Czy Wawrzyńce śnią o elektrycznych Williamsach?

[Wawrzyniec]

Miałem dziwny sen:
Śniło mi się, że byłem na jednym z paneli na FMFie. Było na nim też redakcyjne grono i reszta fmfowej ekipy jak Adam i Tytus Hołdys.
Panel był z Bartoszem Chajdeckim, który skomponował muzykę do jakiejś adaptacji lektury szkolnej. I Było parę krytycznych głosów, co do tego filmu i tej ścieżki dźwiękowej. I nagle jak w szkole Bartosz Chajdecki zaczął przepytywać nas (uczestników panelu), ze znajomości tej lektury. Ja coś zacząłem mówić, że bardzo dawno czytałem tę książkę. Plus, że znajomość tej lektury nie powinna mieć wpływu na naszą ocenę muzyki filmowej. I to chyba Bartosza Chajdeckiego zdenerwowało, a od kolegów z redakcji usłyszałem kardzące "Wawrzek!" i bym się lepiej nie odzywał, bo tylko pogarszam sytuację. Więcej już z tego snu nie pamiętam.

[Wawrzyniec]

Śniło mi się, że byłem w jakimś małym polskim miasteczku, coś jak Sucha Beskidzka. I w środku tego miasta, wręcz jakby na rynku była jakby biała góra. A była to góra z ugniecionych ziemniaków. Ale taka naprawdę wysoko, normalnie był to ziemniaczany Giewont, czy wręcz ziemniaczane K2. I w tym śnie pojawiła się atrakcyjna kobieta (ani Hans, ani John). która ciągną worek ziemniaków. I kazała mi też taki worek ciągnąć. I inne osoby miały te wory z ziemniakami i wszyscy szli na szczyt ziemniaczanej góry. I weszliśmy razem z naszymi workami ziemniaków na szczyt ziemniaczanej góry. Było to uczucie trochę jak chodzenie po wielkim Püree.
Spadek w dół straszny, wręcz prostokątny, prawie 90 stopni i bardzo się bałem. (Mam lęk wysokości).Następnie ta kobieta wzięła worek z ziemniakami i jak na sankach zjechała na dół po ziemniaczanej górze. I inni robili to samo. Ja się bałem, ale w końcu zjechałem i więcej nie pamiętam. Może dlatego, że mam lèk wysokości i spadanie w snach mnie przeraża i wybudza.

[Wawrzyniec]

Mnie się jedynie śniło, że Hans Zimmer otworzył blisko studio, które było otwarte, co w przypadku studia muzycznego, nie ma sensu. I jeszcze było ono tak położone, że można było z górki do niego zaglądać. Ale niestety za bardzo się wstydziłem tam podejść. Pewnie dlatego taki sen, gdyż dzisiaj są urodziny Hansa Zimmera.

[Wawrzyniec]

Widać, że napięcie rośnie, przed czwartkowym koncertem Hansa Zimmera, bo trzy dni pod rząd miałem sny związane z koncertami i festiwalami. I nie były one dobre, bo wszędzie pojawiały się motywy spóźniania się, odwołania wydarzenia i wszystkiego co może źle się wydarzyć.

Jeden był straszny, choć zaczął się pięknie. Śniło mi się, że oprowadzałem Hansa Zimmera I część jego zespołu/orkiestry po Berlinie. I to szlakiem Tangerine Dream, Klausa Schulze i innych pionierów muzyki elektronicznej z Berlina. Kiedy nagle pojawił się znajomy z koncertów Adam i zaproponował, że zawiezie nas targ soundtracków w Słubicach. Nie wiem jak się wszyscy zmieściliśmy do vana, ale szybko byliśmy na miejscu. Wyglądało to jak wschodnioeuropejski stragan, ale zamiast warzyw byly soundtracki. I nagle te osoby ze straganów, zaczęły rzucać w nas płytami CD i Vinyl i musieliśmy się chować.

[Wawrzyniec]

Widzę, że napięcie przed koncertem Hansa osiąga coraz większy poziom. Albowiem teraz śniło mi się, że spotkałem się z dawnym kolegą redakcyjnym Markiem Łachem. Byliśmy na spotkaniu gdzie przy kawie, gdzie Marek starał się mnie przekonać, że nie ma sensu słuchać muzyki filmowej i inwestować w nią czas. W każdym razie tak mocno i długo mnie przekonywał, że spóźniłem się na koncert Hansa Zimmera. Co potem wyszło było celowym zamiarem Marka, abym porzucił tę miłość.

[Wawrzyniec]

Miałem kolejny sen przedkoncertowy:

Śniło mi się, że wybrałem się na koncert Hansa Zimmera. Ale kiedy już byłem na miejscu, okazało się, że hala jest pusta i tylko pojedyncze osoby siedzą na fotelikach. Hans, zespół i orkiestra byli na scenie, ale nie było publiczności. I okazało się, że w jakimś budynku, co wyglądał jak dawny kabaret, czy cyrk, redaktorzy z Filmmusic.pl zorganizowali imprezę z wieloma atrakcjami (jak seksownymi tancerkami), połykaczami ognia, oraz najróżniejszymi drinkami, które lały się kranów i dużej fontanny. I redaktorzy ci zaprosili na tą imprezę, publiczność, która miała iść na koncert Hansa Zimmera. I Hans doszedł do wniosku, że ciężko grać dla kilku osób (a ja siedziałem wręcz przed sceną) i odwołał koncert. I mnie zrobiło się bardzo przykro.