JOHN WILLIAMS - THE BOOK THIEF (2013)

[lis23]

Kiedy album będzie dostępny w Polsce?.

[Adam]

w styczniu, przy okazji premiery filmu. pytałem już o to w sony.

[Wawrzyniec]

Nie wytrzymałem i przesłuchałem ten soundtrack bez znajomości filmu. Na początku miałem trochę opinię jak Adam, ale im częściej słucham ten album tym coraz bardziej przekonuję się do tej muzyki i wyłapuję więcej ciekawych momentów, czy też w ogóle klasy kompozytorskiej. Jak to wszystko ładnie brzmi, jak te instrumenty ładnie połączone tworzą piękną całość. Wiadomo, że nie jest to jakiś wielki score Williamsa i słychać wiele naleciałości, głównie stylu, co też jest zrozumiałem. Ale ta muzyka jest naprawdę urokliwa i posiada niesamowitą klasę.
A historia Marka naprawdę mnie poruszyła i nie ma w tym żadnej złośliwości, czy głupiego mema lub gifa. Ale naprawdę takie odczytanie muzyki, to też wysoka klasa, kunszt i respekt, którego nie można kupić, ale na niego zasłużyć.

[Marek Łach]

Nie spodziewałem się, że się złamiesz. Ale opinia mi się podoba! Fajnie, że Williams - pomimo całego bagażu jego ekspresyjnego, wielkoorkiestrowego stylu - miał jeszcze ochotę napisać taką soundtrackową miniaturkę, która wprowadza odrobinę świeżości w jego ostatni spielbergowski dorobek. Wcale tak dużo podobnych score'ów w ostatnich latach nie powstawało. Ciekawe tylko jak to wypadnie w filmie - jest pewne ryzyko kiczowatej ckliwości, choć słychać, że Williams stara się trzymać emocje w ryzach i być tak delikatny, jak na opowieść widzianą oczami dziecka przystało.

[Wawrzyniec]

Niestety się złamałem, ale też dlatego, że sama muzyka właśnie przez swój styl nie jest aż tak bardzo narzucająca się, aby mogła zdradzać, czy spoilerować wydarzenia na ekranie.
Ale miło mi się słucha tej muzyki, np. z kubikiem gorącej herbaty czy jakąś dobrą lekturą przy wieczorowych porach.

[Marcin]

Ale miło mi się słucha tej muzyki, np. z kubikiem gorącej herbaty czy jakąś dobrą lekturą przy wieczorowych porach.

Wow, masz niezły spust skoro wypijasz 1000 litrów herbaty dziennie

[Koper]

To dlaczego od pierwszego przesłuchania nucę dość dużo główny temat, a jak leci ostatni kawałek to mi się ręce same do dyrygowania noszą?

Zboczenie zawodowe?

[muaddib_dw]

Recenzje:
http://www.examiner.com/review/the-book ... n-williams
http://moviemusicuk.us/2013/11/16/the-b ... -williams/
It’s the essence of good cinema, and just proves once more why Williams is one of the greatest film composers who ever lived.
http://blueprintreview.co.uk/2013/11/th ... oundtrack/

[bladerunner22]

score roku

[Kaonashi]

score roku

Czekaj, a ile to słuchasz tych scorów rocznie? Z tego co mówiłeś to chyba pięć

[bladerunner22]

score roku

Czekaj, a ile to słuchasz tych scorów rocznie? Z tego co mówiłeś to chyba pięć

Przesłucham 10 jak zgadniesz kim jest pani z avatara

[Kaonashi]

No i właśnie się pogrążyłeś. Bo określenie "score roku" jak niewiele słuchasz nowych scorów jest bezsensu. Dziękuję. Do widzenia.

[Adam]

gaszzz przecież on wciąż tylko troluje, a wy się dalej nabieracie na jego gadki bladu słucha tylko mahlera, nie ma komu bucu powiedzieć

[bladerunner22]

gaszzz przecież on wciąż tylko troluje, a wy się dalej nabieracie na jego gadki bladu słucha tylko mahlera, nie ma komu bucu powiedzieć

scorem roku na dobrą sprawę jest chyba Trek Giacchino, ale Williams to top 3 . Wysmażę jakąś 5 wieczorkiem

zresztą nie wiem czy jest sens bo nie słuchałem jeszcze nowego Zimmera i Newmana, poza tym nadchodzi Shore

[Marek Łach]

Nowe wypowiedzi Williamsa o TBT:

1) dla LA Times - http://www.latimes.com/entertainment/mo ... 2588.story

JOHN WILLIAMS, 'The Book Thief'

After nearly a decade of composing exclusively for Steven Spielberg's often-epic films, five-time Oscar winner John Williams took on the gentle Holocaust-era drama "The Book Thief."

"It was not a hard decision for me at all because I'd never confronted this combination of ideas in a book or play in my lifetime," says the 81-year-old Williams. "There's a double track: Literature, words and writing offer solace and immortality; the other side of the track is the Voice of Death, which I call 'Providence,' and that track also offers solace and immortality. These are two powerful notions that are highly original and poetic subjects for music to deal with."

The second-most nominated person in Oscar history with 48 nods, Williams is known for some of cinema's most iconic music, from the dark majesty of the Imperial March of the "Star Wars" series and the dread-generating double bass in "Jaws," to his fanfares for the "Superman" and "Indiana Jones" movies. His task on "The Book Thief," the story of a young girl who discovers a love of reading in World War II Germany, was relatively delicate.

Williams says he and director Brian Percival ("Downton Abbey") agreed "the film should be reflective of beautiful things. I think it is that."

The composer dotted scenes with fragile piano notes and bolstered the film's ideas with recurring motifs.

"The first one is a theme that accompanies the Voice — of Providence, if we're to call it that. We hear it three or four times, when he speaks. So that's what you hear at the end but it's been resolved musically."

One of the others, he says, was "the result of conversations with Brian about magic or magnetism — a motif, if not a melody — that is presented most importantly when [the girl] goes to Elsa's library and sees all the books. It's a magical moment for her."

Percival says, "Some of us are lucky enough in our lives that somebody has an effect on us — the world opens up to you and anything is possible. To convey that in just a few notes, I don't understand it. It did everything I'd hoped for."

2) w wywiadze z Burlingame - http://variety.com/gallery/eye-on-the-o ... -williams/

“When I read this, I jumped at the chance to do it,” says Williams, 81, who won two of his five Oscars for films about children (“E.T.”) and the Holocaust (“Schindler's List”). “What I found very powerful was the idea that this girl's life could be saved by her passion for letters and for literature. It was a chamber piece for actors, beautifully managed by Brian, almost like a Brahms quintet.”

Percival first met with Williams last year in Los Angeles. “John's known for these huge signature pieces,” says the director, “and my worry was that if he adopted that approach it would be too big for this small, humble, honest film. We shared the same sort of vision — a much smaller scale.”

Adds the composer: “Small pieces can deliver very forceful and powerful ideas, musically and dramatically.” A generous string section, piano and a handful of woodwinds including oboe and clarinet, comprise the main voices in Williams' score; there is no brass.

Unlike the current wave of film scores that eschew melody or symphonic arrangements, “The Book Thief” (like most of Williams' 100-plus film scores) embraces both. There are four main themes: a minor-key theme for the voice of Death that narrates the story; a joyous one for the concept of books and reading, one for the girl Liesel and the refugee Max, who hides in the basement; and a piece for harp that denotes the passage of time.

“At times it's so delicate and poignant that it's just right emotionally for our story,” says Percival, who recalls sitting with Williams at the piano during the writing process and being “moved to tears” by his playing. “He just enhanced everything.”