Muzyka filmowa - Forum FilmMusic.pl

już nie

Phoenix zmiażdżył tą rolą i jak noma do Oscara nie dostanie, to ja już stawiam krzyżyk na tej filmowej imprezie.
Muzyka faktycznie zrobiła tutaj sporo dobrego, choć nie jest to zasługą tylko Hildur. Piosenki wykorzystane w tym obrazie również świetnie się sprawdziły. Wszystko tworzy sprawnie działające tło, choć o mistrzostwie czy jakimś epokowym dziele nie ma tu większej mowy. Tak jak w przypadku Czarnobyla, Hildur trafiła klimatem w punkt. Emocjami również dobrze zagrała więc czwóreczka z plusem się jak najbardziej należy.
Na soundtracku to jednak w dalszym ciągu nie przekonuje. Pomijając fakt, że trackista to organizacyjny chaos, to jednak muzyka poza mocnym klimatem i solidnym wykonawstwem raczej nie ma za wiele do oferowania.
Oj będzie ciężki orzech do zgryzienia w szukaniu ogólnej oceny pod recką...

Nie zazdroszczę i w takich sytuacjach trochę rozumiem, dlaczego na moviemusic.uk i film.music.media zrezygnowano z ocen. (Chociaż w tym drugim przypadku to pewnie, aby nie dawać ciągle wszystkiemu z RCP maksów ).

Przy czym w ostateczności mówimy, piszemy o muzyce FILMOWEJ, a więc jeżeli w filmie się sprawdza, to jest to dobra muzyka filmowa. I możemy mieć z Hildur podobną sytuację jak z Davidem Julyanem, który też ma sporo prac, które bardzo dobrze sprawdzają się w obrazie, a na płycie są sporym wyzwaniem.
Cóż Hildur znalazła swój sposób na komponowanie pod film i jeżeli to się w obrazach spełnia i im służy, to wykonuje dobrze swoje zadanie. Nawet jeżeli oznacza to, że do obierania ziemniaków ciężko będzie to słuchać i nóżką się nie potupa.

Tylko właśnie problem polega na tym że na chwilę obecną komponuje w swoim comfort zone, więc trudno stwierdzić na ile jest klasowym i wszechstronnym kompozytorem a na ile to kwestia dobrego angażu. Jak zrobi jakieś s-f lub komedie romantyczną czy animacje i nie będzie wstydu, to wtedy będzie można mówić o dobrym kompozytorze filmowym. Na razie trafia angażami w swoje rejony stylistyczne.

Ogólnie jakoś to idzie, że ciężko znaleźć islandzkiego kompozytora gdziekolwiek indziej niż w jakimś ciężkim, ponurym, przygnębiającym dramacie.

Muzyka filmowa nie jest głównym nurtem jej działalności, więc może nie mieć po prostu potrzeby wychodzenia poza comfort zone.

Wawrzyniec pisze: ↑

pn paź 07, 2019 01:48 am

Nie zazdroszczę i w takich sytuacjach trochę rozumiem, dlaczego na moviemusic.uk i film.music.media zrezygnowano z ocen. (Chociaż w tym drugim przypadku to pewnie, aby nie dawać ciągle wszystkiemu z RCP maksów ).

Przy czym w ostateczności mówimy, piszemy o muzyce FILMOWEJ, a więc jeżeli w filmie się sprawdza, to jest to dobra muzyka filmowa. I możemy mieć z Hildur podobną sytuację jak z Davidem Julyanem, który też ma sporo prac, które bardzo dobrze sprawdzają się w obrazie, a na płycie są sporym wyzwaniem.
Cóż Hildur znalazła swój sposób na komponowanie pod film i jeżeli to się w obrazach spełnia i im służy, to wykonuje dobrze swoje zadanie. Nawet jeżeli oznacza to, że do obierania ziemniaków ciężko będzie to słuchać i nóżką się nie potupa.

Ba, nie z ocen. Z recenzji. Przy okazji pojechał PO WSZYSTKICH recenzentach i jeszcze zablokował na FB tych, którzy się nie zgadzają z jego krytyką

Nie wiedziałem tego z Julyanem.

Broxton już ocenił... znaczy zrecenzował, gdyż u niego ocen nie ma:
https://moviemusicuk.us/2019/10/07/joke ... nFS8iW7mfw

Mówię o Savasie.

Hildur w wywiadzie z Savasam wprost powiedziała, że przekazała Toddowi, że jak chce inną muzykę niż robi, to chyba nie tej osoby szukał i ona się nie nadaje Także to co napisał Ghostek - trudno mówić o niej obecnie jako o wszechstronnym kompozytorze. Po prostu teraz / jeszcze siadł jej filmowo projekt pod jej muzyczny styl. Zobaczymy co bedzie dalej.

To by mogło znaczyć, że Hildur naprawdę dobrze w tej strefie komfortu i nawet nie chce z niej wychodzić. To niedobrze, nie usłyszymy dronów w animacji dla dzieci, a chciałbym.

Adam pisze: ↑

pn paź 07, 2019 20:33 pm

Hildur w wywiadzie z Savasam wprost powiedziała, że przekazała Toddowi, że jak chce inną muzykę niż robi, to chyba nie tej osoby szukał i ona się nie nadaje Także to co napisał Ghostek - trudno mówić o niej obecnie jako o wszechstronnym kompozytorze. Po prostu teraz / jeszcze siadł jej filmowo projekt pod jej muzyczny styl. Zobaczymy co bedzie dalej.

Rzecz w tym, że ona naprawdę nie potrzebuje kina. Więc jak jej przypasuje coś, to zrobi, ale nie ma spiny, bo ma swoją niefilmową działalność.

Co będzie dalej? To chyba w takim razie można się domyślić, że dalej będzie po prostu dostawała i przyjmowała projekty, które będą podchodziły pod jej styl. Jestem w sumie sobie w stanie wyobrazić jak wyglądają rozmowy z jej menadżerem:

Menadżer (M): Hej, Hildur! Co tam u ciebie?
Hildur Gudnattori (HG): PONURO!
M: O miło słyszeć, że u Ciebie wszystko w porządku. Słuchaj jesteś ostatnio na fali, więc mam dla ciebie parę ciekawych projektów. Pozwolisz, że ci je przeczytam?
HG: Ależ proszę bardzo!
M: Spoko, pierwszy nazywa się "Dżuma i Cholera"...
HG: Biorę!
M: Nie chcesz dowiedzieć się trochę więcej o tym filmie?
HG: Tytuł brzmi wystarczająco zachęcająco, biorę!
M: OK. Mam też polską produkcję pt. "Wincy wungla!. Film opowiada o biednej rodzinie mieszkającej na Śląsku i ich problemach z codziennym życiem. Ojciec jest bezrobotnym byłym górnikiem, który nielegalnie wydobywa węgiel z biedaszybów, aby zarobić trochę pieniędzy na lekarstwa dla ciężko chorej żony. Jednak jego problemy z alkoholem sprawiają, że i tak większość z nich przepija. Dlatego też ich córka postanawia wziąć sprawy w swoje ręce zajmując się prostytucją. Jednocześnie musi też opiekować się młodszym bratem, chuliganem stadionowym, którego kumple namawiają go, aby obrabował pobliski sklep monopolowy.
HG: Sounds like fun. Biorę!
M: Rozochociłaś się, to posłuchaj tego! Skandywanski thriller, a więc nasza działka. Detektyw Magnus Magnusson, który w dzieciństwie był molestowany przez opiekuna w sierocińcu, jest na tropie seryjnego mordercy...
HG: ... który gwałci i zabija dzieci?
M: Tak, skąd wiedziałaś?
HG: Wiesz takie historie to nam przedszkolanka czytała do snu przed popołudniową drzemką. Oklepane, ale w sumie dość proste, a więc może machnę w przerwach.
M: Jasne zanotuję sobie. I ostatni projekt pt. "Słodkie szczeniaki".
HG: Hę? Że co?
M: Historia nieziemsko słodziutkich pieseczków, które lubią zabawy i pieszczoty.
HG: Wiesz, to chyba nie dla mnie...
M: A czy wspominałem, że ich matka ginie na początku filmu? I te szczeniaki muszę sobie radzić same na ulicach wielkiego miasta, jedząc resztki ze śmietników i śpiąc w kartonowych pudłach, które rozpadają się podczas deszczu.
HG: Jestem zaintrygowana. Czy któreś z tych słodkich szczeniąt ginie?
M: WSZYTSKIE! Żadne nie przeżywa filmu!
HG: No i to ja rozumiem! Oczywiście, że biorę!
M: Świetnie Hildur, wiedziałem, że ci się spodoba. A więc przygotuj się i niech drony będą z tobą, zawsze!

Koniec rozmowy.

Już abstrahuję od tego, że Hildur nie powiedziała, że nie zrobi innej muzyki, tylko powiedziała to w kontekście muzyki Zimmera do trylogii Nolana - że gdyby Todd chciał taką muzykę, to chyba nie do niej... i dobrze powiedziała. Śmiem sądzić, że gdyby tak powiedział John, Newman czy inny Shore to nikt by nie był zaskoczony.

Ta trójka by w życiu takiego filmu nie zrobiła.

Shore by takiego filmu nie zrobił?!