Nie przeszkadza mi jego amerykańska strona, bo cały czas znajduje czas, żeby pisać muzykę do filmów europejskich. Tworzy rocznie dużo scorów i wszystkie są różnorodne, dzięki czemu co kilka miesięcy zaskakuje mnie czymś nowym. Raz dostanę plumkanie, które jest jego znakiem rozpoznawczym, a innym razem (wreszcie!) dostaję ostre pierdolnięcie orkiestrą, które zamknie raz na zawsze gęby krzykaczom, którzy twierdzili/twierdzą, że on tego nie potrafi
Co komu przeszkadza, że Desplat napisze score przygodowy? Ja się cieszę, że się rozwija, zawsze powtarzam, że lubię jak stawia się przed nim wyzwania, bo dzięki nim możemy odkryć kolejną stronę jego talentu. A nawet jeśli pisze score przygodowy, to robi to na swój sposób, w swoim stylu, ze swoim charakterystycznym instrumentarium, przemyca elementy "plumkania" i stąd wiadomo, że to ciągle ten stary Desplat. Jak kogoś bardziej kręcą europejskie klimaty: proszę bardzo, można posłuchać Rust&Bone albo Reality, wkrótce Renoir. Warto zauważyć, że mimo tej zmiany, ewolucji jego stylu cały czas na Desplacie ciąży łatka "plumkacza", nieważne czy jest w 100%-ach zgodna z prawdą czy już dawno nie powinna obowiązywać. Z jednej strony się mówi, że jest specjalistą od plumkania i niech siedzi w niszowych projektach, bo się tylko na tym zna, z drugiej strony jak już napisze muzykę do tego typu filmu, to się mówi, ze jest nudna i usypiająca, jak napisze jakiś score przygodowy to się mówi, że nie dorównuje mistrzom i i tak słychać, ze plumka. Ile ludzi, tyle zdań. Ale po co tyle gadania? Jest taki wybór, że jak Ci jakiś score nie podpasuje, to nie musisz go słuchać.
Więc podsumowując: cieszę się, że Desplat ewoluuje (bo nie obrał całkowicie nowej drogi, po prostu nie sposób za nim nadążyć) i daje nam ogromny wybór, tak że się z nim nie nudzimy. Przynajmniej ja się nie nudzę. Kropka. Jakieś pytania?
już to przerabialiśmy i nawet fani Desplata twierdzili tutaj że miałem podstawy by tak pisać.
Prawo dżungli 
Ok 
Wawrzyniec i co, zatkałokakało? 