Hejtować to za mocne słowo, ale chyba rzeczywiście nie przepadam, co jest dla mnie dziwne, gdyż japońscy kompozytorzy co eksperymentują to zwykle moja bajka. Ale u Kanno to dla mnie jest jednak to wszystko zbyt eklektyczne i naprawdę za dużo tej mieszanki. Przez co też ciężko mi uwierzyć, aby naprawdę jedna osoba aż tak skakała ze stylami. I te moje zarzuty, to już od paru osób słyszałem nawet jeszcze parę lat na temu ktoś to kiedyś poruszył.OK, lubię muzykę do "Vision of Escaflowne". Chociaż z samej płyty to akurat najbardziej podoba mi się utwór Hajime Mizoguchiego.
O lubię ten np. jak Kanno śpiewa (o ile to naprawdę ona) w ostatnim utworze z Jin-Roh Mizoguchiego (o temu kompozytorowi można byłoby temat założyć).
Lubię eksperymenty, ale w wypadku Kanno jest tego wszystkiego za dużo i jeżeli chodzi o Japończyków to moim No.1 jest dalej Kenji Kawai, mimo, że od Sky Crawlers nic ciekawego nie skomponował.
. Ciekawe, jak uzasadnia temat z Sherlocka 
Już prawie po całości, krucho z czasem, więc, włączam różne tracki, w różnej kolejności, ale to co słyszę bardzo mi się podoba, różnorodna, dramatyczna muza i już się nie mogę doczekać jak ogarnę całość od deski do deski