Muzyka filmowa - Forum FilmMusic.pl

Trochę mnie zaskoczył ten score - myślałem, że Iglesias pójdzie w skomplikowany, wyrafinowany orkiestrowy underscore, jak w swojej świetnej i niedocenionej ścieżce do "Che", a tutaj okazuje się, że wybrał inną drogę. Sporo jest klimatycznej elektroniki zahaczającej o ambient, mamy stonowaną lirykę ze smyczkowymi solówkami, i świetny dramatyczny motyw smyczkowy, ładnie wybrzmiewający w potężnym, 10-minutowym "Ciudad asediada". Ogólnie słuchając score'a po raz pierwszy odniosłem wrażenie (choć to dość luźne skojarzenie, bo elektronika bardziej wspomaga tu orkiestrę, ale sama orkiestra też się tak "snuje" miejscami), że taką właśnie muzykę od paru lat nieudolnie usiłuje napisać Gregson-Williams. Budowanie atmosfery przy pomocy snującej się elektroniki, na przeciwległym biegunie nie narzucająca się, ale emocjonalna liryka... Tak mogłoby brzmieć gregsonowe "Town", gdyby starczyło mu talentu/inspiracji/chęci. Wracając do Iglesiasa, jak na niego nie ma tu za wiele ciekawych chwytów aranżacyjnych. Świetnie jak zwykle brzmi gitara, ale co do reszty na razie jestem w trakcie "przekonywania się."

Czy to jest jakaś hiszpańska odpowiedź na przenosiny krzyża spod Krakowskiego Przedmieścia?

Według mnie trochę rozczarowanie, bo Iglesias tym scorem więcej obiecuje niż daje Owszem, sporo jest tu underscore'u i to nawet ciekawego, są etniczne wyróżniki, szczególnie bębny przypominają mi starego, dobrego Lorenca, jest subtelny emocjonalizm, ale całość trochę "przepływa przez palce" i nieco ulatuje. No i godny uwagi jest ten 10-minutowy, budujący napięcie utwór w środku albumu, o którym Marek wspomina. Choć potężny to on raczej nie jest Ciekawie prowadzone w kontrapunkcie dwie linie melodyczne - posępna, trochę abstrakcyjna melodia (chyba na syntezator) i w tle wykonujące 'nerwowe' wariacje smyczki i perkusje. Niemniej score warty uwagi Daję ***/naciągane ***1/2 po 2-3 przesłuchaniach.

PS. Przy swojej ogólnej formie z ostatnich sezonów Gregson nie dorasta Iglesiasowi do pięt raczej

PS2. Wartałoby zupdate'ować nazwę wątku również o wersję hiszpańską (taka widnieje na okładce) - Tambien la lluvia

Tomek pisze: całość trochę "przepływa przez palce" i nieco ulatuje.

Też mam takie wrażenie. Mam odczucie po pierwszym kontakcie, że score jest trochę "mechanicznie" napisany, bez jakiegoś wielkiego, inspirującego pomysłu. To uproszczenie faktury (bo Iglesias z reguły więcej finezji w nią wkłada) też tak nie do końca mnie przekonuje. Z drugiej strony są tutaj fajne emocje, może na pierwszy rzut oka niewyróżniające się, ale score jakby "drży" od emocji stłumionych gdzieś tam pod spodem pierwszoplanowych motywów. No i w najlepszych momentach widać, dlaczego Iglesias jest topowym kompozytorem.

PS. Przy swojej ogólnej formie z ostatnich sezonów Gregson nie dorasta Iglesiasowi do pięt raczej

Może niech sobie przesłucha Iglesiasa i się w końcu czegoś nauczy.

Wawrzyniec pisze:Czy to jest jakaś hiszpańska odpowiedź na przenosiny krzyża spod Krakowskiego Przedmieścia?

Co do scoru jestem na etapie przekonywania się
I zostawcie już tego biednego HGW

Bardzo mi się podoba ten frenetyczny, pełen dramatyzmu motyw na smyki. Niby mało charakterystyczny, bo to taka modna konstrukcja dzisiaj, ale napisany z dużą finezją, no i porywający.

płyta zbiera wybitnie wysokie oceny no ale Marek jest kontent bo hambitna muza przeciez nie

Jest po prostu dobra, nie widzę tu żadnych wielkich ambicji Nie twórzmy sztucznych mitów, że jak coś jest spoza Hollywood, to od razu jest hambitne Zresztą Iglesias miał już na konice bardziej ambitne score'y

jak dobra jak same dwóje?

Adam Krysiński pisze:jak dobra jak same dwóje?

dwójka ale hamibtna a ta rózni się od innych dwójek

Adam Krysiński pisze:jak dobra jak same dwóje?

Nie zrozumiałem ironii - myślałem, że faktycznie dobre oceny Ale na dwóje ten score zdecydowanie nie jest

Tomek pisze:Ale na dwóje ten score zdecydowanie nie jest

Gdyż jest europejski i ambitny

Tomek pisze:
PS. Przy swojej ogólnej formie z ostatnich sezonów Gregson nie dorasta Iglesiasowi do pięt raczej

czy musicie wszędzie wtryniać tego Grega

Wawrzyniec pisze:Gdyż jest europejski i ambitny

Gdyż jest po prostu dobry. Ni mniej, ni więcej.

Wawrzyniec pisze: Gdyż jest europejski i ambitny

Gdyż po prostu najpierw posłuchaj, potem poddawaj w wątpliwość. Jak mówiłem, NIE JEST to score ambitny, artystowski, hipsterski

Po prostu dobra muzyka filmowa, jak Marek napisał.

I nie jest EUROPEJSKI. Film rozgrywa się w Ameryce Południowej, co czyni muzykę taką a nie inną, na pewno nie 'europejską'.