Howard Shore - Edge Of Darkness

[bladerunner]

nie, jak ruszy to będziesz wiedział

Bucholc to za stary jest

[Bucholc Krok]

nie, jak ruszy to będziesz wiedział

Ciebie o tego newsa raczej nie podejrzewam.

[Adam]

jak na sieci się pojawi to bede jednym z pierwszych który o tym poinformują, możesz mi wierzyć

[Adam]

odrzucony score Corigliano wreszcie oficjalnie wydany - Perseverance zrobiło niespodziankę:



"We are immensely proud to be able to release this gorgeous album by acclaimed composer John Corigliano. He has written only four film scores, and this one was rejected by the film's producer after the film was heavily reshot and reedited. We can't tell you which movie it was from, but I am sure you will be able to figure it out. You probably have Howard Shore's replacement score already...

Produced in close collaboration with the composer, music producer Teese Gohl, Robin Esterhammer and GK Films, to whom a big thank you goes out for making this release a reality."


1 His Daughter's Death 4:11
2 Reflections 5:15
3 Her Home 3:23
4 Pursuit 3:46
5 Her Friends Death 2:33
6 Hideout 1:55
7 Family Shave 2:31
8 A Sober Story 3:01
9 The Escape 2:03
10 Revenge 3:00
11 Reunification 6:34

Total - 38:25

[Mefisto]

w końcu kurwa mam nadzieję, że John zawstydzi Howarda

[Bucholc Krok]

Próbki fajne, ale niektórzy pewnie powiedzą, że muzyka do lulkania.
Byłaby świetna okładka, gdyby nie te wielgachne napisy.

[Tomek]

Score warty zachodu. Oczywiście od razu wiadomo, dlaczego go odrzucono. Muzyka Corigliano, podobnie jak choćby w swojej "Rewolucji, brzmi tu jak muzyka współczesna. Chłodny emocjonalizm, dziwne (pod kątem fana muzyki filmowej) rozwiązania harmoniczne i orkiestracje (jest nawet katarynka). W muzyce akcji/suspense'u jest surowo i drapieżnie i tutaj wcale Corigliano tak bardzo nie różni się od gwałtownie-wybuchowej muzyki Shore'a, a pewne frazy przypominają nie kogo innego jak jego ucznia, Goldenthala. Imponujący jest kawałek "Pursuit" - potężne dęte, perkusje, lekka kakafonia dźwięków, podobnie jak Shore ale jednak trochę inaczej, Shore brzmiał nieco bardziej filmowo. Bardzo dobry jest też emocjonalny finał z fragmentem niby piosenki opartej na temacie ze score'u. Słucha się szynko (mniej niż 40 min.), chociaż grupa odbiorców dość wąska. Ale jak ktoś zna jego poprzednie trzy ścieżki, nie powinien to być problem. Za odwagę ***1/2 ode mnie.