GAD: Tadeusz Nalepa - Śmierć Dziecioroba / Justyna
: śr kwie 18, 2018 11:30 am
CD - GAD Records PL - 27.04.2018
Tadeusz Nalepa, ojciec polskiego bluesa i założyciel legendarnej formacji Breakout, w czasie swojej długiej kariery zaledwie kilka razy flirtował z muzyką ilustracyjną. Tworząc na potrzeby filmu… i tak pozostawał sobą. Poruszające, przepełnione bluesową tęsknotą ścieżki dźwiękowe do filmów "Śmierć dziecioroba" i "Justyna" potwierdzają to w całej rozciągłości.
"Justyna" to telewizyjny film z 1979 roku – psychologiczne studium kobiety stłamszonej w codziennym życiu przez apodyktycznego męża. Melancholii głównej bohaterki towarzyszy łkająca, piękna gitara Tadeusza Nalepy, wsparta przez solidną sekcję rytmiczną i soczyście brzmiące organy Hammonda. Zrealizowana ponad dekadę później "Śmierć dziecioroba" to muzyka nieco lżejsza, wykorzystująca w aranżacjach m.in. akordeon i harmonijkę ustną. Obie ścieżki to muzyka głęboko osadzona w bluesowej tradycji, pełna błyskotliwych solówek i subtelnego kreowania nastroju. Rzecz wyjątkowa, która przemówi i do sympatyków Tadeusza Nalepy, i miłośników muzyki filmowej. Cały materiał został zremasterowany z oryginalnych taśm. W książeczce oprócz tekstu na temat muzyki Nalepy znalazły się fotosy z filmu i zdjęcia artysty autorstwa Mirosława R. Makowskiego.
Skład zespołu:
Tadeusz Nalepa - g, voc, hca
Marek Surzyn - dr
Krystian Wilczek - bg (1–16)
Rafał Rękosiewicz - org (1–16)
Grażyna Nalepa - voc (29)
Jerzy Przepiórka - acc (17–30)
Darek Janus - keyb (17–30)
Tomek Jaworski - bg (17–30)
Tadeusz Nalepa, ojciec polskiego bluesa i założyciel legendarnej formacji Breakout, w czasie swojej długiej kariery zaledwie kilka razy flirtował z muzyką ilustracyjną. Tworząc na potrzeby filmu… i tak pozostawał sobą. Poruszające, przepełnione bluesową tęsknotą ścieżki dźwiękowe do filmów "Śmierć dziecioroba" i "Justyna" potwierdzają to w całej rozciągłości.
"Justyna" to telewizyjny film z 1979 roku – psychologiczne studium kobiety stłamszonej w codziennym życiu przez apodyktycznego męża. Melancholii głównej bohaterki towarzyszy łkająca, piękna gitara Tadeusza Nalepy, wsparta przez solidną sekcję rytmiczną i soczyście brzmiące organy Hammonda. Zrealizowana ponad dekadę później "Śmierć dziecioroba" to muzyka nieco lżejsza, wykorzystująca w aranżacjach m.in. akordeon i harmonijkę ustną. Obie ścieżki to muzyka głęboko osadzona w bluesowej tradycji, pełna błyskotliwych solówek i subtelnego kreowania nastroju. Rzecz wyjątkowa, która przemówi i do sympatyków Tadeusza Nalepy, i miłośników muzyki filmowej. Cały materiał został zremasterowany z oryginalnych taśm. W książeczce oprócz tekstu na temat muzyki Nalepy znalazły się fotosy z filmu i zdjęcia artysty autorstwa Mirosława R. Makowskiego.
Skład zespołu:
Tadeusz Nalepa - g, voc, hca
Marek Surzyn - dr
Krystian Wilczek - bg (1–16)
Rafał Rękosiewicz - org (1–16)
Grażyna Nalepa - voc (29)
Jerzy Przepiórka - acc (17–30)
Darek Janus - keyb (17–30)
Tomek Jaworski - bg (17–30)
Czas łączny 48 minut, jakość całości jakby nagrywano dziś, wewnątrz ciekawy esej z rozmów z synem Nalepy. To dla mnie najciekawsze wydanie GADu z dotychczasowych, obok 07 Zgłoś Się - bo nieoczekiwane! To, że Korzyński ma w domu całą piwnicę gotowych rzeczy do wydania wiedziałem od 10 lat, więc mnie tak te kolejne jego wydania nie zaskoczyły 
- skoro można było ten głos z mikrofonu wyciąć bez wpływu na muzykę, która wchodziła dopiero po tym. No i taki detal - Dzieciorób jest w drugiej połowie płyty, a na okładce jako pierwszy 