James Newton Howard - SALT

[Adam]

nie chwali, tylko też bym się wkurzył jakby ze mnie tablodiy brechtały nie mając racji.. i to jeszcze z takiej legendy.. wstyd mi za ten kraj.

[Koper]

a kogo jakieś tabloidy interesują?

[Adam]

walić ich..

[Mefisto]

No ale do Airbrendera jak niebo i ziemia, a Airbrender to taki score na mocne 4 w sumie.

Ja tam się coraz bardziej do tego scoru przekonuję akurat. Zresztą to są zupełnie dwie różne ścieżki - Airbender poraża liryką i epickością, a Salt to taki action score z dużą dawką underscore'u.

[Adam]

Olbrychskiego chwalą w reckach za granicą.. w variety też, brawo! szkoda że nie mógł pojechać na tą premierę..

[Adam]

score niestety średni wg mnie...

[Marek Łach]

Niestety muszę się zgodzić. Score średni, a jak na standardy JNH to wręcz słaby... Zero pomysłu.

[Adam]

on się nie nadaje do akcyjniaków.

[Marek Łach]

Do niektórych. To po prostu nierówny kompozytor, który trzyma formę tylko u Shyamalana - praktycznie na który rok w jego karierze by nie spojrzeć, to obok fajnych rzeczy ma coś słabszego (choć np. 2000 jest wyjątkiem).

[Adam]

ostatni akcyjniak jaki mu wyszedł do fugitive

[Marek Łach]

A Blood Diamond? To niezła muzyka przecież. Choć to w sumie nie akcyjniak sensu stricto...

[Adam]

Blood jest dobre ale to nie akcyjniak no i nie to co fugitive

[Adam]

i to był własnie pomysł! dobra ale nie robie już oftopa o fugitive bo mi Maras skasuje i bana da

[Mystery]

U mnie Salt na plus, trzy plus Właśnie czegoś takiego od Howarda oczekiwałem i poza paroma przynudzaczami, takie coś dostałem. Póki co, Howard w pierwszej trójce composerów roku Może niczym szczególnie mnie nie zachwycił, ale dostarczył 3 solidne ścieżki i to się liczy.

[Marek Łach]

Jeśli będzie w filmie działać naprawdę dobrze to odszczekam. Ale to co słyszę brzmi baaardzo przeciętnie - przede wszystkim jak dla mnie zupełnie nieciekawy jest cały underscore odpowiadający za suspense. To jakaś choroba naszych czasów, że na tę pulsującą elektronikę wrzuca się jakieś proste, paronutowe motywy na smyczki i to ma niby kreować napięcie. Starzejący się Goldsmith jeszcze kilkanaście lat temu potrafił napisać underscore tak rozbudowany, że nie było mowy o smęceniu - tutaj u JNH niestety jest po prostu nudno. A jak underscore zawodzi, to poziom ścieżki spada dla mnie na łeb na szyję.

Tak samo nieciekawa jest moim zdaniem muzyka akcji, w paru momentach brzmi fajnie, ale reszta kojarzy mi się z taką anemiczną, sztucznie brzmiącą wersją Powella - czy może nie do końca samego Powella, co raczej tego prądu, którego John jest reprezentantem. Brakuje mi w tej ścieżce zwrócenia większej uwagi na detal, ciekawszych partii solowych, prawie wszystko jest takie podręcznikowe, przewidywalne. Daleko niestety temu do pomysłowego, ekscytującego Wanted.