James Newton Howard - Nightcrawler (2014)

[Koper]

Ale Predestination to totalnie inne klimaty od cronenbergowskiego opowiadania o karierowiczach w Hollywood I nie przypominam sobie, by miało jakąś nadzwyczajną muzę. Brakowało mi w tym Gordona.

[kiedyśgrześ]

Ale Predestination to totalnie inne klimaty od cronenbergowskiego opowiadania o karierowiczach w Hollywood

no nie bardziej niż Twoje festiwalowe Starry Eyes myślałem, że ogólnie tak tu offtopujemy o elektronicznym plumkaniu w temacie ścieżki której nawet nie miałem okazji (czytaj chęci) przesłuchać, film może zmęczę dzisiaj

ps. Predestination jest ok., pcha akcję do przodu, taki bit ala lata 90-te już myślę, ogólnie coraz więcej „zapomnianej muzy” w tych filmach (mniejszych głównie) się pojawia, nikt nie próbuje tego brzmienia na siłę unowocześniać tak jak to się robi w dużych filmach

[Koper]

Bo te mniejsze filmy mają dziś z reguły lepszą muzę niż te większe. Ale tam nie ma jedynego słusznego temptracka, kompozytorzy mają większe pole do popisu, a reżyserzy trochę więcej wyobraźni.

[Paweł Stroiński]

To nie jest takie proste, wbrew pozorom. Mam kumpla, który dostał do krótkiego metrażu zlecenie zerżnąć Batmana i to bardzo mocno (woli się tym nie popisywać, bo by dostał słuszny pozew, sam tak mówi), ostatnio w Los Angeles zaproponowano mu, by zrobił score. Chcieli Hansa. ALe jakiego? No, Incepcja albo Interstellar...

Temp-tracki są wszędzie.

[Wawrzyniec]

Bo te mniejsze filmy mają dziś z reguły lepszą muzę niż te większe. Ale tam nie ma jedynego słusznego temptracka, kompozytorzy mają większe pole do popisu, a reżyserzy trochę więcej wyobraźni.

Strasznie uogólniasz nie wspominając, że balansując na granicy hipsterstwa i polskości. "Najlepsze małe niezależne produkcje...".
Przede wszystkim Paweł już Ci podał przeczący argument, a po drugie to radzę się wybrać na byle jaki Festiwal Filmowy. Ja mam swoje doświadczenie coroczne z Berlinale, gdzie zdarzało mi się i po 20-30 takich "mniejszych filmów" zobaczyć. I naprawdę byś zdziwił co tam można usłyszeć, przy czym w większości przypadków nic się nie usłyszy. Większość takich filmów nie ma muzyki, albo jedynie jakieś pojedyncze elektroniczno-ambientowe dźwięki. Naturalnie dochodzą koszty nagrania i takie rzeczy.
Plus na zakończenie mogę tylko jedynie wspomnieć jaką muzykę miały takie dwa mniejsze, ale bardzo popularne filmy pt. "Hunger" i "Shame". Oj, chyba tam był jakiś temptrack w grze.

[Koper]

A co Ty wyskoczyłeś z jakimś McQueenem, którego wyobraźnia muzyczna ogranicza się do wtykania wszędzie Journey to the Line. W dodatku "Wstyd" to tak mały i niszowy film, że aż ma na imdb policzone coś pod 50 nagród i drugie tyle nominacji.
A Paweł znowu wyskoczył z jakimś krótkim metrażem kręconym pewnie przez ludzi, dla których kino zaczęło się na Nolanie.
Jasne, że trochę uogólniam, bo wśród dużych filmów zdarzają się twórcy, którym producenci dają więcej wolnej ręki i którzy wymuszają na kompozytorach więcej inwencji, ale jednak gros blockbusterów to muzyczna sztampa i zredukowanie scorów do temp-trackowanej tapety. W małych filmach oczywiście też się zdarzają, wszystko kwestią muzycznej wyobraźni/wrażliwości reżysera. W blockbusterach jednakże wolność reżysera jest w 90% przypadków ograniczona przez studio, w niszowych projektach reżyser mimo budżetowych ograniczeń ma więcej do powiedzenia i realizuje bardziej swoją wizję, a nie czyjąś. I nie będziecie mi wmawiać, że jest inaczej.

[kiedyśgrześ]

w filmie to nie mająca żadnego znaczenia tapeta ten JHN, nie jego wina, taki film i widzę, że jakieś nomy do nagród za nazwisko są, ehh

[Koper]

Nie za nazwisko, tylko za popularność filmu.
Jakby JNH skomponował do "Zombeavers" to nie miałby szans na nominację, zaś gdyby bracia Kaplan skomponowali do "Nightcrawlera" to byłoby to bardzo prawdopodobne.