Muzyka filmowa - Forum FilmMusic.pl

Temat na niedzielę

Hej pamiętacie skąd w ogóle zainteresowanie muzyką filmową Wszyscy oglądają filmy, ale niekoniecznie wszyscy zaraz biegną po płyty Williamsa do sklepu, czy na peb W związku z innym wątkiem przypomniałem sobie jak to było ze mną, bardzo prozaicznie niestety, ktoś chciałby się wywnętrzyć czy już mam temat skasować

Ja obejrzalem Imperium Kontratakuje i potem Batmana Burtona na vhsie po raz pierwszy no i sie zaczela milosc do filmowki

najpierw zaczelo sie od Godzilli gdzie pokochalem muzyke Ifukube Nastepnie Rambo i muza Goldsmitha zatwoerdzila te milosc do filmowki

W moim przypadku ciężko powiedzieć. Od dziecka podobały mi się tematy filmowe, zwłaszcza ze spaghetti westernów. Na Jurassic Park poszedłem drugi raz do kina bardziej dla scen z muzyką Johna, niż dla dinozaurów, na kasetach magnetofonowych miałem muzę z "Króla Lwa" czy "Robin Hooda: księcia złodziei" (ale wtedy to mi się bardzo ballada Adamsa podobała i przyznam, ze dlatego kupiłem:D). Aczkolwiek pierwszy score, który mi się pamiętam, że naprawdę podobał to było parę lat wcześniej i był to "Robin of Sherwood" Clannadu, toż z 7 lat miałem wtedy. Aczkolwiek wówczas dostępność muzyki filmowej w jeszcze PRL to żadna była. Gdzieś to potem troszkę zeszło na plan dalszy (pomijając np. kas i jakoś wiele lat później dopiero z pełną świadomością zacząłem sięgać po filmówkę. Chyba stało się to jakoś - aż głupio przyznać - po "The Time Machine" Badelta. Pewnie dlatego, ze chłop mocno się inspirował innymi i mi przypomniał piękne klasyki. I wtedy zacząłem kopać w temacie.

Bardzo skrótowo, bo mi się nie chce rozpisywać:
Dumka na dwa serca -----> Twierdza -------> reszta

Koper pisze:W moim przypadku ciężko powiedzieć. Od dziecka podobały mi się tematy filmowe, zwłaszcza ze spaghetti westernów. Na Jurassic Park poszedłem drugi raz do kina bardziej dla scen z muzyką Johna, niż dla dinozaurów, na kasetach magnetofonowych miałem muzę z "Króla Lwa" czy "Robin Hooda: księcia złodziei" (ale wtedy to mi się bardzo ballada Adamsa podobała i przyznam, ze dlatego kupiłem:D). Aczkolwiek pierwszy score, który mi się pamiętam, że naprawdę podobał to było parę lat wcześniej i był to "Robin of Sherwood" Clannadu, toż z 7 lat miałem wtedy. Aczkolwiek wówczas dostępność muzyki filmowej w jeszcze PRL to żadna była. Gdzieś to potem troszkę zeszło na plan dalszy (pomijając np. kas i jakoś wiele lat później dopiero z pełną świadomością zacząłem sięgać po filmówkę. Chyba stało się to jakoś - aż głupio przyznać - po "The Time Machine" Badelta. Pewnie dlatego, ze chłop mocno się inspirował innymi i mi przypomniał piękne klasyki. I wtedy zacząłem kopać w temacie.

Super post Koper, właśnie o to mi chodziło, jakąś historię, jakieś wspominki, mniejsza o tytuł, czy kompozytora

@Agent No i co żeś począł w mrocznych czasach VHS z tym Batmanem, mama dała pięć dych, a płyta była w najbliższym sklepie bo Michał to chyba z racji wieku miał już łatwo

Łatwo, cze niełatwo gdyby nie internet, to byśmy nie słyszeli 99% scorów o działalności na tym forum nie wspominając

kiedyśgrześ pisze: @Agent No i co żeś począł w mrocznych czasach VHS z tym Batmanem, mama dała pięć dych, a płyta była w najbliższym sklepie bo Michał to chyba z racji wieku miał już łatwo

To byl koniec lat 80-tych i poczatek 90-tych
Po VHSie oczywiscie przyszla pora na kasety z muzyka filmowa (nawet gdzies jeszcze mam w kartonie jakims )
W polowie lat 90-tych to pierwsze plyty ze scorami zaczalem sobie sprawiac

Oooooo, szykują się wyznania i wspomnienia niczym 90-letnich dziadków. Sooooł słiiiit
Ja proponuję jeszcze dorzucić do tematu drugi ciekawy wątek - JAK SIĘ ZACZĘŁA MIŁOŚĆ DO MUZYKI SWOJEGO ULUBIONEGO KOMPOZYTORA(-ÓW)?
Widzę, że większość zaczęła przygodę z filmówką od dużych projektów: Gwiezdne Wojny, Batman, Godzilla, Jurassic Park etc.
No cóż, ja tylko potwierdzę tę zależność, tylko że ja jestem już z pokolenia Harry'ego Pottera Kiedy zaczęły wychodzić filmy miałem tyle lat co Harry mniej więcej (jestem z rocznika Daniela Radcliffe'a). I o ile byłem świadomy muzyki do dwóch pierwszych części HP, to chyba dopiero Więzień Azkabanu i "Buckbeak's Flight" sprawiły, że poszedłem na ten film do kina 3 razy (!), w tym po raz pierwszy 3 dni przed premierą Pamiętam jak słuchałem na merlin.pl 30-sekundowych klipów tego score'u, żeby utrwalić sobie wszystkie motywy I jako fan HP kibicowałem Więźniowi, żeby zgarnął Oscara za score, więc chyba obadałem wtedy konkurencję, a przy okazji pokochałem Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events Thomasa Newmana. Od kolejnego roku oglądałem wszystkie filmy oscarowe i słuchałem score'ów. Alexandre'a poznałem przy nominacji za Królową - film mi się mega podobał, score też wyszedł mu niezły, choć wtedy byłem fanem Notatek o skandalu Glassa, z Królowej najbardziej chyba kręcił mnie utwór People's Princess... A potem Benjamin Button sprawił, że zacząłem go śledzić na bieżąco
Ale! Przed Więźniem Azkabanu, a równolegle do pierwszych części HP był oczywiście Władca Pierścieni i pamiętam jak moja koleżanka z gimnazjum, która była fanką LOTRa przegrywała mi płytki z muzyką
A generalnie przygoda z samym filmem to chyba zaczęła się w związku z adaptacjami literatury polskiej - Ogniem i mieczem i Pana Tadeusza co prawda nie widziałem w kinie, ale potem oglądałem na VHSie, Zemsta mi się strasznie podobała z muzyką Kilara, Quo Vadis (nauczyłem się nawet śpiewać pieśń Nerona i zaśpiewałem ją na weselu mojej siostry ciotecznej po zabraniu jej buta, a ludzie oczy tylko wytrzeszczali czemu śpiewam o zgliszczach płonącej Troi ale to jedyna piosenka, która mi przyszła wtedy do głowy), Przedwiośnie w telewizji, Stara Baśń, która okazała się denna, ale Dębski nawet nawet mi się wtedy spodobał. I jeszcze Pianista, ale to już nie ekranizacja. No i potem zsumowując te wszystkie zainteresowania, w liceum wziąłem dwa razy udział w ogólnopolskim konkursie wiedzy o filmie i dotarłem do finału, który odbywał się w Gdańsku. Uczyłem się historii kina i wtedy zakochałem się w Bergmanie, zacząłem masowo wykupywać kolekcje DVD z wszystkimi filmami Wajdy, Polskiej Szkoły Filmowej, Kina Radzieckiego, Bergmana, Almodóvara, Felliniego itd itd. A potem poszedłem na studia i z tego wszystkiego do tej pory to chyba pozostało najsilniejsze zamiłowanie do muzyki filmowej i zamiłowanie do oglądania filmów, ale nie w takiej ilości jak kiedyś. A na półce wciąż czeka mnóstwo książek filmoznawczych do nadrobienia
Wiem, miałem dziwne dzieciństwo

LotR & 1492: The Conquest of Paradise

Władca Pierścieni, a przedtem Dinozaur. Jakoś zawsze lubiłem filmy z dobrą muzyką do nich, takie się najlepiej zapamiętuje.

Pierwszy soundtrack, jaki zakupiliśmy to był Król lew na kasecie, ale, o ile jako dzieciak słuchałem score'u niż piosenek (miałem wtedy ok. 10 lat), to nazwisko Hans Zimmer zakonotowałem dopiero przy filmie, który rozpoczął moją pasję filmową i muzycznofilmową. Patrząc z perspektywy reżysera, niestety wybór okazał się kulą w płot, ale cóż. Potem doceniłem zupełnie inne filmy .

Była to Twierdza.

Kaonashi pisze:Bardzo skrótowo, bo mi się nie chce rozpisywać:
Dumka na dwa serca -----> Twierdza -------> reszta

Paweł Stroiński pisze:Potem doceniłem zupełnie inne filmy .
Była to Twierdza.

Miałem przeczucie, ze od Twierdzy zaczynaliscie
Mnie brat zawsze tym katowal w nocy z wiezy i spac mi nie dawal

I jeszcze Pianista, ale to już nie ekranizacja

Jak to nie?



To ja zaraz walnę nudnego i standardowego posta na temat początków z muzyką filmową. Jak na razie największy i dośc zaskakujący elaborat walnął hp_gof

W moim przypadku przygoda z muzyką filmową rozpoczęła się bodajże od Gwiezdnych Wojen. Był to jeszcze okres (końcówka lat 80), w którym to w prymitywny sposób nagrywałem na "jamnika" fragmenty które mi się podobały. Oczywiście był Batman, Robin Hood. Po premierze Króla Lwa dostałem od taty soundtrack na kasecie. I można powiedzieć, że tak na dobre po przesłuchaniu utworu To Die For... wszystko się zaczęło. Pierwsza kaseta z muzyka Hansa, a rok później kupiona w osiedlowym!!! sklepie płyta z Power of One