Ennio Morricone - Come un delfino

[Wojteł]

no heloł chyba jest róznica w delikatnym i romantycznym flecie, a w szarpaniu zardzewiałych strun solowego instumentu że idzie od razu się powisieć ze smutku i żalu. chodziło mi o konkretne tonacje i przykłady. na szczęście są tacy co potrafią wykorzystywać smyczki również solowe nie tylko w martyrologicznej formie.
ja nie dyskutuję z Twoim gustem, więc Ty nie dyskutuj z moim

Patrzcie go, jaki nagle się wyrozumiały zrobił, Adam nie dyskutuje z gustami, looool. Ale ok. Natomiast flety u Barry'ego są dla mnie śmiertelnie nudne i usypiające. A ten link od kiedyśgrzesia sluchałeś? Bo nie ma w nim nic ze smutku i żalu

To nie tak Adam, na hasło Schindler/Perlman sam siwieję, ale są soliści i soliści, są solówki i solówki

A link Kiedyśgrzesiu -

explain

czad

[kiedyśgrześ]

Nawet, nawet, ale do oryginału się nie umywa.

Ja lubię, zresztą już nie pamiętam jak brzmi oryginał, tyle tego było, ktoś kojarzy wersję Michael Kamen/Metallica

[Wojteł]

ba

[Adam]

Natomiast flety u Barry'ego są dla mnie śmiertelnie nudne i usypiające.

to na Twoje szczęście u niego jest ich b.mało

[Templar]

Ja lubię, zresztą już nie pamiętam jak brzmi oryginał, tyle tego było, ktoś kojarzy wersję Michael Kamen/Metallica

Liczy się tylko oryginał, reszta jest milczeniem

[Wojteł]

Barry w swoich romantycznych scorach ma jakąś dziwną tendencję do potwornego zwalniana tempa i przeciągania dźwięków, przez co mam ambiwalentny stosunek do takiego megakultu jak np Pozegnanie z Afryką - z jednej strony doceniam piękno tej muzyki, z drugiej strony nie zaśnięcie przy tym jest dla mnie nie lada wyzwaniem

Ale temat o Morricone, wiec nie ma co offtopowac. Odpal ten cover Adas, jest w pyte

[Adam]

w pyte cover to masz np.tu - http://www.youtube.com/watch?v=dBOddR6P7JU
nie męczcie mnie błagam jakimiś rzępidrucikami.

[Mefisto]

Osady

w szarpaniu zardzewiałych strun solowego instumentu że idzie od razu się powisieć ze smutku i żalu

jedno słowo: KOMPROMITACJA

[kiedyśgrześ]

Ździebko offtopa jeszcze, Barry to taki zamulacz, że do Kaczora Howarda cały action score musiał dorobić Sylvester Levay, acz miewa swoje momenty, The Living Daylight MEGAKULT

[Adam]

jedno słowo: KOMPROMITACJA

bo? Wy macie prawo nie trawić np. Brajana, a ja wszystkiego co gra solowo na smyczkach martyrologiczne rzępolenia. proste? proste.

[Mefisto]

Proste by może było, gdyby "martyrologiczne rzępolenia" jakkolwiek odnosiły się do Osady.

[Marek Łach]

Patrzcie go, jaki nagle się wyrozumiały zrobił, Adam nie dyskutuje z gustami, looool.

A Portman jest świeżą, nie powtarzającą się artystką.

[Adam]

a może dla mnie to jest martyrologiczne rzępolenie bo tak odbieram takie solówki zawsze? więc Mefi pilnuj swojego gustu i nie pisz o kompromitacji no i zawsze możesz napisać coś o Brajanie żeby mnie znów wyręczyć

[Mefisto]

więc Mefi pilnuj swojego gustu i nie pisz o kompromitacji

to nie pisz durnot

no i zawsze możesz napisać coś o Brajanie żeby mnie znów wyręczyć

sram na niego

[Koper]

Patrzcie go, jaki nagle się wyrozumiały zrobił, Adam nie dyskutuje z gustami, looool. Ale ok. Natomiast flety u Barry'ego są dla mnie śmiertelnie nudne i usypiające.

Solowy flet w "A View to a Kill" jest akurat super. Barry raczej przynudza całościowo tymi swoimi melodramatami pokroju "Out of Africa". Ale jak ktoś lubi solowe dęte drewniane to akurat u Ennia tego pełno i zdecydowanie ciekawsze i wcale nie tak usypiające. Weźmy takie "Il Prato", gdzie flety potrafią być bardzo dynamiczne.