Johnny Klimek & Tom Tykwer - A Hologram For The King (2016)

[Adam]

Mp3 - Lakeshore - 22.04.2016
CD (digipack) - Lakeshore - 20.05.2016



1. Mr. Clay
2. Full Steam Ahead
3. Family Business
4. Voyager
5. Timeless
6. Marching On
7. The King Is Coming
8. Zahra
9. New Hampshire
10. A Hologram For The King – End Title
11. Bonus Track: Traveler

Total time - 43:35

30-sekundowe klipy każdego utworu - https://www.youtube.com/watch?v=hTNw_cS4Hdo

I dlatego właśnie ostatnio topowe nazwiska raczej traktuję pobieżnie... Piękna muzyka, dużo solowych (!) wiolonczel i gitary akustycznej, harfy, piękna i delikatna rzecz.. ścisły top tego roku. Klasa i tak dalekie to od tej surowej orkiestrowej i poprawnej technicznie papki, lub RCPowskiej papki, które to dwie rzeczy non stop dostajemy.

[Mystery]

Tykwer nie zna pojęcia chałtura, także u niego muza zawsze musi być jakaś.

[DanielosVK]

Klipy brzmią jak kolejna kolorowa, ale pusta błyskotka od tych panów. No ale zobaczymy jak wybrzmi całość.

[Adam]

nic ambitnego tu nie ma ale słucha się miło. ładna płyta po prostu i tyle.

[Mefisto]

Bardzo fajny score - niby nic nowego, ale brzmi świeżo i słucha się tego znakomicie.

[Adam]

I told you, bro

[Tomek]

Nie wiem skąd to zdziwienie, że to jest dobry score . Przecież Ci ludzie stoją za Pachnidłem i Atlasem chmur (tak, wiem, dla niektórych to "taniocha", ale to są osiągnięcia jakby na nie nie patrzeć).

[Adam]

ująłbym to inaczej - Adama nikt nie słucha, no bo co sie może znać chłop który raz na czas słucha Brajana prawda?

[Koper]

Prawda

[Adam]

stereotypy, hejterstwo i rasizm - FilmMusic.pl Forum

[Ghostek]

O lol. Powinno być:

stereotypy, hejterstwo i rasizm - Adam

[Tomek]

Pitu-pitu na bok, bo score jest naprawdę udany i intrygujący. Przede wszystkim ten tykający minimalizm, te wpływy ni to latynoskie ni to egzotyczne (gitary w stylu Iglesiasa czy też Iguazu Santaolalli), i budująca się struktura większości utworów (coś co uwielbiam). Zaskakujące jest to, że film chociaż z tego co widziałem w zwiastunie rozgrywa się na Bliskim Wschodzie, praktycznie nie ma tu kliszowej muzyki "arabskiej", spotykanej w hollywoodzkich ścieżkach (zawodzący żeński wokal/perksuja/etnika). Duet wprowadza też udanie nucące chóry, które były ozdobą Cloud Atlas. Nadprzeciętne są jak na współczesną filmówkę wg mnie orkiestracje i harmonie, w momentach muzyka brzmi kunsztownie i elegancko, czasami w pewnym sensie 'rozmarzenie'. Progresywna, rytmiczna natura muzyki przypomina mi Zimmera. Tego dobrego, wcześniejszego Zimmera Podobnie jak przy Atlasie, nagranie cechuje się dużą akustyką, słychać świetnie instrumenty, ma to wszystko przestrzeń i brzmienie. Tak jak chce się słuchać muzyki filmowej. Zupełne przeciwieństwo zamulająceo miksu, który "toczy" większość dzisiejszych ścieżek z Hollywood (wpływ wiadomo kogo . Warto zwrócić uwagę, że nagranie zrobiła orkiestra z Lipska i estoński dyrygent, którzy też nagrali Atlas. Do tego próby pójścia (mimo minimalistycznej i skupiającej się na klimacie atmosferze) w tematykę. Dodatkowo, znowu podobnie jak w Atlasie, silne End Title. I 40 minutowy czas trwania - gdy porównać to z np. wymęczonymi do bólu 80 minutowymi klopsami od Howarda... Kolorowa, pociągająca filmówka.

[mixon]

Pitu-pitu na bok, bo score jest naprawdę udany i intrygujący. Przede wszystkim ten tykający minimalizm, te wpływy ni to latynoskie ni to egzotyczne (gitary w stylu Iglesiasa czy też Iguazu Santaolalli), i budująca się struktura większości utworów (coś co uwielbiam). Zaskakujące jest to, że film chociaż z tego co widziałem w zwiastunie rozgrywa się na Bliskim Wschodzie, praktycznie nie ma tu kliszowej muzyki "arabskiej", spotykanej w hollywoodzkich ścieżkach (zawodzący żeński wokal/perksuja/etnika). Duet wprowadza też udanie nucące chóry, które były ozdobą Cloud Atlas. Nadprzeciętne są jak na współczesną filmówkę wg mnie orkiestracje i harmonie, w momentach muzyka brzmi kunsztownie i elegancko, czasami w pewnym sensie 'rozmarzenie'. Progresywna, rytmiczna natura muzyki przypomina mi Zimmera. Tego dobrego, wcześniejszego Zimmera Podobnie jak przy Atlasie, nagranie cechuje się dużą akustyką, słychać świetnie instrumenty, ma to wszystko przestrzeń i brzmienie. Tak jak chce się słuchać muzyki filmowej. Zupełne przeciwieństwo zamulająceo miksu, który "toczy" większość dzisiejszych ścieżek z Hollywood (wpływ wiadomo kogo . Warto zwrócić uwagę, że nagranie zrobiła orkiestra z Lipska i estoński dyrygent, którzy też nagrali Atlas. Do tego próby pójścia (mimo minimalistycznej i skupiającej się na klimacie atmosferze) w tematykę. Dodatkowo, znowu podobnie jak w Atlasie, silne End Title. I 40 minutowy czas trwania - gdy porównać to z np. wymęczonymi do bólu 80 minutowymi klopsami od Howarda... Kolorowa, pociągająca filmówka.

W pełni podzielam to zdanie!

[Ghostek]

Fajny albumik. Taki odcinający się od męczącego ostatnio mainstreamu. No i ten optymalny czas... Czwóreczka się należy jak najbardziej