Hildur Gudnadottir - Joker (2019) / Joker 2 (2024)

[Michał Turkowski]

Panowie, ja doskonale wiem że on dostał ogromną gażę - chodzi mi raczej o fakt że zgodził się na taką a nie inną konwencję filmu i że nie wyrzucił scenariusza po jego przeczytaniu.

[Just.Dan]

Chyba, niektórzy oczekiwali innego filmu.

Na forum kmf (tym, na którym Wawrzek kiedyś pisał, gdzie konfo Mefi się udziela) użytkownik Marsgrey21 napisał bardzo dobrą, spoilerowa opinię o filmie, cytuję:

Spoiler:

Historia o człowieku zmagającym się z konsekwencjami stworzenia własnego alter ego, które wykreował z potrzeby ochrony – postaci większej niż życie, zbudowanej z agresywnej postawy, stylu, mowy ciała i buntu wobec świata, którą ludzie dodatkowo romantyzowali, oczekując od niego więcej, niż mógł dać, a która ostatecznie okazuje się fasadą, której Arthur nie jest w stanie dorównać – po prostu to do mnie przemawia.

Najbardziej poruszający moment to chwila, gdy Arthur, wyrzuciwszy z siebie wszystko jako Joker, w finale dostrzega, że to wszystko było tylko przedstawieniem, które już nie przynosi mu ulgi. Zostaje pustka, samotność i tęsknota – dokładnie te same uczucia, które popchnęły go w ramiona Jokera na początku, co widzieliśmy już w pierwszym filmie. Arthur nigdy tak naprawdę nie był Jokerem, a na pewno nie takim, jakiego oczekiwali widzowie. Miał swoje "pięć minut", gdy stał się na chwilę idolem, ale szybko okazało się, że ta rola go przerasta. Nawet on ma dość gry, którą tak długo prowadził, i właśnie w tym momencie, gdy porzuca tę personę, wszyscy się od niego odwracają – zarówno w filmie, jak i w rzeczywistości.

Widzowie chcieli zobaczyć film o ikonie, intelektualnym geniuszu, który przechytrzy detektywów Gotham, a okazało się, że król jest nagi – jak każdy z nas. Nie ma do zaoferowania nic więcej, niż to, co było częścią jego własnych fantazji. Ludzie są rozczarowani, bo, podobnie jak Arthur, romantyzowali ideę takiej postaci, chcąc widzieć siebie w Jokerze. Podkreślają to wstawki muzyczne, które służą mu jako mechanizm radzenia sobie, gdy nie może poradzić sobie z rzeczywistością albo czuje chwilowe przebłyski szczęścia. Jednak podobnie jak jego alter ego, tak i muzyka przestaje mu dawać komfort. Wraca do bycia Arthurem z początku pierwszego filmu, tyle że tym razem akceptując swój los.

[Mystery]

Panowie, ja doskonale wiem że on dostał ogromną gażę - chodzi mi raczej o fakt że zgodził się na taką a nie inną konwencję filmu i że nie wyrzucił scenariusza po jego przeczytaniu.

A czemu miałby wyrzucić, wszak nie byłby to pierwszy raz jak troluje Hollywood

Już 39% na RT i 38% od widzów... nie powiem, odechciewa się Ogólnie ten rok stoi pod znakiem nikomu niepotrzebnych sequeli klasyków, Fury Road (tu prequel), Beetlejuice, Joker, Gladiator, Inside Out.

Możesz dorzucić jeszcze Alien Romulus i Twisters. Przy czym te dwa ostatnie tytuły, jakbi Furiosa, czy Beetlejuice Beetlejuice są moim zdaniem udanymi filmami.

Skupiałem się bardziej na filmach będącymi bezpośrednimi sequelami pierwszych filmów, które powstały po latach i o które nikt raczej nie prosił, bo kolejnych części innych filmów w tym roku było multum, choćby kolejne Minionki, Kung Fu Panda, Bad Boys, Gliniarz z Beverly Hills, Venom, Sonic, Pogromcy Duchów, Godzilla x Kong, czy nawet MaXXXine

[Adam]

że zgodził się na taką a nie inną konwencję filmu i że nie wyrzucił scenariusza po jego przeczytaniu.

Przy takiej gaży, scenariusz lub jego brak nie miał żadnego znaczenia. Tylko idiota by się nie zgodził.

[swordfish]

Jak już wymieniamy tegoroczne sequele i prequele nie zapominajmy o wkładzie naszej polskiej kinematografii w nieustanny festiwal powtórek. Kogel-Mogel 5, Listy do M. 6, Za duży na bajki 2, Sami swoi.Początek, Fuks 2, Kleks i wynalazek Filipa Golarza.

[Adam]

CD ze scorem na preorderze - https://www.diggersfactory.com/vinyl/32 ... ndtrack-cd

[lis23]

Coppola broni filmu, twierdząc, że reżyser jest zawsze o dwa kroki przed widzem i dlatego część widzów nie zrozumiała filmu

https://filmozercy.com/wpis/francis-for ... ed-widzami

Dla mnie, już pierwszy "Joker" był problematyczny bo nie tylko nie ma nic wspólnego z DC, z Batmanem ale nawet gdyby miał inny tytuł to i tak by się sprzedał jako autonomiczny film sam w sobie ( ale musieli żerować na znanym uniwersum i postaci ) + z największego złoczyńcy ( będącego Człowiekiem ) ze świata DC zrobili ofiarę społeczeństwa ...

[Adam]

Coppola broni filmu

a tymczasem widzowie i boxoffice:



dziadek niech siedzi lepiej cicho, żeby do pierdla za molestowanie nie poszedł.

[Wawrzyniec]

Naprawdę chciałem lubić tego nowego Jokera. Aktorsko jest dalej bardzo dobrze, zdjęcia są dalej mocną stroną tego filmu. Ale sama historia zdaje się kompletnie zbędna. Szczególnie cały proces służy właściwie do opowiadania co się zdarzyło w pierwszym filmie.

Musicalowe partie miały niby jakiś sens i nie były złe, tylko... Tylko wszystko to zdaje się niepotrzebne.

Z drugiej strony, może to wina leży we mnie!!! I ten film trochę jest takim lustrem, w stronę fanów, którzy polubili pierwszego Jokera. Trochę tak jakby Todd Philipps, chciał powiedzieć, że my nie mamy lubić Jokera i dokonuje jego dekonstrukcji. Co sprawia, że jako widzowie jesteśmy trochę jak Harley Quinn z tego filmu. Mówi nam, że Arthur Fleck nie jest Jokerem i nie mamy go za takiego uważać. Może wręcz tym filmem chce nam powiedzieć, że nie chce mieć już nic do czynienia z Jokere. Tylko przy tym wszystkim dokonuje innej rzeczy... Ufff... aż sam się boję to napisać, ale ten film to klasyczny przykład... (bądź odważny i napisz to!)... okay, dam radę! Ten film to klasyczny przykład:

subverting expectations



Bo właśnie zupełnie innego filmu, innego Jokera i innego zakończenia się spodziewałem. A więc niestety czuć tu trochę Riana Johnsona.

A muzycznie to Hildur Gudnadóttir powtarza dokładnie muzykę z pierwszej części, czasami trochę zmieniw aranżacje. Ale w większości to przepisuje pierwszy score. A więc nie jest to ciężkie jak Haunting in Venice, ale 1 za oryginalność.

[Wawrzyniec]

Podobno film miał nakręcone trzy różne zakończenia. Pachnie trochę jak ostatni Indiana Jones. I z jednego Joaquin Phoenix miał być niezadowolony i nie zdziwię się jak właśnie nie jest to, to które otrzymaliśmy.

Jon Broxton jechał mocno po Hildur za ten score, ale konic końców, to jest on obok zdjęć, roli Phoenixa, jednym z lepszych elementów tego filmu. Mimo, że należy mu się jedynka za oryginalność.

[dougan]

Film na VOD 29 października. I tak miałem nie iść do kina i zadowolić się camem, ale mogę poczekać jeszcze trochę.

[lis23]

Ponoć film się nie sprzedał ze względu na piosenki i Lady Gagę a jakiś znany krytyk wyszedł z seansu po 10 ciu minutach, bo nie polubił ani postaci, ani aktorów:

Zobaczyłem dziesięć, może piętnaście minut tego. Potem wyszedłem, zrobiłem zakupy i dopiero wróciłem. Po kolejnych dziesięciu minutach miałem już dość. To mi wystarczyło.
Nie polubiłem żadnej osoby w tym filmie. Nie lubię ich jako aktorów. Nie lubię ich jako postaci. Całość mi się nie podoba.To ludzie, którzy gdyby przyszli do twojego domu, to uciekałbyś tylnym wyjściem.

https://naekranie.pl/aktualnosci/paul-s ... 1728982166

[Mystery]

youtu.be/Xm-aEtCc3CA

[Adam]

pierwszy kadr najlepszy - pokazuje całą orkiestrę a potem jeszcze 2 wersje wieolonczeli i mamy łącznie 3 instrumenty wykorzystane w całej muzyce.

[Mystery]

Ponoć film się nie sprzedał ze względu na piosenki i Lady Gagę a jakiś znany krytyk wyszedł z seansu po 10 ciu minutach, bo nie polubił ani postaci, ani aktorów:

Zobaczyłem dziesięć, może piętnaście minut tego. Potem wyszedłem, zrobiłem zakupy i dopiero wróciłem. Po kolejnych dziesięciu minutach miałem już dość. To mi wystarczyło.
Nie polubiłem żadnej osoby w tym filmie. Nie lubię ich jako aktorów. Nie lubię ich jako postaci. Całość mi się nie podoba.To ludzie, którzy gdyby przyszli do twojego domu, to uciekałbyś tylnym wyjściem.

https://naekranie.pl/aktualnosci/paul-s ... 1728982166

Schrader to przede wszystkim uznany scenarzysta i reżyser, jego nowy film był w tym roku w konkursie głównym Cannes, choć ostatnio jego wypowiedzi o innych filmach coraz mocniej przebijają się do mediów.