Incepcja - dyskusja o filmie [zawiera spoilery]

[bladerunner]

Ale co oznacza, że totem padał lub nie padał? Jeśli punktem wyjściowym nie była rzeczywistość, to z góry można uznać prawdopodobieństwo, że związana z totemem reguła nie udowadnia wcale czy jesteśmy we śnie, tylko może być jednym z elementów snu, czyli fake'em.

No i do czego to prowadzi? Do niczego. Jeśli całość była snem, to w ogóle ten film przestałby mieć jakikolwiek sens.

Całość nie była snem, Koper Chyba Ci trzeba puścić Incepcje w tempie SLOWx 4

[Mystery]

Nolan postawił tezę: totem pada - rzeczywistość
Przed główną akcją totem mu padał, więc wyruszyli z rzeczywistości, proste

[Marek Łach]

No i do czego to prowadzi? Do niczego.Razz Jeśli całość była snem, to w ogóle ten film przestałby mieć jakikolwiek sens

Jak to do czego? Ty chyba naprawdę nie chcesz zrozumieć tego filmu. Jeśli całość była snem, albo incepcją przeprowadzaną na Cobbie, to diametralnie zmienia się wyraz finału.

Nolan postawił tezę: totem pada - rzeczywistość

Nie do końca. Taką tezę wypowiedział Cobb. Jeśli Cobb śni i o tym nie wie, to może się mylić.

[bladerunner]

No i do czego to prowadzi? Do niczego.Razz Jeśli całość była snem, to w ogóle ten film przestałby mieć jakikolwiek sens

Jak to do czego? Ty chyba naprawdę nie chcesz zrozumieć tego filmu. Jeśli całość była snem, albo incepcją przeprowadzaną na Cobbie, to diametralnie zmienia się wyraz finału.

O nie pomyślałem o tym, że mogli przeprowadzić Incepcję na Cobbie, ale to zbyt nielogiczne było by

[Mystery]

Nie do końca. Taką tezę wypowiedział Cobb. Jeśli Cobb śni i o tym nie wie, to może się mylić.

Nawet jeśli, to to już jest oszukiwanie widza w złym tego słowa znaczeniu. Wtedy cała ta gadka z totemami i ostatnia scena traci na znaczeniu, toteż wątpię by było tak jak piszesz. To był raczej fakt nie podlegający kwestionowaniu, tak jak deja vu to błąd Matrixa

[Marek Łach]

Nie do końca. Taką tezę wypowiedział Cobb. Jeśli Cobb śni i o tym nie wie, to może się mylić.

Nawet jeśli, to to już jest oszukiwanie widza w złym tego słowa znaczeniu. Wtedy cała ta gadka z totemami i ostatnia scena traci na znaczeniu, toteż wątpię by było tak jak piszesz.

Co więcej, to nie był nawet totem Cobba, tylko jego zmarłej żony - dlaczego więc miał działać, jeśli przyjąć za prawdziwą tezę, że cudzych totemów nie można dotykać? W ostatniej scenie, jeśli Cobb pozostaje we śnie, to nie obchodzi go już czy to sen czy rzeczywistość i zostawia kręcący się totem, nie czekając na "wynik". Jak dla mnie totem może być fałszywym tropem, ślepym korytarzem w labiryncie scenariusza. Tak samo jak i inne detale. I wtedy to trzyma się kupy. Tak samo jak trzyma się kupy interpretacja, że totem działa i że to wszystko dzieje się naprawdę. I to jest siła tego skryptu.

Dlatego Incepcja wydaje mi się momentami filmem o bardzo subiektywistycznym zabarwieniu, który może epatować informacjami, jakich pewien jest Cobb, a nie jakie są oficjalnymi regułami rzeczywistości. Coś jakby książka bez narratora wszechwiedzącego, z narratorem pierwszoosobowym.

[bladerunner]

Łachu zrozumiał film

[Mystery]

Tak jak napisałem w swoim pierwszym poście, nie jest to film na jeden raz, toteż możemy tu pisać swoje, a każdy, będzie wiedział lepiej

Najważniejsze, że filmowi udaje się wzbudzać dyskusje, a to już spory plus

[bladerunner]

Wydaję mi się już nawet Atticus Ross lepiej się spisał w Księdze Ocalenia aniżeli Zimmer u Nolana

Dla mnie jedna z największych pozytywnych niespodzianek roku 2010.

[Mystery]

Wydaję mi się już nawet Atticus Ross lepiej się spisał w Księdze Ocalenia aniżeli Zimmer u Nolana

Z tą złotą myślą, to już do działu muzycznego

[Marek Łach]

Tak jak napisałem w swoim pierwszym poście, nie jest to film na jeden raz, toteż możemy tu pisać swoje, a każdy, będzie wiedział lepiej

Najważniejsze, że filmowi udaje się wzbudzać dyskusje, a to już spory plus

No ba! I właśnie dlatego uważam, że Incepcja jak mało który film komercyjny nie podaje niczego na tacy, żadnego gotowego rozwiązania. Za dużo jest tu znaczących detali, żeby nie dającą się obalić interpretację dało się zbudować "od kopa". Zresztą widać to po zagranicznych forach, gdzie Incepcja miała premierę wcześniej niż u nas, ludzie obejrzeli ją po kilkakrotnie, wykryli wiele szczegółów, o których na pierwszym seansie nawet nie pomyślałem, i z pomocą tych szczegółów obalali lub tworzyli nowe wykładnie. Ile filmów komercyjnych daje takie możliwości?

[Koper]

Tyle, że to wszystko wcale nie musi wynikać ze złożoności i mądrości fabuły, ale z jej niedociągnięć. To samo z "12 małp" jest.

Totem nie miał znaczenia w ostatniej scenie, ale o tym piszę od samego początku.

Większe znaczenie ma co innego: czy zwrócił ktoś uwagę jak były ubrane, w jakiej pozie siedziały i jak wyglądały dzieci Cobba? Bo jeśli tak samo jak w jego wizjach/snach to mamy dowód, że i tym razem śnił.

Jak to do czego? Ty chyba naprawdę nie chcesz zrozumieć tego filmu. Jeśli całość była snem, albo incepcją przeprowadzaną na Cobbie, to diametralnie zmienia się wyraz finału.

Jeśli całość jest snem, to wtedy film nie ma sensu kompletnie. Bo co to za radość: narypać w scenariuszu cudów i niedorzeczności a potem wyjaśnić je krótkim: a, to wszystko się tylko śniło bohaterowi.

[Marek Łach]

Tyle, że to wszystko wcale nie musi wynikać ze złożoności i mądrości fabuły, ale z jej niedociągnięć. To samo z "12 małp" jest.

Jeśli da się w oparciu o to zbudować spójną interpretację (niekoniecznie trafną, bo zawsze może znaleźć się kolejny detal, który ją obali), to można z pewną dozą krytycyzmu przyjąć, że elementy te nie pojawiły się przypadkowo, zwłaszcza u kogoś takiego jak Nolan.

Totem nie miał znaczenia w ostatniej scenie, ale o tym piszę od samego początku.

Miał gigantyczne znaczenie, niezależnie od intepretacji całości, jaką przyjmiemy. Bo albo narzuca on pewne tropy dotyczące tego co jest rzeczywistością a co nie, albo pojawia się tam po to, żeby symbolicznie przedstawić stan emocjonalny Cobba w finałowym ujęciu, albo stanowi klamrę łączącą z którąś z wcześniejszych scen, które mogły stanowić przejście między realem a snem (Cobb używa go w filmie kilkakrotnie). Wyrzucenie ujęcia totemu zmienia diametralnie te kwestie w finale, w szczególności zubożyłoby profil psychologiczny Cobba.

Jeśli całość jest snem, to wtedy film nie ma sensu kompletnie. Razz Bo co to za radość: narypać w scenariuszu cudów i niedorzeczności a potem wyjaśnić je krótkim: a, to wszystko się tylko śniło bohaterowi. Razz

No i właśnie to co piszesz nie ma kompletnie sensu. Bo jeśli przyjąć, że film był snem, i znając motywację Cobba, można się zastanowić, z jakiego powodu śni to co widzimy na ekranie. Albo dlaczego ktoś inny dokonuje na nim incepcji. Tak samo jak w ostatniej scenie, to zmienia wymowę filmu bardzo znacząco.

[Koper]

Przecież sam napisałeś, że jeśli wszystko było snem to czy się przewróci wcale nie musiało oznaczać rzeczywistości. A jeśli nawet totem przewracał się w rzeczywistości, to jeśli teraz śnił Cobb, to on o tym dobrze wiedział i w jego śnie totem mógł się przewrócić.

[Marek Łach]

Przecież sam napisałeś, że jeśli wszystko było snem to czy się przewróci wcale nie musiało oznaczać rzeczywistości.

Jeśli wszystko było snem i totem nie miał znaczenia w sensie "dowodowym", to jest tam choćby po to, żeby pokazać, jak zmieniło się podejście Cobba - wcześniej obsesyjnie pilnujący, czy aby przypadkiem nie śni (scena z bączkiem i spluwą, gdzieś na początku filmu), teraz o totemie kompletnie zapomina, by zająć się swoimi dzieciakami. Nastąpiło przewartościowanie jego priorytetów, zaakceptował możliwość, że wszystko wokół niego jest fikcją, ale skoro daje mu to namiastkę szczęścia niemożliwego do osiągnięcia w rzeczywistości, to on taką fikcję akceptuje. I po to jest totem w końcowej scenie - jeśli przyjąć interpretację snu.

A jeśli nawet totem przewracał się w rzeczywistości, to jeśli teraz śnił Cobb, to on o tym dobrze wiedział i w jego śnie totem mógł się przewrócić.

Nie jestem pewien czy dobrze rozumiem to zdanie... Popraw mnie jeśli źle zrozumiałem. Jeśli Cobb śni to kwestią jest czy on sobie z tego zdaje w ogóle sprawę. Jeśli nie zdaje sobie sprawy, to oznacza ingerencję kogoś "spoza filmu", czyli z jakiegoś poziomu, którego w filmie nie widzieliśmy (np. incepcję na Cobbie) i Cobb ufa totemowi.. Jeśli zdaje sobie sprawę to możemy wrócić do tej psychologicznej interpretacji ostatniej sceny - wie, że totem kłamie, ale decyduje się zaakceptować namiastkę, kosztem prawdy. O to Ci chodziło?