JOHN CARTER - Michael Giacchino

[Wawrzyniec]

Trochę żal mi tego "Johna Cartera" zarówno jako film, jaki i muzykę. Widać bez porównań do innych filmów i innych soundtracków się nie obejdzie.

[Marek Łach]

I bardzo dobrze! Żeby coś ocenić, trzeba do czegoś to porównać. Tym bardziej gdy mowa o filmie/muzyce, która otwarcie sięga do kanonu i klasyki gatunku i tym bardziej, że Giacchino z wieloma nawiązaniami wcale się nie kryje. PORÓWNUJMY!

[Wawrzyniec]

Proszę bardzo. Ale w takim razie bawiąc się w porównania z "Gwiezdnymi wojnami" Giacchino skazany jest na porażkę. Jako pocieszenie, może za to być pewni, że Giacchino zdeklasował HGWu i "Księcia Persji".

[Marek Łach]

To jego problem. SW i Avatar to naturalne porównanie przy Carterze. Z pierwszym łączy go epicka baśniowość SF, z drugim motyw samotnego człowieka rzuconego pośród obcej rasy, która przeżywa kryzys/konflikt.

[Wawrzyniec]

OK, to w takim razie proponuję jednak trochę rozszerzyć porównania i wziąć także pod uwagę "Enemy Mine" Maurice Jarre'a. I w sumie "Stargate" też może być.

[Arthur]

http://www.youtube.com/watch?v=mPkfLALLXKY

John Carter jest płytowo nie do słuchania. Zalew orkiestry grającej tak, żeby słuchacza nie zaangażować. Od takiego Gravity do The Blue Light nic się nie dzieje- tracki rozwijają się w ślimaczym tempie i kończą. Nie czuję w tej muzyce epickości, ani przygody i radości. Nie potrafię nie porównać JC do SW IV. Brakuję mi elementu zaskoczenia, energicznego i soczystego brzmienia jak u Williamsa i zeszłorocznego Giacchino.
Na film pójdę i mam dużą nadzieję, że Giacchino mu bardzo pomoże, kontemplować mogę podczas medytacji, nie słuchając JC.

[Adam]

jaki trol

[Tomek]

Ale dlaczego? Wypowiedział swoją opinię, zargumentował to. Nie każdy musi padać na kolana przed Giacchino. Poza tym, w jego opinii pojawia się standardowy problem wydań Giacchino.

[Mystery]

Co ja pacze Rozumiem, że taka muza może nie każdemu się podobać i być ciężka w słuchaniu, ale ...

Od takiego Gravity do The Blue Light nic się nie dzieje- tracki rozwijają się w ślimaczym tempie i kończą

Czyli mowa tu o m.in. "Sab Than Pursues the Princess"... prawdopodobnie najlepszym utworze akcji w karierze Giacchino.

Nie czuję w tej muzyce epickości, ani przygody i radości.

Brak radości i przygody jeszcze zrozumiem. Rzeczywiście radosnej czy przygodowej muzyki do potupania nóżką jest tu niewiele, razem może jakieś 10%, ale epickości? Epickie jest tu pozostałe 90%.

Nie potrafię nie porównać JC do SW IV

?

kontemplować mogę podczas medytacji, nie słuchając JC.

?

Ale dlaczego? Wypowiedział swoją opinię, zargumentował to. Nie każdy musi padać na kolana przed Giacchino. Poza tym, w jego opinii pojawia się standardowy problem wydań Giacchino.

Tylko, że to argumenty z księżyca, nie z marsa

[Ghostek]

Czyli mowa tu o m.in. "Sab Than Pursues the Princess"... prawdopodobnie najlepszym utworze akcji w karierze Giacchino.

Zapomniałeś dodać: "utworze, który jest przearanżowaną kalką tematu akcji z Mission Impossible 3 oraz Medal of Honor: Airborne".

[Mystery]

Zapomniałeś dodać: "utworze, który jest przearanżowaną kalką tematu akcji z Mission Impossible 3 oraz Medal of Honor: Airborne".

Pierwsze słyszę Konkretniej o temat z jakich utworów chodzi?

[lis23]

http://www.youtube.com/watch?v=mPkfLALLXKY
Zalew orkiestry grającej tak, żeby słuchacza nie zaangażować. Od takiego Gravity do The Blue Light nic się nie dzieje- tracki rozwijają się w ślimaczym tempie i kończą. Nie czuję w tej muzyce epickości, ani przygody i radości.

Zgodzę się, muzyka nie angażuje, nie sprawia że chce się doń wrócić, brakuje mi jakiejś epickości, wielkiej przygody ... jest po prostu ... zwyczajnie.

[Ghostek]

Początek Sab ciśnie po twórczości MG z nie mniejszym zapałem, co Horner po swoich dokonaniach ostatnimi czasy

MI3 - "Evacuation"
MoH: Airborne - "Restoration temple" [tekstura rytmiczna od 0:24 tylko, że w wolniejszym tempie]
-"- - i od biedy jeszcze fragmenty "Defusing the Charges"

Wiem, są drobne korekty w samej melodii, jej tonacji oraz tempa... Nie znaczy to wcale, że Sab takim geniuszem jest. Tym bardziej nie jest to IMO najlepszy utwór akcji w karierze MG. Więcej kandydatów do takowego miana znajduję w wyżej wymienionym MoH oraz Star Treku.
Ale to tylko moje zdanie.

[Mystery]

Coś, coś, ale po mojemu to 3 różne motywy zrobione na podobną modłę, od jakiej Giacchino często stroni. Już bardziej ten motyw jest podobny, bądź stosowany w manierze do Grand Central Doyle'a jak ktoś gdzieś zauważył A w tym utworze ostatnio i tak najbardziej podoba mi się środek z aranżacjami tematu Cartera

Tym bardziej nie jest to IMO najlepszy utwór akcji w karierze MG.

Napisałem prawdopodobnie, tak jak Carlsberg jest najlepszym piwem świata

[kiedyśgrześ]

W interesach dnia na Amazonie był dzisiaj Carter w downloadzie za 3,98 $