X3: The Last Stand

[Ghostek]

Co sądzicie o tej ścieżce?:>

[Mariusz Tomaszewski]

Mam w ciemno wybrać jakąś opcję czy coś w tym stylu? Jakbyś dał dwie opcje, to bym rzucił monetą, a tak jestem w kropce

[Koper]

Ktoś to słyszał w ogóle? :P

[Ghostek]

Tak się składa, że miałem to nieszczęście. Ale refleksjami podzielę się później, by nie wzbudzać zbyt dużych emocji na ewentualnych fanach Powella ;]

[Mefisto]

następny co narzeka
mi się tam nawet podoba po pierwszym odsłuchu. Może bez większych rewelacji, ale klimacik swój i momenty ma. Na pewno, jak w przypadku poprzednich pozycji, jest ważne to, czy ktoś:
a) widział film
b) lubi film i te klimaty
A skoro do filmu jeszcze trochę czasu, więc poczekam. Ale na pewno mogę stwierdzić, że Powell nie schrzanił roboty.

[Mefisto]

właśnie przesłuchałem kolejny raz - jak dla mnie jest fajna, miejscami wręcz śliczna (Skating On The Pond czy motyw Phoenix)

[Łukasz Waligórski]

To co mnie najbardziej denerwuje w tej płycie to te krótkie poprzecinane utwory. Po prostu niemal każdy kolejny utwór jest kontynuacją poprzedniego, tak że nie słychać w ogóle kiedy się zaczął kolejnyh kawałek. Ale ogólnie jest dobrze.

[Balcerek]

A czy kolega Waligórski czasem nie ściągnął soundtracka z netu? Na oryginalnej płycie raczej to przechodzi płynnie . A co do plyty to kawał porządnej roboty. Jak dla mnie mocne 3,5-4.

[Łukasz Waligórski]

A czy kolega Waligórski czasem nie ściągnął soundtracka z netu? Na oryginalnej płycie raczej to przechodzi płynnie . A co do plyty to kawał porządnej roboty. Jak dla mnie mocne 3,5-4.

Wiem, że to przechodzi płynnie, tylko że jak chcę posłuchać jakiegoś utworu ze środka płyty, to na jego początku dostaję wyciszenie poprzedniego. Denerwuje mnie coś takiego. Jeżeli to jest osobny utwór to niech on ma jakieś konkretny początek i zakończenie. Jak ja mam coś takiego później puścić w radio?

[Tomek]

To co mnie najbardziej denerwuje w tej płycie to te krótkie poprzecinane utwory. Po prostu niemal każdy kolejny utwór jest kontynuacją poprzedniego, tak że nie słychać w ogóle kiedy się zaczął kolejnyh kawałek. Ale ogólnie jest dobrze.

Kłania się tandetna produkcja ludzi z Varese - niestety... Przeważnie ta wytwórnia wydaje płyty z 20 albo 30-kilkoma utworami. Jak dla mnie porażka.

[Marek Łach]

Ja z tego score jestem generalnie zadowolony. Choć jest jak na Powella mocno nieoryginalny i dość sztampowy, to akcja ma solidnego kopa, jest zgrabnie napisana, a sam temat przewodni z Bathroom Titles to prawdziwa perełka energii. Może te chórki trochę niepotrzebne, wszyscy je wykorzystują i wolałbym usłyszeć coś czysto symfonicznego, ale ogólnie jest ok.

Powell pozostaje dla mnie największą nadzieją młodszego pokolenia. Pozdrawiam:)

[Mefisto]

nom, byłem na filmie i tam muzyczka sprawdza się cudnie - w zasadzie wszystkie 3 ścieżki stawiam na równi, bo każda proponuje coś innego. Aczkolwiek ścieżka Powella trafi moim zdaniem do najszerszego grona słuchaczy (ach ten motyw Phoenix )

[Marek Łach]

A jak te finałowe kilkanaście minut akcji? Rozumiem, że też świetnie wypada

[Mefisto]

finał jest najlepszy tzn jeśli ktoś lubi takie filmy

[Łukasz Waligórski]

Też byłem wczoraj na filmie i muszę przyznać, że to co było najlepsze w nim to temat Phoenix. Pojawia się tylko w dwóch scenach ale jego oddziaływanie jest piorunujące. Coś niesamowitego. Słucham go właśnie teraz i jeszcze czuję ten dreszcz co podczas sensu. Istny majstersztyk....