutaj okazuje się, że wybrał inną drogę. Sporo jest klimatycznej elektroniki zahaczającej o ambient, mamy stonowaną lirykę ze smyczkowymi solówkami, i świetny dramatyczny motyw smyczkowy, ładnie wybrzmiewający w potężnym, 10-minutowym "Ciudad asediada". Ogólnie słuchając score'a po raz pierwszy odniosłem wrażenie (choć to dość luźne skojarzenie, bo elektronika bardziej wspomaga tu orkiestrę, ale sama orkiestra też się tak "snuje" miejscami), że taką właśnie muzykę od paru lat nieudolnie usiłuje napisać Gregson-Williams.
Budowanie atmosfery przy pomocy snującej się elektroniki, na przeciwległym biegunie nie narzucająca się, ale emocjonalna liryka... Tak mogłoby brzmieć gregsonowe "Town", gdyby starczyło mu talentu/inspiracji/chęci. Wracając do Iglesiasa, jak na niego nie ma tu za wiele ciekawych chwytów aranżacyjnych. Świetnie jak zwykle brzmi gitara, ale co do reszty na razie jestem w trakcie "przekonywania się." 
no ale Marek jest kontent bo hambitna muza przeciez nie 