RAMIN DJAWADI - PACIFIC RIM (2013)

[Wawrzyniec]

Zalazł mu ten Zimmer za skórę skoro twierdzi, że Djawadi lepiej wykorzystuje BRRRRAWWWWWRRRRMMMM od samego jego twórcy. Ale ocena całkiem przyzwoita choć z tekstem pewnie będę polemizował.

Z twittera Toma Morello:

Really enjoyed working on the Pacific Rim soundtrack w/Ramin. Glad people dig it. Huge Monsters/Huge Robots/Huge Rock!

Nawet w zjeżdżającej wideorecenzji na Gazecie zwracają i chwalą muzykę Djawadiego I ogólnie z tego co czytam, to zaliczana jest obok efektów do jednych z większych zalet filmu. OK ten tydzień i wreszcie się przekonam, czy rzeczywiście "Djawadi At His Best".

P.S. Koper, jak mówiłem o recenzji Desa, a Ty się na recenzji Arahana skoncentrowałeś. Tak na marginesie.

[Koper]

A Ty myślisz, że ja Twoich kolesiów z KMF rozróżniam?

[Kaonashi]

Zalazł mu ten Zimmer za skórę skoro twierdzi, że Djawadi lepiej wykorzystuje BRRRRAWWWWWRRRRMMMM od samego jego twórcy.

Hisaishi to kilkanaście lat temu już stosował a i on sam na 95% nie wpadł na to pierwszy.

[Templar]

No właśnie te BRRRRRRRAAAAAWWWWRWRRRMRMRMMRMRMMMMM!!! to już w tylu scorach przed Incepcją było, także nie rozumiem czemu się uważa, że to Zimmer wymyślił, tutaj coś podobnego u Edmonsona w Uncharted 2 (które wyszło rok przed Incepcją):

http://youtu.be/LSZLv59QdXU?t=27s

[Mystery]

To ja jeszcze przypomnę Metropolis Morodera
http://w612.wrzuta.pl/audio/aPBcmf3OM8g ... _inception

[Koper]

Cicho, oni wszyscy się przenieśli do przyszłości, usłyszeli Incepcję a po powrocie do przeszłości zerżnęli od Hansa.

[Paweł Stroiński]

Nie zdziwiłbym się, gdyby to nie było coś, czego Hans "nie wymyślił" w tym sensie, że nikt tego nie robił wcześniej (choć to nie jest tak skomplikowana idea, by nie mógł wpaść na to samodzielnie zupełnie), ale cały sukces tego BRAWWWRM polega nie na jego nowatorstwie, ale na tym, że wykorzystywane to było tak dobrze (nawet jeśli nie zgodzicie się ze mną, co do kontekstu filmowego, to zgodzicie się zapewne, co do kontekstu samego brzmienia stworzonego na potrzeby tego filmu), że stało się to czymś wyjątkowym.

Popularność BRAWWWRM jest czymś tak dla gatunku złym, jak kopiowanie ostinat Powellowskich w co trzecim-czwartym filmie akcji.

[Templar]

To, że Zimmer fajnie to wykorzystał w Incepcji to się zgodzę, ale nudzi mnie już jednak te ciągłe czepialstwo Wawrzka o każde BRRRRRRRAAAAAWWWWRWRRRMRMRMMRMRMMMMM!!! jakie usłyszy i jeszcze te podkreślanie, że to Hansa wszyscy kopiują, ileż można? Jeszcze kij tam jak to jest masowo wykorzystywane tak jak to było właśnie w Incepcji, to rzeczywiście jest trochę złe dla muzyki, ale czasem w jednym utworze poleci, a Wawrzek zaraz wyskakuje, że Hansa znowu kopiują, to co przez tyle lat różni kompozytorzy z tego korzystali, a po Incepcji to już ban jest na to i nikt nie może więcej z tego korzystać?

[Koper]

Wiesz, to nie jest tyle kopiowanie Hansa w sensie wymyślenia idei, ale w sensie jej zastosowanie (trochę jak Paweł pisze). Po prostu przez to, że Hans to umiejętnie wykorzystał, lamerscy kompozytorzy (ewentualnie na zlecenie lamerskich reżyserów/producentów), starszych źródeł tego pomysłu nie znają, a korzystają z niego, bo Hans to zrobił i odniosło sukces.

A że Wawrzek robi z tego wielkie halo, że niby z Hansa zżynają, to inna kwestia.

[Wawrzyniec]

Fajny wywiad Schwaigera z Djawadim:

http://www.filmmusicmag.com/?p=11418

I mówią o BRRRRAWWWWWRRRRMMMMM!!!

[Paweł Stroiński]

Wiesz, to nie jest tyle kopiowanie Hansa w sensie wymyślenia idei, ale w sensie jej zastosowanie (trochę jak Paweł pisze). Po prostu przez to, że Hans to umiejętnie wykorzystał, lamerscy kompozytorzy (ewentualnie na zlecenie lamerskich reżyserów/producentów), starszych źródeł tego pomysłu nie znają, a korzystają z niego, bo Hans to zrobił i odniosło sukces.

A że Wawrzek robi z tego wielkie halo, że niby z Hansa zżynają, to inna kwestia.

Ja bym powiedział, że jedno i drugie - kompozytorzy z RCP zrzynają, bo "mają pod ręką", a reszta, bo lamerscy producenci i reżyserzy.

[kiedyśgrześ]

Strasznie Del Toro na tych kebabach wysuszyło muszę powiedzieć, kolejna dieta cud: Dieta Ramina

Co do BRUMBBBBBBRUMÓW to przecież jakiś zawodowiec w którejś recce to nawet nazwał... zawodowo to sobie można pogooglować i zgromadzić zasób bezużytecznej wiedzy

Dysonans (łac. dissonans) - interwał brzmiący niezgodnie dla ucha ludzkiego. Do dysonansów zaliczają się następujące interwały:
sekunda mała
sekunda wielka
septyma mała
septyma wielka
tryton (kwarta zwiększona lub kwinta zmniejszona)
wszystkie interwały zwiększone lub zmniejszone (nawet jeśli brzmią jak konsonanse - zgodnie, np. sekunda zwiększona, która po zamianie enharmonicznej dźwięków jest tercją małą)...

Winny

[Wawrzyniec]

Jakoś mnie już te teksty o kebabach czy o terroryście nie śmieszą. Tym bardziej, że jak pisałem kebab nie ma nic wspólnego z kuchnią irańską, czy szeroko-pojętą kuchnią perską. Pomijając już fakt, że jestem ciekaw ile razy w ogóle sam Ramin był w Iranie i czy w ogóle zna ten język. Urodził się i wychował wszak w Niemczech. Ale mniejsza oto.

Wywiad całkiem fajny, Djawadi sprawia sympatyczne wrażenie. Co prawda w drugiej części odnośnie "Gry o Tron" mam trochę odmienne opinie, ale też parę rzeczy może lepiej zrozumiałem.

I jak dobrze pójdzie to czwartek wieczorem wreszcie zobaczę "Pacific Rim" i przesłucham ten soundtrack. Po tym jak wiele się dobrego o filmie i muzyce nasłuchałem, mam dość wygórowane oczekiwania. Obym się nie zawiódł.

[Koper]

Jakoś mnie już te teksty o kebabach czy o terroryście nie śmieszą. Tym bardziej, że jak pisałem kebab nie ma nic wspólnego z kuchnią irańską, czy szeroko-pojętą kuchnią perską. Pomijając już fakt, że jestem ciekaw ile razy w ogóle sam Ramin był w Iranie i czy w ogóle zna ten język. Urodził się i wychował wszak w Niemczech.

I dlatego kebaby żre, a nie kuchnię irańską. Proste.

[Marek Łach]

Ramin bardzo średni, realizuje pewne minimum, którego po tego typu kinie można oczekiwać. Jest to minimum akceptowalne, nie tak bezmyślne jak w przypadku Jablonsky'ego (tu się zgodzę z Clemmensenem), natomiast nie ratuje to ścieżki przed przeciętnością. Za mało jest tu pomysłów, za dużo jechania na jednym i tym samym, za mało rozwinięcia wątków, w filmie za dużo nudnej dosłowności. Każda scena interakcji między bohaterami musi mieć rzewny podkładzik, każda nutka patosu musi być muzycznie rozegrana... Szybko robi się to męczące. Pod jaegery też niemal non stop idą te same dwa/trzy pomysły na krzyż - fajnie że Djawadi zdołał jakiś temat ustabilizować i stworzyć sygnaturkę dla filmu, ale brutalna prawda jest taka, że jeśli jest się Djawadim, to takie coś na długo nie wystarcza.

Płytka też przynudza swoją długością i monotonią, są momenty fajne, banały Morello jestem w stanie przetrawić, ale wszystko wydaje się takie ledwo liznięte, ledwo rozpoczęte, pozbawione należytego rozwinięcia. W dodatku w filmie część bardziej wyrazistego materiału jest przygłuszona (chóry) i przez to w pamięci zostaje tylko main theme.

No i pozostaje powiedzieć tyle: Djawadi się nie skompromitował, napisał coś wyraźnie lepszego od swojego standardu, natomiast wciąż jest to o klasę do tyłu w stosunku do standardu hollywoodzkiego. W sumie szkoda, że Beltramiego tu zabrakło.