Timothee Chalamet & VA - A Complete Unknown (2024)

[Adam]

iTunes - 21.12.2024
CD/LP - 25.02.2025



1. Highway 61 Revisited – Timothée Chalamet (3:45)
2. Mr. Tambourine Man – Timothée Chalamet (2:31)
3. I Was Young When I Left Home – Timothée Chalamet (2:04)
4. Girl from the North Country – Timothée Chalamet & Monica Barbaro (2:04)
5. Silver Dagger – Monica Barbaro (2:33)
6. A Hard Rain’s A-Gonna Fall – Timothée Chalamet (3:05)
7. Wimoweh (Mbube) – Edward Norton (1:51)
8. House of the Rising Sun – Monica Barbaro (2:08)
9. Folsom Prison Blues – Boyd Holbrook (1:44)
10. Don’t Think Twice, It’s All Right – Timothée Chalamet & Monica Barbaro (3:08)
11. Masters of War – Timothée Chalamet (2:25)
12. Blowin’ in the Wind – Timothée Chalamet & Monica Barbaro (2:52)
13. Subterranean Homesick Blues – Timothée Chalamet (2:27)
14. Big River – Boyd Holbrook – Timothée Chalamet (1:41)
15. The Times They Are A-Changin’ – Timothée Chalamet (3:14)
16. When the Ship Comes In – Timothée Chalamet & Edward Norton (2:19)
17. There But for Fortune – Monica Barbaro (1:43)
18. It Ain’t Me, Babe – Timothée Chalamet & Monica Barbaro (3:37)
19. Maggie’s Farm – Timothée Chalamet (3:08)
20. It Takes a Lot to Laugh, It Takes a Train to Cry – Timothée Chalamet (2:21)
21. Like a Rolling Stone – Timothée Chalamet (3:23)
22. It’s All Over Now, Baby Blue – Timothée Chalamet (2:21)
23. Song to Woody – Timothée Chalamet (2:20)

Total time - 58:30

Oni: Hej, Chalamet, czy w 5 lat nauczysz się doskonale grać na gitarze i śpiewać jak oryginał ponad 30 piosenek Boba Dylana ?
Chalamet: Tak.

I niestety nic ponadto o tym filmie powiedzieć nie można. Mogli by to nakręcić jako koncert lub występ w X-Factorze, w którym - co trzeba przyznać - genialnie i bezbłędnie po 5 latach przygotowań Chalamet stał się młodym Dylanem - zarówno jeśli chodzi o sposób poruszania, jak i akcent i wymowę, a przede wszystkim grać na gitarze, harmonijce i śpiewać jak oryginał., co robi na żywo w tym filmie (zresztą tak samo jak Barbaro grająca Baez).

Tyle, że w tym filmie po godzinie ośpiewania przez niego kolejnych piosenek w całości robi się już nudno, bo cała reszta tego filmu, czyli pojedyncze dialogi, to tylko zbędny dodatek wrzucony na siłę i kompletnie nieangażujący. Nie jest to wybitny film, nie jest to wybitny scenariusz. Film w zasadzie prawie o niczym, tylko o tym by pokazać, że ktoś wybitnie jest przygotowany do odegrania, a konkretnie odśpiewania i odegrania na gitarze roli głównej.

Soundtracku warto posłuchać, bo za to śpiewanie pewnie będzie Oscar, bo aż tak dobrze i wymagająco nikt nie podrobił historycznej postaci, jak w tym filmie.

Film tylko 5/10

[Adam]

70 minut backstage od strony muzycznej:


youtu.be/_R3WD_QxzP4

[Kaonashi]

Jako że w zeszłym roku miałem zajawkę na Dylana, to film oglądało mi się dobrze. Nie ma co jednak ukrywać, fabuła to tylko zapychacz pomiędzy kolejnymi piosenkami. Chalamet odhacza największe hity z początku kariery Dylana, czasem tylko przeplatając się z Cashem, Baez i Seegerem. No i mam trochę wątpliwości co do głównej roli. Podobnie jak było w przypadku Coopera w Maestro, tak i tutaj czasem odnosi się wrażenie pewnej przesady w naśladowaniu oryginału. Gdy tę rolę umieścić w jakiejś komedii można by ją uznać za świetną parodię.

[Adam]

Zapomniałem napisać o fatalnie rozpisanych scenariuszowo postaci kobiet w tym filmie... Chyba tylko po to, żeby jakakolwiek kobieta w filmie się pojawiła
A już dla Baez to szczególnie policzek - laska przedstawiona w filmie została praktycznie jako jednorazowe przypadkowe ruchanie, w sytuacji gdy dekady żyli i rozchodzili się zarówno prywatnie, jak i zawodowo.

[Kaonashi]

Film jest bardzo mocno skupiony na samym Dylanie i jego piosenkach, postacie kobiece nie są tu wyjątkiem. Nawet mówi do Baez w jednej scenie, że "ktoś musi napisać te piosenki", co można uznać za pewien przytyk do piosenkarki, że śpiewała covery a nie własne utwory (co zresztą tyczyło się sceny folkowej tamtych czasów, o czym akurat ten film nieco wspomina). Więc, cóż, jak ktoś oczekuje silnych postaci kobiecy to tu raczej nie ma czego szukać.

[Adam]

jak mówię - mogli nagrać koncert dla Disney+ - Chalamet sam na scenie z gitarą i harmoszką przez 2 godziny - i efekt byłby taki sam. Zresztą wyciąć te parę zdań między tymi dziesiątkami piosenek w filmie, i dostaniemy taki właśnie koncert

[Wawrzyniec]

Okay, a w porównaniu z Elvisem to jak Bob Chalamet wychodzi?

[Adam]

Dokładnie tak samo, ALE on jest fizycznie też identyczny - lekko zgarbiony, chudy, chodzi jakby miał butelkę w dupie, i ma identyczną fryzurę.

Butler był fizycznie kompletnie inny od oryginału.

Dlatego jak pisałem, lepszego castingu na awatara niż Chalamet chyba dotąd nie było - wygląda jak bliźniak jednojajowy Dylana.

Tyle że Elvis jest WCHUJ lepszym filmem, w zasadzie poza castingiem głównej roli i wykonaniem piosenek, to na każdej płaszczyźnie jest filmem znacznie lepszym.

[Wawrzyniec]

Nieuważnie przeczytałem temat, ale teraz się zorientowałem, że to film Jamesa Mangolda. Czyli po Walk the Line wziął się za kolejnego amerykańskiego artystę. To Johmny Cash'u, a teraz Bobie Dylanie, kto mu tam jeszcze został? Walk the Line było dla mnie okay filmem, ale właśnie tylko okay. I może też po części Indy nie wyszedł i dlaczego nie wierzę w tego ChalamaDylana, bo dla mnie Mangold to dobry rzemieślnik. Ale nie wierzę, że jest w stanie stworzyć coś więcej.

[swordfish]

Kolejną biografię jaką bierze na tapetę jest Buster Keaton.

Chciałbym zobaczyć historię o Rat Pack. Tam jest duże pole do aktorskich popisów. Była kiedyś telewizyjna opowieść z Ray Liottą, ale może warto wykorzystać nowe możliwości techniczne i jeszcze raz zrobić duży film.

[Wawrzyniec]

Kolejną biografię jaką bierze na tapetę jest Buster Keaton.

Ja tylko tak żartowałem z tym, że Mangold idzie w te Biopic. Aha czyli to jest właśnie ta jego droga. Cóż, ale przy tych nominacjach do Oscara potwierdza się coś, co kiedyś powiedział Kevin Smith: "W Hollywood spada się do góry". Czyli możliwe, że i z tymi nominacjami do Oscara to branża go trochę ratuje po wpadce z ostatnim Indianą Jonesem.