Czego ostatnio słuchaliście?

[Turek]

Co jeszcze polecacie od Goldi'ego?

Chyba nie widziałem Logan's Run, Mulan, Capricorn One i The Boys From Brazil?

Mulan znam z wersji albumowej - bootlegów nie chcę ruszać, jak ktoś to porządnie wyda to posłucham.

Z reszty znam tematy, ale postaram się o całe scory

[Marek Łach]

Ja z kolei dzisiaj po ciężkim tygodniu poczułem potrzebę zupełnego relaksu, wyciszenia i zadumania. Do tego są idealne oba concept albumy Barry'ego z końca jego kariery, które zawierają jedne z moich najukochańszych utworów Anglika: Dance With Reality oraz Returning Home. No po prostu idealne na leniwe popołudnie.

[Mystery]

Co jeszcze polecacie od Goldi'ego?

Przeepickie "The Swarm", "Blue Max", "Poltergeist" i może Supergirl, choć jak jakimś cudem nie lubisz "King Solomon Mines", to teraz sam nie wiem czy Ci się akurat ta "podróba" spodoba
Ja ostatnio na nowo odkryłem "The Shadow", świetna sprawa, teraz już takiej muzyki do adaptacji komiksów się nie robi

[Mefisto]

Z reszty znam tematy, ale postaram się o całe scory

Nie warto, bo tylko te tematy są tam warte uwagi.

Przeepickie "The Swarm", "Blue Max", "Poltergeist" i może Supergirl (...)
Ja ostatnio na nowo odkryłem "The Shadow", świetna sprawa, teraz już takiej muzyki do adaptacji komiksów się nie robi

No The Shadow i Poltergeist jak najbardziej - wstyd nie znać wręcz. Z Supergirl też właściwie ino temat. Rój i Max to już osobisty wybór, mi się podobały... w miarę.

[Mystery]

Z Supergirl też właściwie ino temat. Rój i Max to już osobisty wybór, mi się podobały... w miarę.

Fakt, Supergirl to w sumie temat, ale szkoda było by przegapić taką potężną rzecz jak ta
http://www.youtube.com/watch?v=tU_-K8SIGZE

Rój i Max są przyciężkie i nie każdemu mogą przypaść do gustu, ale mają momenty/utwory/tematy, należące do moich ulubionych w karierze Goldsmitha Podobnie jak polecony przez Wawrzyńca "Leviathan", "A Lot Better" wprost trzeba usłyszeć
http://www.youtube.com/watch?v=npew6wPfHd0

[Mefisto]

no i jeszcze Deep Rising - koniecznie!

[kiedyśgrześ]

Coma, Freud, Outland, Brotherhood of the Bell, to są moje klimaty

Podobnie jak polecony przez Wawrzyńca "Leviathan", "A Lot Better" wprost trzeba usłyszeć
http://www.youtube.com/watch?v=npew6wPfHd0

Leviathan już od początku jest fajny http://www.youtube.com/watch?v=A51FE-_f ... ure=relmfu i całkiem niezłe wykonanie tych „kiepskich” grajków od Conanów

[Paweł Stroiński]

Dzisiaj dzień z trylogią Rambo:

Genialna trylogia, o której już napisałem w recenzjach, chociaż ostatnio doceniłem bardziej jedynkę, która jest moją ulubioną ścieżką serii w tej chwili. Wydanie Intrady jest genialne i je posiadam. Od czwórek do piątki, dosłownie. Wybitna trylogia.

Tylera pominąłem. Facet totalnie nie zrozumiał tematu Goldsmitha, więc tym bardziej nie zbrukam swojej kolekcji oryginałem tego score. Totalnie ogłupił serię.

[Łukasz Wudarski]

Ale Tyler chociaż z zerżnął Zimmera czym dostaje jeden punkt więcej:) Dzięki temu jego skor jest tylko gówniany, a nie mega gówniany (choć w sumie nawet da się go słuchać)

[Ghostek]

Tylera pominąłem. Facet totalnie nie zrozumiał tematu Goldsmitha, więc tym bardziej nie zbrukam swojej kolekcji oryginałem tego score. Totalnie ogłupił serię.

Trudno porównywać ścieżki, które dzielą dwie dekady!
Jakkolwiek nie uważam "Rambo" Tylera za score dobry do delektowania się na płycie, jest to twór całkiem trafny pod względem ilustracyjnym, a i tak każdy wiedział, że nawiązanie do Goldsmitha będzie tu miało wymiar stricte symboliczny. Film ma zupełnie inne podejście do gatunku niż poprzednie, więc anachroniczne brzmienie, a tym bardziej patetyczny wymiar tematu Goldiego byłby tu w większych dawkach i wierniejszych aranżach tylko parodią konwencji.

[Adam]

dokładnie i do tego ten niby splamiony temacik (brzmiący dla mnie 5 razy lepiej w pełnej orkiestrze niż minimalistyczna wersja oryginalna) jest tylko na napisach i końcówce.. też mi wykorzystanie muza z filmem w obrazie współgra świetnie. jedyne co mocno burzy obraz scoru to fatalne wydanie na płycie, bodaj najgorsze z dyskografii Brajana, na co zwracały uwagę też znane reckowe nazwiska z usa.. ciekawe zatem skąd wcale nie negatywna recka i 3/5 w pawłowej ocenie.. ale Paweł musiał przypomnieć o hejterstwie do Brajana

[kiedyśgrześ]

Już to gdzieś napisałem, jedyny wyróżniający się muzycznie moment w Rambo 4 to motyw z Rambo 2 wykorzystany jako podkład pod śmierć głównego bosa, tyle Brian zrobił dobrego w temacie Rambo Zresztą to już są czasy w których Tylerowi towarzyszy jedynie tętent zupełnie bez pomysłu, gdyby ktoś mnie pytał, zaczęło się to u Briana od AVP, mniej więcej od tego momentu nie czekam na jego kolejne płyty

[Paweł Stroiński]

I znowu, co w scenie śmierci czarnego charakteru robi motyw zdrady? Czy Tyler wie, co robi w ogóle, czy walnie hołd, bo tak lubi?

Adam, po raz kolejny zupełnie źle i bez zrozumienia tematu używasz słowa minimalizm. Zwiększenie orkiestry ma sens tylko na albumie, ale także to nie. Nie mówię tutaj o jednym szczególe (Tyler zmienił dwie pierwsze nuty tematu Goldsmitha), który wypada nawet nieźle, ale po jaką cholerę cokolwiek zmieniać w aranżacji? Wykorzystanie tematu na początku filmu jest totalnie z dupy, bo to temat, który odnosi się do samotności Johna Rambo, a nie do pięknych skądinąd widoków Tajlandii, o tyle dobrze, że zaraz po tym (także niepotrzebnie przyspieszonym) wchodzi Tylerowski temat Birmy. Jedyne, co ma sens to ten temat na końcu, który *powinien* wybrzmieć, jak mówisz "minimalistycznie", choć ja powiedziałbym raczej (słuszniej) w małym zespole, dlatego, że Rambo wracający do ojca to nie jest wielgaśny sukces, jakby uratował prezydenta USA, tylko powrót zmęczonego życia weterana, który zapewne ma (coś, czego Tyler pewnie nie rozumie, więc tutaj trzeba posłuchać uważniej) wątpliwości, co do swojego wyboru.

Goldsmithowska aranżacja na małe smyczki, trąbkę (także później flety) i gitarę od razu definiuje Rambo jako postać samotną, właśnie ta trąbka o tej samotności mówi (Goldsmith podobnie wykorzystał gitarę i trąbkę w Lonely Are the Brave, ale pewnie mało kto słuchał tutaj tej świetnej ścieżki). Dołożenie walnięć na perkusję odbiera wszystkiemu bliski, wręcz intymny, psychologiczny związek z główną postacią. Piękny i emocjonalny temat Tylerowi udało się po prostu zmienić w tani i bezsensowny banał, który recenzenci na zachodzie (Southall chociażby) uznają za wręcz toporny. Tylko pogratulować

Odniesienie się i zrzynki z RCP są tańsze niż w większości score'ów samej stajni, tylko taki plus, że lepiej rozpisane na orkiestrę, ale w ostatecznym rozrachunku, przy błędach interpretacyjnych wychodzących z zupełnego niezrozumienia tego, czego hołdu dokonuje Tyler, to nic nie znaczy. Tyler po prostu zrobił banalny score i ten banał bardzo boleśnie wychodzi w kontekście oryginalnej trylogii Goldsmitha. Nawet intelektualnie puste Rambo II (ktokolwiek zwrócił uwagę, jak Jerry posługuje się kliszami?) jest arcydziełem gatunku. Intelektualnie nie tylko puste, ale i, nie oszukujmy się, głupie Rambo Tylera jest niczym.

[Wawrzyniec]

W ogóle jak chcecie to możemy osobny temat o tetralogii "Rambo" stworzyć. Ja z chęcią doleję trochę oliwy do ognia.

A samym "Rambo 4" to wolę nie wspominać. Dziwię się, że w ogóle po tym filmie byłem na tyle głupi, że się pozowliłem dać Stallone'owi zwgałcić po raz drugi przy "The Expendables". Cały film jest jakiś taki nijaki, a kiedy człowiek myśli, że akcja się rozwinie to wtedy Rambo odwala takie campowanie, że głowa boli. Nie cierpię taki sytuacji, człowiek szuka pojedynków sam na sam, czy też w większej grupie, zbiera zbroje, amunicje, szuka walki, a potem pojawia się taki camper pieprzony, zaczai się walnie dwa, trzy razy z bazuki, czy plasma-guna, później z blasterka parę headshotów zaliczy i zadowolony z siebie. Zero skilla tylko farciarskie, wyrachowane camperstwo. Strasznie nie lubię takich typów jak Rambo z 4.

[Templar]

Expendables było świetne, a co do Rambo, to tylko jedynka, druga, trzecia i czwarta część to jako filmy akcji może fajne, ale do jedynki się kompletnie nie umywają.