LOST: The Final Season (Varese 14/09/10)

[Marek Łach]

Przeróbki niezłe. Czyli parodiowanie i cytowanie Giacchino ma się już w najlepsze.

[bladerunner]

Taka moja krótka opinia na temat muzy Giacchino.

a Sunken Feeling- Jak by stracony potencjał

Lax - po prostu ładne, ale nie pieje z zachwytu

Niezłe są :

Richard The Floored,
Coffin Calamity,
The Rocket's Red Glare,
Temple And Taxi ,
Helen of Joy( bardziej się mnie podoba ten utwór od LAX),
Jacob's Ladders,
Door Jammer,
The Lighthouse,
Sundown,
catch A Falling Star (bomba!)Psychodela pełną gębą,
Recon,
Standing Offer,
And Death Shall Have No Dominion,
Sayid After Dentist,
Wordl's Worst Car Wash,
Happily Ever AFter,
Kool-Aid Claire,

Miażdżą :

Dwa ostatnie utwory. Naprawdę rewelacyjne chyba najlepszy materiał na obu płytach.

Muzyka w Serialu to pewnie gdzieś 5 nutek, ale na płycie to 3, za dużo ilustracji i nudy po prostu. Dla mnie Losty brzmią Jak Losty, duża dawka dęciaków i dramatyzmu. Album można spokojnie zamknąć w 50 minutach, by był przystępny dla słuchacza, wtedy pewnie bym nawet kupił. No ale pewnie zaraz Łachu przyjdzie i powie, że nie można zamknąć tej muzyki w takim czasie bo to zbrodnia dla słuchaczy, bo przecież by zabrakło tylu chwytliwych melodii.

[Marek Łach]

Nie bądź taki zabawny, bladu. Zamknąć w 50 minutach można, tylko po co, skoro jest tu tyle fajnego materiału i to nie będącego moim zdaniem byle underscorowym zapychaczem. No ale to temat na przebrzmiałą dyskusję "krótki album vs. complete score", więc w sumie dam już sobie spokój.

A wgryzając się dalej w lostowe perełki - kameralna wersja tematu Richarda w None the Richard jest po prostu śliczna. Intymny nastrój, a jednocześnie gigantyczne emocje - ależ świetny temat.

[Mystery]

a Sunken Feeling- Jak by stracony potencjał

Wersja serialowa brzmi lepiej, tutaj utwór traci perkusję, ale zyskuję motyw przewodni. Jak dla mnie i tak prawdziwe kaboom! na rozpoczęcie albumu, choć do mocy rozpoczęcia 2 sezonu jednak nieco brakuje

Muzyka w Serialu to pewnie gdzieś 5 nutek, ale na płycie to 3, za dużo ilustracji i nudy po prostu. Dla mnie Losty brzmią Jak Losty, duża dawka dęciaków i dramatyzmu. Album można spokojnie zamknąć w 50 minutach, by był przystępny dla słuchacza, wtedy pewnie bym nawet kupił. No ale pewnie zaraz Łachu przyjdzie i powie, że nie można zamknąć tej muzyki w takim czasie bo to zbrodnia dla słuchaczy, bo przecież by zabrakło tylu chwytliwych melodii.

Uczepiliście się tego słówka chwytliwe Nie każda melodia musi być przecież chwytliwa, ważne aby była ładna, a tu takich nie brakuje

A wgryzając się dalej w lostowe perełki - kameralna wersja tematu Richarda w None the Richard jest po prostu śliczna. Intymny nastrój, a jednocześnie gigantyczne emocje - ależ świetny temat.

Zgadza się, 40 sekund, a ładunek emocji jest niewyobrażalny, ja lubię wersję tego tematu z "And Death Shall Have No Dominion", piękność

[Marek Łach]

A temacik Richarda akurat jest bardzo chwytliwy. Tym bardziej, że właśnie w taki sposób wyeksponowano go w Ab Aeterno (z tego co pamiętam była taka scena, gdzie Richard jedzie konno a w tle pogrywa temat, miodzio!). A jednocześnie nie jest wcale taki oczywisty, dużo wyraża emocjami i czuć, że Giacchino nie pisał go na kolanie.

W tej chwili podzieliłem sobie playlistę na odcinki - Ab Aeterno już za mną, miło wyczaić parę smaczków, które przegapiłem przy pierwszym odsłuchu.

[bladerunner]

eee tam lepszy klimacik ma np the Lighthouse

[Mystery]

(z tego co pamiętam była taka scena, gdzie Richard jedzie konno a w tle pogrywa temat, miodzio!)

To właśnie "None the Richard"

Tutaj od 45 sek.
http://www.youtube.com/watch?v=E8e7_Dtf ... re=related

Jak chcesz wyłowić więcej smaczków to polecam ten kanał. Gościu podstawia utwory z soundtracka pod obraz. Świetna sprawa, fajnie jest usłyszeć i zobaczyć jak każda sekunda ma tam swoje miejsce
http://www.youtube.com/user/olivierperrier

[Marek Łach]

Super, dzięki.

Kolejna świetna rzecz - bardzo mi się podoba, jak Giacchino odziera z liryki temat Richarda w końcówce The Fall of Man, zmieniając go nagle w dramatyczny marsz. To faktycznie jeden z najlepszych muzycznie odcinków.

[Mystery]

Super, dzięki

Na razie tylko 1 cd, ale zawsze coś, jest tam też 5 sezonu zrobiony w ten sam sposób. Bobbing for Freigthers z 4 sezonu miażdży kości
http://www.youtube.com/watch?v=EGAGWqIYBEg

Kolejna świetna rzecz - bardzo mi się podoba, jak Giacchino odziera z liryki temat Richarda w końcówce The Fall of Man, zmieniając go nagle w dramatyczny marsz. To faktycznie jeden z najlepszych muzycznie odcinków

Z tematem świątyni robi podobnie. W Death Springs Eternal gra go stonowanie, w "The Rockets' Red Glare" mamy już marsz, a w Coffin Calamity marszyk

[bladerunner]

Bobbing for Freigthers z 4 sezonu miażdży kości .

a to pamiętam dobre, polecam kto nie słyszał.

[Mystery]

Bobbing for Freigthers z 4 sezonu miażdży kości .

a to pamiętam dobre, polecam kto nie słyszał.

Jak się podobało to możesz zobacz sobie filmik z tego linka, naprawdę warto

[Krelian]

ja nie przepadam za serialem (Lost) i mnie zniechęcił ale mówcie co chcecie mało który serial może się pochwalić taką bogatą tematyką i składnią, godne podziwu. A finalny soundtrack momentami mnie zmiażdżył (temat świątyni, Richarda dwa ostatnie utwory itd.)... epa jakich mało ale z drugiej strony były też słabsze momenty

[Mefisto]

Bez kitu, najlepszy Lost ever - to co zrobił tu Giacchino to mistrzostwo świata (szczególnie po słabej 2, za długiej 3 i nijakiej 4). Te 2 godziny mijają błyskawicznie, a niemal każda kolejna, nawet najkrótsza ścieżka wciąga i oferuje coś nowego. MOC!!!

5/5

[Marek Łach]

Widzę, że zachwyt tym albumem zatacza coraz szersze kręgi. Murowany kandydat do nagród na koniec roku.

[Mystery]

Widzę, że zachwyt tym albumem zatacza coraz szersze kręgi. Murowany kandydat do nagród na koniec roku.

Poczekałbym do "Let Me In" Te ostatnie 25 minut udostępnione na YT.... ciężko cokolwiek napisać, żeby nie zabrzmiało fanbojowsko