CO OSTATNIO OGLĄDALIŚCIE?

[kiedyśgrześ]

ale gdyby znalazło się trochę więcej miejsca na edukację, to może przed wybuchem kolejnego kryzysu nasi przedsiębiorcy by tyle tych opcji walutowych od Ironsów tego świata nie nabrali Nieważne, chciałem tylko zaznaczyć swoje nieco inne spojrzenie na tego typu filmy

[Adam]

przecież ten film pokazuje jak wygląda job w każdej korporacji, również pl. nie mogłem dokończyć tego bo czułem się jak u siebie w pracy

[swordfish]

Margin Call

Dobry film! Co prawda napięcie trochę siada pod koniec, ale 2/3 filmu to znakomity thriller... bez żadnych sensacyjnych akcji. Ekonomiści i analitycy siedzą, gadają i zastanawiają się, jak zrobić przekręt stulecia. Ciekawe spojrzenie na przyczyny kryzysu finansowego i doborowa obsada (Spacey, Irons!). Polecam.

Mnie się nie podobał, widz został potraktowany tak samo jak przy produkcji HBO Too Big to Fail, zero wejścia w farsz, jesteście za głupi, dla was to rocket science (nasz bohater przeszedł do banku z NASA ), zresztą w obu filmach jest identyczna scena, zatroskany bohater przyglądający się anonimowemu tłumowi na ulicy, nic nie rozumiejącemu, nic nie podejrzewającemu. Moim zdaniem takie filmu niczemu nie służą... a może jednak służą

+ jest scena gdzie dwóch kierowników jedzie windą ze sprzątaczką po środku. Oni w najlepsze "intelektualne" gadki odprawiają jako pracownicy najwyższego szczebla, a pracownik z najniższego szczebla zawodowego im się przysłuchuje.

Tylko o co chodzi ze sceną pogrzebu psa na końcu? Zdychamy jak psy, świat schodzi na psy, czeka nas pieskie życie, czy jak?

[Marek Łach]

A nie chodzi po prostu o to, że Spacey zarobił w banalny sposób miliony, ale co z tego, skoro jego najlepszy czworonożny przyjaciel tej samej nocy zdechł? I że można być bezwzględnym graczem finansjery, ale nie przytłumi to wszystkich emocji?

[kiedyśgrześ]

Skoro Marek i Adam przywołali porządek korporacyjny, polecam kapitalny film w temacie, produkcja HBO, bodajże sprzed 10 lat, na faktach autentycznych, na podstawie bodajże jedynego zachowanego stenogramu, nazywa się to KONSPIRACJA, kameralne widowisko w jednej lokacji, przy jednym stole, kawka, cygarka, winko te sprawy. Spotkanie „zarządu korporacji” na którym „dyrektorzy” dyskutują o możliwych do implementacji rozwiązaniach postawionego (zdefiniowanego) problemu. Ta korporacja nazywa się TRZECIA RZESZA, logotyp powszechnie znany więc nie wklejam . Problem przed którym stają nasi kulturalni, wykształceni, elokwentni i odziani w stosowne do okoliczność garniturki (dress code) bohaterowie to ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej! Naprawdę przerażające kino w którym nie ma ani jednej kropli krwi, nie pada ani jeden wystrzał, nic się nie dzieje, cygarko, jakieś kartki ze statystyką, twórcza dyskusja (brain storm) i trochę śmiechu (ale tylko na ekranie)… polecam.

[Paweł Stroiński]

Mówisz o filmie o konferencji w Wannsee z Branaghiem, Firthem i Stanleyem Tuccim?

Faktycznie, wybitny paradokument.

[Wawrzyniec]

Yep, zgadzam się. Świetny film i rewelacyjnie zagrany.

[kiedyśgrześ]

Pal licho, czy film świetny i jak zagrany, ale jeśli to rzeczywiście są fakty, to co to było? Typowe spotkanie wysoko postawionych garniturków na którym w sielankowej atmosferze decydują o być lub nie być milionów, z tym, że w tym wypadku ich rozważania miały charakter bezpośredni i tylko tym to się równi od spotkanie rady nadzorczej, nie wiem, powiedzmy Goldman Sachs.

[Paweł Stroiński]

Właśnie dokładnie tak było.

[Bucholc Krok]

The Colour of Magic (2008) - bardzo przyjemny filmik nakręcony (jak może wskazywać tytuł) na podstawie powieści Terry'ego Pratchetta. Na szczęście autor nie został potraktowany tylko jako "żywiciel" i też brał udział w pisaniu scenariusza. Niestety nie oglądałem początku pierwszej części. Na dodatek ofermy z Tele 5 poszatkowały go reklamami i strasznie się to oglądało. Jedyny minus, jaki mi się od razu rzucił w oczy to Rincewind, który wyglądał jak jakiś dobroduszny dziadunio. Pamiętam tę postać z gry Discworld 2 i na kogoś takiego liczyłem. Już chyba bardziej w tej roli by pasował (przynajmniej wizualnie) Michał Wójcik z Ani Mru Mru. Co do muzyki to w filmie jest całkiem fajny temacik:
http://www.youtube.com/watch?v=9E3SG0wr5vA

Tylko jakoś dziwnie znajomy. Może ktoś go dawał w jakimś konkursie? Albo panowie coś sobie "pożyczyli".. Płyta jednak (podobno) nie wyszła. Dobry materiał dla MSM swoją drogą.

[kiedyśgrześ]

In the Land of Blood and Honey słaby film, słaba muzyka. Angelina powinna jednak skupić się na wydymaniu ust, o ile scenariusz jest akceptowalny, o tyle egzekucja już nie, zresztą nie wiem, czy w ogóle podobają mi się lukrowane pasożyty żywiące się ludzkimi dramatami coś ala Wajda, to nie jest fair

[Marek Łach]

The Grey - pomimo prób kamuflowania się pod płaszczykiem dość kiczowatego wątku obyczajowego, survival jakich wiele. Samolot się rozbija, przeżywa tylko kilka osób, muszą przetrwać w dziczy, coś ich atakuje, jeden z nich powoduje konflikty, giną po kolei... Emocji nie doświadczyłem żadnych, bo niby skąd, skoro nie było czasu na przedstawienie któregokolwiek z bohaterów poza Neesonem - są pustymi kukiełkami do zabijania. Komputerowe wilki też wywołują zgrzyt na tle ładnych widoczków Alaski. Tylko scena katastrofy lotniczej zrobiła na mnie wrażenie. Streitenfeld jednym uchem wlatuje, drugim wylatuje. Słabo...

[bladerunner22]

MI 4 : no nie powiem wynudziłem się trochę , strasznie słaba fabuła, ale ten film miał potencjał i naprawdę bardzo dużo zalet , scenerie, scena w hotelu czy pościgu podczas burzy piaskowej, robi wrażenie . Muzycznie, generalnie również bez szału , od porządna niczym nie wyróżniająca się tapetka .wrażenie robi tylko temat Lalo w sumie. Polecam na nudny łykend obejrzeć .

[Koper]

Komputerowe wilki też wywołują zgrzyt na tle ładnych widoczków Alaski.

Mnie już zniechęciły w trailerze. W Hollywood zdaje sie mieli tylko Jeda do grania wilków (od "The Thing" -gdzie w sumie grał psa- przez "Podróż Natty Gann" po "White Fang") i jak biedak zdechł to wciskają cyfrowe. To już mogli chociaż zrobić performance capture z tym pieskiem z "Artysty".

[Marek Łach]

Wuthering Heights (2011/2012)

Do połowy filmu myślałem sobie: to będzie dla mnie jedyna słuszna adaptacja Bronte. Odważna, bezkompromisowa, błyskotliwa, pięknie nakręcona. Pierwsza połowa jest prześwietna, reżyserka pięknie kładzie akcent na to, że bohaterowie są częścią płynącej cyklicznie natury, częścią otaczającego ich żywiołu - są nieustannie filmowani wśród przyrody Yorkshire, która jest potężna, groźna i piękna. Heathcliff też wydaje się być bardziej produktem naturalnym atawizmów aniżeli społecznej niedoli. W drugiej połowie niestety film trochę siada, aktorzy się zmieniają i brakuje tej chemii, tego łącznika z naturą. Niemniej film jest sto razy bardziej namiętny, niż wszystkie łzawe, melodramatyczne ekranizacje, którymi zachwycają się niestabilne emocjonalnie nastolatki. Warto.