Bilet kupiony na 30.09? A gdzie tak grają? Wszędzie widzę pierwsze seanse 1.10 o godz. 0:07.
A no tak. Racja. Bo CC podaje ten seans jako że niby 30.09 o godz. 0:07, a to teoretycznie jest już 1 październik. Tak czy siak mi taka godzina odpowiada. Ja w sumie nocny marek jestem i do tej 3 rano na spokojnie sobie wysiedzę w tym kinie i się jeszcze prześpię ale wiem, że to nie dla każdego. A poza tym o takiej godzinie to sobie na spokojnie wrócę na chatę (samochodem) bo w piątek w KRK zawsze jest taka dzicz, że ja to wolę z domu wtedy nie wychodzić
Olbrzymi wywiad z Arnoldem wyłącznie o Bondzie : jego ulubione scory nie-jego, jego ulubione jego scory, ulubione utwory z wszystkich filmów franczyzy, i trochę o Hansie i NTTD jak i znajomości z Barrym i Powellem
Mam zawał, Hansik pozamiatał, tak jak czułem
A wystarczyło, jak mówiłem, zerżnąć z Barry’ego i Arnolda
I have been fortunate to receive an advance copy of the score. Made available to the press. Just had a quick listen to some of the cues. This is much better than I anticipated. Not a Zimmer sound design experiement at all. Very, very melodious in the slower cues. The action cues are a cross between Arnolds QoS and Newman. The brass is as Bondian as you can get. And. And. Boys and girls….John Barry is in there. Not just as an inspiration. Actual quotes from We Have All the Time in the World. Intervoven with snippets of the Eilish song. And a full, slower version of Barry’s OHMSS main titles. The James Bond theme is in there, but sparingly. Muscular, pounding phrases of it. Might be more of it in the film, than on the score. Not much Marr-guitar to be heard, so far.
No przecież wyżej koleś napisał wszystko co trzeba - nie ma sound designu, jest Barry i Arnold, oraz nowe aranże OHMSS i po raz pierwszy od Kasyna, score z piosenki w scorze z filmu.. Czyli to, co trzeba było zrobić, żeby to był klasyczny bondowski, orkiestrowy score. Czułem, że Hans wie, że Bond to nie miejsce na eksperymenty i nie będzie Dunkierki - zresztą w kolejnych wywiadach od miesiąca dawał to wyraźnie do zrozumienia
Duża recenzja scoru z The Bond Bulletin "Matera" ma aranż We Have All The Time In The World, a "Good to have you back" aranż czołówki OHMSS - w recenzji tego nie podał celowo, tylko w komentach pod nią, bo dla niektórych to może być spoiler :>
Without giving away anything, the second track ("Matera") creates instant goosebumps as it contains a musical cue that Bond fans across the globe cherish very much (no...it's not the JB theme yet). It is poignant.
Although there are many audible influences of David Arnold and Thomas Newman, Zimmer's brute and violent side shines through and dominates much of the score.
The Cuba track starts very erratic and continues the overall drum-driven score. A highlight mid-track is the short shift into a few second of Cuban Mambo...or is it a Cha-Cha...Salsa even? ?? Then, quite abruptly, back into brutal drums. It's like a rollercoaster ride.
The Bond theme is appropriately used throughout with those moody guitar riffs beautifully shining through. "Back to MI6" utilises the prominent part of the Bond theme.
And then again...goosebumps! Track 11 ("Good to have you back") is an entire rendition of another theme of the series. Quite a surprise. The piano segments of the Billie Eilish title song make an appearance in the next track, halfway through the score. Track 13 delivers a title theme rendition in quite a haunting manner.
The Norway Chase is typical Zimmer - drums, choir and strings, infused with Bond-esque trumpets. For the final 90 seconds it picks up considerable pace but fails to impress me.
From track 15 onwards, Zimmer presents the finale of the film. At first, it's minimalistic and eerie, especially Track 17 ("The Factory") which features long, ascending string segments. Track 19 ("Opening the Doors") goes back to full-blown action with rich drum/trumpet arrangements and thick layers of usual Zimmer overload.
The final track before the Billie Eilish title theme, entitled "Final Ascent", starts subtle and then turns somewhat melancholic, repeating the title theme piano and reducing the track down to it. Where I expected an action piece, I got a very strange and incredibly sad vibe from the music...like something big was ending. Soaring strings and piano that have the potential to make you tear up. It sounds like deep pain and big loss. The end is abrupt and it leaves you with a big question mark. It is the end of an era and I think, the music reflects that well.
Overall, Zimmer's score is a mix of moody pieces, nostalgic excursions to past Bond scores and ear-piercing, drum-laden action tracks á la Zimmer. Musically, it fits well into the Daniel Craig era sound but I would personally rate it much higher than what Thomas Newman delivered for the last two films. My favourite part is the first half (Tracks 01 - 13), after that I didn't really feel any connection to it without having seen the film itself.
No przecież wyżej koleś napisał wszystko co trzeba - nie ma sound designu, jest Barry i Arnold, oraz nowe aranże OHMSS i po raz pierwszy od Kasyna, score z piosenki w scorze z filmu.. Czyli to, co trzeba było zrobić, żeby to był klasyczny bondowski, orkiestrowy score. Czułem, że Hans wie, że Bond to nie miejsce na eksperymenty i nie będzie Dunkierki - zresztą w kolejnych wywiadach od miesiąca dawał to wyraźnie do zrozumienia
Nie uwierzę puki nie usłyszę, Zimmerowi nie można ufać na słowo
Hans już przy WW84 trochę uspokoił, że rozumie kino gatunkowe, tu nie trzeba odkrywać na nowo już odkrytego świata, także eksperymenty brzmieniowe nie wszędzie przejdą, a to że muzyka może fragmentami brzmieć jak Newmana to nie dziwota, skoro sam Newman brzmiał w swoich Bondach momentami jak Zimmer.
Klamio. Skoro sklepy w EU już twierdzą, że mintpack bez tacki (np Music Box Records), to oczywiście naszym nie wierzę. No i fota to potwierdza, że nawet u skośnych jest mintpack lub digipack bo się nie da po takiej focie rozstrzygnąć czy jest tacka czy nie. Ale widać że na pewno nie jewel.
