John Powell - 2010

[bladerunner]

to samo można podpiąć pod Unstoppable Gregsona .

Jak ta praca wygląda na tle takiej jak Frost/Nixon? .

[Adam]

zupełnie inne filmy.. pozatym akurat ten score Powella zapewne lepiej sprawdza się w filmie niż na płycie.

[bladerunner]

zupełnie inne filmy.. pozatym akurat ten score Powella zapewne lepiej sprawdza się w filmie niż na płycie.

Jeżeli wybieramy kompozytora roku to oceniamy głównie działanie w filmie czy muzykę na płycie czy jedno i drugie

bo oprócz tego liczba prac? ich poziom? jak wnioskuje.

[Adam]

ja tylko płyty tylko nawet jesli fair game brzmi na cd słabo, to powell zamiatał smokiem i knight & day a i green zone było fajne. także nie ucierpi

[bladerunner]

ja tylko płyty

No skoro tak to Powell cienko wypada bo dla mnie najgorsze wydanie roku to Varese i niechlubne wydanie Smoka.

[Adam]

[bladerunner]

sory, ale nie potrafie tej płyty przejść na raz

[Tomek]

Od kiedy miarą płyty jest to czy można ją przechodzić "na raz"? Jest bardzo niewiele 70+ minutowych płyt, które można przejść "na raz"

"Smok" jest tak bogatą tematycznie (i brzmieniowo) pracą, że nie warto jej tak oceniać Jak po raz pierwszy go przesłuchałem to za bardzo nie potrafiłem się odnieść do niczego na płycie (za dużo wszystkie było), dopiero kolejne i kolejne odsłuchy spowodowały, że dziś oceniam ten album na ****1/2

Ważne jest czy do płyty się chce powracać, nawet tylko w fragmentach (nie mówię już o całości).

[bladerunner]

Od kiedy miarą płyty jest to czy można ją przechodzić "na raz"? Jest bardzo niewiele 70+ minutowych płyt, które można przejść "na raz"

Ważne jest czy do płyty się chce powracać, nawet tylko w fragmentach (nie mówię już o całości).

No kaman!!, ale chyba o to chodzi, żeby życie ułatwiać słuchaczowi a nie utrudniać , a wiele płyt ma kilka dobrych utworów a reszta jest słaba, nie kupujemy płyt dla jednego utworu, prawdaż? .

Smok jako muza sama w sobie geniusz , ale na płycie trója . Dla mnie ofcors .

[Adam]

Smok to klasyka tegoroczna i wpisze się do panteonu zlotych ścieżek Powella jak i ogólnie bajek tego typu. I ma szansę na nominację do oscara.

[Marek Łach]

No kaman!!, ale chyba o to chodzi, żeby życie ułatwiać słuchaczowi a nie utrudniać , a wiele płyt ma kilka dobrych utworów a reszta jest słaba, nie kupujemy płyt dla jednego utworu, prawdaż? .

Ale akurat w przypadku Smoka nie jest tak, że na płycie są słabe utwory. Uciążliwość polega na tym, że score Powella jest non stop bardzo intensywny, ale jakby każdy utwór rozpatrywać osobno, to każdy jeden będzie w porządku.

[Tomek]

Pewien recenzent kiedyś napisał, że wszystkie utwory trzymają wysoki ****-poziom, co się przekłada na *****-poziom płyty A na "Smoku" obok tego wysokiego stale poziomu mamy i kilka *****-gwiazdkowych utworów. Ot cała "siła" tego albumu, której Bladu nie chce zauważyć

[Adam]

cóz.. magia nazwiska jakby na okładce było napisane HGW to by Bladu ołtarzyk z tego zrobił

[bladerunner]

cóz.. magia nazwiska jakby na okładce było napisane HGW to by Bladu ołtarzyk z tego zrobił

Nie mam dużo HGW i nie mam ołtarzyków z nim, z Ołtarzyków jedynie myślę o czarno białym zdjęciu Sinatry w oprawionej ramce na ścianie .

jesteś trochę nieprzyjemny co Ci się ostatnio często Adaśko zdarza , ale możesz mieć rację. Magia nazwiska widnieje nad Bladem. Zresztą już mówiłem, że Smok jako taki jest lepszy od Shreka o głowę lub nawet dwie wielkie głowy blada zawieszone na palu. Ale co z tego jak płyta źle wydana ?

[Adam]

dlaczego jestem nieprzyjemny? przecież nic złego nie napisałem bierzesz na klatę za dużo na siebie ostatnio chyba