DANNY ELFMAN - REAL STEEL (2011)

[Wojteł]

Gratuluję wytrwałości, ja odpadłem gdzieś przy kulach lecących po łuku i trafianiu zwykłym pistoletem kolesia siedzącego 600 metrów dalej

[Templar]

Wanted było dobrą komedią, tak głupią, że aż śmieszną. Mnie rozwaliło to jak ciężarówka bez problemu doganiała Ferrari, no albo ten wjazd samochodem to jakiegoś TGV

[Wawrzyniec]

To była furgonetka doganiająca Vipera, w ramach ścisłości

[Templar]

To była furgonetka doganiająca Vipera, w ramach ścisłości

No może Viper już trochę zapomniałem Ale i tak pościg furgonetki za Viperem jest chyba troszkę nierealistyczny

[Koper]

Przecież ten film nie miał być przegięty na maksa.
A Real Steel? Takie popierdółki dla dzieci, pewnie konwencja będzie "na poważnie".

[Wojteł]

Ale z takich popierdółek dla dzieci nieraz jest fajna muza i oby tak było i tym razem. Jak kompozytor podchodzi do filmu na luzie i bez spiny, to może być fun. Gorzej jak ktoś chce na poważnie ilustrować blockbuster dla dzieciaków

[Wawrzyniec]

Elfman tutaj raczej nie będzie się spinał to nie w jego stylu. Dlatego też właśnie tak czekam na ten score, gdyż może wyjście super zabawa.

[Koper]

Gorzej jak reżyser będzie chciał właśnie takiej 'poważnej' ilustracji.

[DanielosVK]

Wtedy może się Elfman żachnie i zrezygnuje jak przy Spajdim.

[Wawrzyniec]

To chyba już trochę za późno na rezygnację, skoro jego score wydali

[Wojteł]

Hollywood już nie takie rzeczy widziało

[Adam]

tosz dość zaskakująco...

http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wyd ... caneglowna

[Wawrzyniec]

W sumie tak i w sumie nie. W USA film też zbiera dobre recenzja i bez problemu wskoczył na pierwsze miejsce box-office zostawiając daleko w stylu George'a Clooneya.

[Adam]

bo Kluney to brzyyydal.

[Mystery]

Ci co oczekiwali mocnych wrażeń na miarę Wanted z pewnością się rozczarują, bo score Elfmana to trochę taka ciepła familijna klucha, grzeczny, a nawet z lekka mdły, gdyż po "score that mixes guitar with symphony orchestra and choir" oczekiwało się jednak czegoś z deczka innego. Główną atrakcję stanowi "Final Round", który jest tu najżywszym utworem. Może nie jest to bombastyczny Danny jakiego znamy i lubimy, ale jest to przykład bardzo pozytywnego action score w stylu "Final Contest" z Karate Kid czy "Sparta - Night One" z Warrior Ishama.
Ogólnie odsłuch należał do tych przyjemnych, score krótki, niewybredny temacik (ładny w wykonaniu Poe w "Parkway Motel"), gitarka, fortepian, gdzieniegdzie wokaliza, śladowy chór, choć jakby to był score Tylera to pewnie zlano by go tu ciepłym moczem Ogólnie do brzmienia gitary, perkusji czy elektroniki Briana sporo tu brakuje, troszkę takie bezjajowe granie.
Porządny, acz mało znaczący score. 3/5