Czego ostatnio słuchaliście?

[Templar]

W sumie to dobrze, że Lorenc się oburzył i Kilar też odrzucił ofertę, OiM Dębskiego megakult

[Adam]

Kilar zrobił wtedy Pana Tadka, a Lorenc Sekala i Przedwiośnie i cała trójka była zadowolona możesz mi wierzyć

[Templar]

No to cieszę się, ale dla mnie OiM i tak najlepsze z tej trójki Zarówno muzycznie, jak i też filmowo

[Adam]

dyskutowałbym o tym muzycznie, ale to nie temat na to

[Wawrzyniec]

Hm, widać nie tylko ja, ale i polscy kompozytorzy lubią strzelać fochy.

[Mefisto]

Dans La Maison - świetne! Rombi w wysokiej formie. Chwytliwy i bardzo sympatyczny score z porządnym, tradycyjnym tematem głównym. I całość zamyka się w niecałych 50 minutach. Sweet

4 / 5

The Searchers - uwielbiam film, ale score jest tak archaiczny, jak to tylko możliwe i poza obrazem nie do przejścia.

2 / 5

[Marek Łach]

The Searchers nie jest złe, tylko wydanie FMA to męczarnia - w takiej formie po prostu nie powinno się tej muzyki prezentować.

[Mefisto]

a w tym projekcie machnął łaskawie kilka tracków, z czego część jest "inspired" i nie pojawia się w filmie:

http://filmmusicreporter.com/2012/09/11 ... -released/

Odsłuchane - kolejna denna horrorowa muzyczka, tu coś pierdzielnie, a generalnie snuj; natomiast wkład Younga praktycznie niezauważalny, ergo kolejne meh.

The Searchers nie jest złe, tylko wydanie FMA to męczarnia - w takiej formie po prostu nie powinno się tej muzyki prezentować.

Nie mówię, że złe - po prostu nie do słuchania. Typowy przykład męczącej formy Golden Age.

[Tomek]

Dans La Maison - świetne! Rombi w wysokiej formie. Chwytliwy i bardzo sympatyczny score z porządnym, tradycyjnym tematem głównym. I całość zamyka się w niecałych 50 minutach. Sweet
4 / 5

Sweet może i jest, ale według mnie bez szału. Ładny temat przewodni, nieco minimalizmu a la Ligne droite Doyle'a. Ale wszystko gdzieś to już było i u Rombiego, i u Doyle'a i u Richtera chociażby. Dla mnie to trochę taki Rombi na autopilocie, lepszy od Babies, słabszy ewidentnie od Angel, Joyeux Noel, Homme et son chien czy Wojny guzików. Tam wszędzie czułem magię, tu nie bardzo

The Searchers - uwielbiam film, ale score jest tak archaiczny, jak to tylko możliwe i poza obrazem nie do przejścia.

2 / 5

Znam tylko w filmie i już mnie tam w kilku scenach bardzo irytowała

[kiedyśgrześ]

Mnie się ten nowy Rombi zupełnie nie podoba, a specjalnie się wymęczyłem, żeby się Koprowi podlizać w razie czego

Ps. Obejrzałem Sinister, no muza w filmie wyrabia jeszcze lepiej niż na płycie

[muaddib_dw]

Dans La Maison - świetne! Rombi w wysokiej formie. Chwytliwy i bardzo sympatyczny score z porządnym, tradycyjnym tematem głównym. I całość zamyka się w niecałych 50 minutach. Sweet
4 / 5

Sweet może i jest, ale według mnie bez szału. Ładny temat przewodni, nieco minimalizmu a la Ligne droite Doyle'a. Ale wszystko gdzieś to już było i u Rombiego, i u Doyle'a i u Richtera chociażby. Dla mnie to trochę taki Rombi na autopilocie, lepszy od Babies, słabszy ewidentnie od Angel, Joyeux Noel, Homme et son chien czy Wojny guzików. Tam wszędzie czułem magię, tu nie bardzo

Owszem słabszy od wyżej wymienionych ale to nadal dobry Rombi, przyjemny w odsłuchu, dobrze skrojony jak zauważył Mefisto, od tygodnia nie wyjeżdża z odtwarzacza. Bardzo ładny drugi temat zwłaszcza pięknie wypada na wiolonczeli. A i jeszcze dwa utwory w aranżacji jazzowej wzbogacające całość, stanowiące odskocznię od głównej fabuły. Czekam na kolejne jego prace

[Mystery]

Dans La Maison jest świetne i ma kapitalny temat przewodni, choć do pełnej satysfakcji czegoś mi tu brakuje, no i jest nieco monotematycznie, najlepsze utwory to te z główną nutą, toteż do całego 4 nieco mi tu brakuje, choć całościowo od takiego Rickyego jest już bardziej przystępniejszy i atrakcyjny.

[Adam]

a ja uważam że Rombi zrobił się monotematyczny. po części napisał o tym Myster więc nie będę rozwijał. Belmondo z białym pieskiem wciąż najlepsi.

[muaddib_dw]

Belmondo z białym pieskiem wciąż najlepsi.

Score roku

[Adam]

to dawno było