Czego ostatnio słuchaliście?

[Adam]

Bo tak mi się wydaje, jeśli spojrzymy przez przymat całości - u Johna sa 3 tematy a reszta zapychacz, a Doyla płyta jest cała bardzo równa i b.dobra. Co z tego że akurat on głównego tematu nie wymyslił skoro oceniam całe CD. Ja tu nie oceniam singli tylko całe cd John nie miał ani jednej sceny z takim wydźwiękiem i świetnym podłożeniem głośnej muzy jak np mistrzostwa tej gry, czy scena walca.. u Doyla to była wielka symfonia, takie pełne, bogate.. Ok że filmowo dostał lepszy materiał na którym bardziej można się było muzycznie wyżyć. Ale to już shit happens..

[hp_gof]

Natomiast zgodzę się, że prace Hoopera zostały w owym czasie mocno niedocenione (nie żeby był to też jakiś geniusz).

Prace Hoopera to się nadają co najwyżej do filmu telewizyjnego. No ale co się zdziwić, skoro Yates przy takich tylko pracował i chciał na siłę zrobić z Pottera niszowy film europejski... Jestem ciekaw czy na koncertach przy HP5 i HP6 nie będzie musiał grać jakiś mały skład. Można mieć różne zdanie o dokonaniach Desplata, ale bardzo się cieszyłem wtedy w 2010 roku, że przywrócił tej serii porządną orkiestrę i generalnie jakiś poziom artystyczny. Aaaa, i to co mnie najbardziej denerwowało w HP6 to to, że Hooper odcinał kupony od HP5. Użycie Dumbledore's Army w scenie treningu quidditcha? Żenada. To nawet nie ma uzasadnienia merytorycznego/tematycznego (pomijam już, że nawet nie pokusił się o aranżację). Nieudolna próba zacytowania williamsowskiego motywu quidditcha z części trzeciej? Albo utwór Living Death, który dobitnie wskazuje na inspiracje Professor Umbridge. Wtórne, wtórne, wtórne. Za to motyw Umbridge, Dumbledore's Farewell oraz Possession - to mu się udało. I na tym koniec. Może jeszcze In Noctem.

[Mystery]

No proszę, Adam obejrzał Rise i Czarę i nagle odkrył Doyle'a, jak widać, na nic nigdy nie jest za późno

[Kaonashi]

Ja tam lepiej wspominam prace Hoopera niż Desplata (płytowo - filmów nie widziałem), oczywiście mówię to w kontekście HP.

[Adam]

Aaaa, i to co mnie najbardziej denerwowało w HP6 to to, że Hooper odcinał kupony od HP5. Użycie Dumbledore's Army w scenie treningu quidditcha? Żenada. To nawet nie ma uzasadnienia merytorycznego/tematycznego (pomijam już, że nawet nie pokusił się o aranżację).

ale skąd wiesz że ilustrator po prostu sobie tam nie wstawił tej sceny a kompozytor miał mało do gadania? mogli się uczepić temptraku przecież..

[Adam]

No proszę, Adam obejrzał Rise i Czarę i nagle odkrył Doyle'a, jak widać, na nic nigdy nie jest za późno

Rise to jest małe miki przy Czarze - od razu połknąłem za 24 zł z alledrogo. mój drugi patryk po Thorze, jestem dumny

[hp_gof]

Ja tam lepiej wspominam prace Hoopera niż Desplata (płytowo - filmów nie widziałem), oczywiście mówię to w kontekście HP.

Płytowo może i Hooper strzelił bardziej wyraziste melodyjki, a Desplat potraktował sprawę bardziej ilustracyjnie, ale nie, Hooper i Yates to (moim zdaniem) najgorsze co tę serię spotkało. Na Księcia to już w ogóle nie mogę patrzeć.

ale skąd wiesz że ilustrator po prostu sobie tam nie wstawił tej sceny a kompozytor miał mało do gadania? mogli się uczepić temptraku przecież..

Możliwe, zresztą Desplatowi po Severus & Lily też wkleili Dumbledore's Farewell, ale tutaj to się idealnie komponowało, również tematycznie miało sens, bo Dumbledore był bohaterem tej sekwencji i był poruszany kontekst jego śmierci. W ogóle Yates w swoich filmach wielokrotnie podejmował dziwne (beznadziejne) decyzje muzyczne, więc nic mnie nie zdziwi.

Rise to jest małe miki przy Czarze - od razu połknąłem za 24 zł z alledrogo. mój drugi patryk po Thorze, jestem dumny

Jak ostatnio zainspirowany Twoim przeglądem Potterów wrzuciłem do odtwarzacza Czarę, to wróciły dawne wspomnienia, również te, jak to Patryk pomazał mi żartobliwie/bezczelnie okładkę Pottera No Matter

[Adam]

To jest najlepsza historia 10 lat fmf Wciąż

[Kaonashi]

Ja tam lepiej wspominam prace Hoopera niż Desplata (płytowo - filmów nie widziałem), oczywiście mówię to w kontekście HP.

Płytowo może i Hooper strzelił bardziej wyraziste melodyjki, a Desplat potraktował sprawę bardziej ilustracyjnie, ale nie, Hooper i Yates to (moim zdaniem) najgorsze co tę serię spotkało.

O, wychodzi, że Desplata najsłabiej oceniam jeśli chodzi o tę serię, więc już rollowanie oczami i "strzelił melodyjki". Ech.

[Adam]

nie no tu przesadziłeś, bo scory Olka są dobre.

[Kaonashi]

Nie są złe, są średnie, dobre technicznie można powiedzieć.

[Adam]

ja bym powiedział że takie jak Hoopera, ale bardziej chwytliwe

[Paweł Stroiński]

E tam - moje i chłopaków odprowadzanie Davisa do hotelu po afterze i rozmowa zaraz przed

[hp_gof]

Kaonashi, rozumiem, że mógłbyś od Desplata cenić wyżej Doyle'a czy Williamsa (faktycznie w ramach tej serii poradzili sobie najlepiej, zresztą mieli ku temu świetne możliwości w obrazie), ale serio, Hooper? Tego nie rozumiem. Tzn. rozumiem jeszcze kwestię albumu - HP5 jest ułożone niechronologicznie, żeby się lepiej tego słuchało, ale poza kilkoma utworami (z wyrazistymi, bo prostymi melodyjkami ), które wymieniłem powyżej tam panuje bieda (moim zdaniem). Wczoraj po prywatnej dyskusji z Adamem czytałem sobie wątek Insygniów na tym forum, znam wszystkie argumenty przeciwko Desplatowi, więc pozwól, że nie będę dzisiaj drugi raz przez to przechodził

[Adam]

Olek w swojej Dwójce zmiażdzył w filmie jak John i Doyl