The Neon Demon - Cliff Martinez

[Adam]

kwestia gustu.. a dla mnie? jak se chcę obejrzeć zwyroli, to se włączam obrady naszego sejmu. tam przynajmniej mam polew gwarantowany, a w kinie po takim czymś to tylko niesmak.. sorki ale pewne klimaty mnie nie kręcą po prostu. muza przednia i to się liczy a nie jakiś tam Refn

[Wawrzyniec]

Tylko jakby co to jest neokrofilia lesbijska, aby dodać smaczku. Plus mając wybór między Sejmem, a kinem Refna, to oczywiście, że Refn lepszy, gdyż w jego filmach to zazwyczaj mało mówią.

A zresztą im bardziej Refn odlatuje, tym bardziej Martinez może się wykazać.

[Adam]

film dziś wyszedł na vod.

[Mystery]

Było wczoraj oglądane, filmem się nie rozczarowałem, bo dokładnie takiego przerostu formy i udziwnień oczekiwałem, choć w sumie myślałem, że będzie odważniejszy i zdrożniejszy, no i sama forma będzie jednak bardziej posunięta, a tak wyszło całkiem normalne kino

Co do muzy to o ile score nadal uważam, za zbyt jednostajny, to w obrazie wypada znakomicie, zdecydowanie najlepszy element obrazu i póki co najlepiej umuzyczniony film roku, dla samej muzyki można poświęcić te dwie godzinki seansu.

[DanielosVK]

Film trochę nieudany. Podobnie jak przy świetnym "Only God Forgives", mamy tu nasączony symbolami audiowizualny orgazm. Neonowe światła, klubowa kolorystyka i klimat w połączeniu ze świetną ilustracją Martineza mogą nieźle zakręcić zmysłami. Treściowo niestety czuje się niedosyt i to dość spory tym razem. W OGF mieliśmy ciekawe postacie i kreacje, tutaj mamy pustkę. Przekaz nie ma ludzi, na których mógłby się oprzeć. Refn ucieka zatem w jeszcze większą niż uprzednio manipulację narracją oraz posuwa się dalej w ekranowej brutalności. Pod koniec można odnieść wrażenie, że mocno zainspirował się starym Cronenbergiem, choć szczerze spodziewałem się większej ilości odchyleń w tę stronę. Wynika tego z campowa satyra (zamierzona zresztą), którą ogląda się z lekko znużonym, ale jednak uśmiechem na ustach. Czy porusza, fascynuje albo zmusza do refleksji? Nie. To po prostu śliczna jazda po bandzie, w której tym razem reżyser się sam chyba lekko pogubił.

[Mystery]

Nic o muzie, także mniemam, że się podobała

[DanielosVK]

A i owszem. Ale o tym więcej w swoim czasie.

[Adam]

Ten film jest głupi. Druga połowa szczególnie. Świetlik i operatorka powinni dostać po Oscarze. Elle jest brzydsza od siostry. Martinez w filmie zmiażdżył. Bardziej w pierwszej połowie niż w drugiej. Nie ma Goslinga. Kjanu nie uciągnął bez niego. Refn się kończy.

[Wawrzyniec]

Ale Keanu to gra tutaj rolę trzecio- jak nie czwartoplanową, więc za bardzo nie miał czego ciągnąć.

[DanielosVK]

Kilka słów o Martinezie:

http://filmmusic.pl/index.php?act=recki&id=2267

[Wawrzyniec]

I warto dodać, że te kilka słów jest też związanych z naszą nową akcją pt. "Synthember".

[Koper]

Muzyka w filmie spoko, ale chyba aż maksa bym nie dał. Ale blisko.
Natomiast sam obraz, cóż... czyżby najwiekszym wrogiem Refna reżysera był Refn scenarzysta? I kto u diabła wybrał Elle Fanning do głównej roli?

[Wawrzyniec]

Jako do aktorki i osoby Elle Faning nic nie mam. Ale jako do dziewczyny, która nagle zaczyna wojować świat mody, tak że inne modelki robią się one zazdrosne, a wielcy twórcy mody od razu stawiają ją na piedestał to zupełnie nie pasuje.

@Koper, ale scena pod prysznicem ujdzie, nie sądzisz?

Muzyce jak najbardziej maksa bym dał.

[Koper]

Jako do aktorki i osoby Elle Faning nic nie mam. Ale jako do dziewczyny, która nagle zaczyna wojować świat mody, tak że inne modelki robią się one zazdrosne, a wielcy twórcy mody od razu stawiają ją na piedestał to zupełnie nie pasuje.

no i o to mi głównie chodzi. Na dodatek ona ma non stop taki smutny wyraz twarzy, coś jak Nicolas Cage w dramatach. W filmie wszyscy niby tak się podniecają, że ona to taka wielka piękność która dosłownie promieniuje, ale za cholerę nie szło w to uwierzyć.

@Koper, ale scena pod prysznicem ujdzie, nie sądzisz?

Fajna, choć akurat bardziej mi się z tego momentu podobało to zbliżenie na makijażystkę w krwawej wannie. Ogólnie miałem z tym filmem problem, że tych Neon i Demon to trochę mało było, a jak na film o modelkach, to jakiś taki mało... sexy?

[DanielosVK]

Moim zdaniem Fanning, o dziwo, rzeczywiście wypadła ślicznie w ekranowych kreacjach. Problem polegał na tym, że zupełnie brak jej było aktorskiej charyzmy, przez co w całą jej postać ciężko było uwierzyć, szczególnie w tę błyskawiczną przemianę. Ogólnie zespół aktorski jest sporym problemem tylko filmu - chyba tylko Jena Malone w roli Ruby wypadła jakkolwiek intrygująco. A końcowe sceny to fajna zgrywa, Cronenberg by się nie powstydził.

Co do muzyki, myślę, że max za film jest w miarę uzasadniony. Nie zawsze błyszczy ona na ekranie w taki sposób, że zwracamy na nią uwagę. Ale myślę, że gdyby przeanalizować scena po scenie, jaki by ten film był, gdyby jej nie było - to rzeczywiście różnica byłaby diametralna. Ten atmosferyczny ambient kreuje ze zdjęciami tutaj 90% atmosfery (bo cóż innego miało to robić, gdy scenariusz prosty jak budowa cepa, a aktorzy jacyś tacy mdli?), a kiedy trzeba muzyka podpowiada nam, co w zasadzie chciał osiągnąć Refn tam, gdzie po samych zabiegach reżyserskich ciężko było odgadnąć, czy to na jaja, czy na serio... Muzyka nie jest tak głęboko zakorzeniona w symbolikę filmu, jak to było w "Only God Forgives", ale i film tutaj stawiał inne wymagania pod tym względem i myślę, że Martinez jako dźwiękowy ilustrator trafił w dziesiątkę.