Czego ostatnio słuchaliście?

[swordfish]

Nieźle. Podwójne wyrównanie szans dla równouprawnienia. Nala jest kobietą z korzeniami karaibskimi. Nie dość, że kobieta, to jeszcze kolorowa.

[Mystery]

WTF, Rock nigdy nie grał u Nolana i - mam nadzieje - nigdy nie zagra

Dla qnebra chodziło o reżysera filmu Benny'ego Safdie, który grał w Oppenheimer i będzie grał w Odyseji.

[Adam]

aha ok.

[Mystery]

1. One Coin (2:31)
2. He Was Here (3:13)
3. Dark Hearts (2:36)
4. The Crew (2:01)
5. What Have You Done to Us? (2:31)
6. Connection (2:34)
7. Robbie (2:32)
8. Softly (1:46)
9. Building (3:57)
10. Suspect Everyone (3:24)
11. Forlorn (2:33)
12. Swimming Away (2:33)
13. Stakeout (3:30)
14. Heart Can Explode (1:37)
15. Worlds Collide (3:09)
16. Courthouse (2:07)
17. Concurrent Events (4:15)
18. Maneuvering (1:07)
19. Tasking (2:57)
20. Hit (2:35)
21. Stay With Me (1:30)
22. Perry (3:22)
23. Have This (3:33)
24. Work and Play (1:37)

Już oglądając muzyka zwracała uwagę, więc dałem szansę i otrzymałem jeden z najlepszych serialowych scorów w tym roku. Muza trochę w duchu Johannssona, Mansella, ale bardzo przystępna i mimo gęstszej atmosfery, sporo tu highlightów, praktycznie zero nudy, a klimat potrafi się udzielić na tyle, że chce się powrócić raz jeszcze i uważniej to dosłuchać. Bardzo miła niespodzianka, tym bardziej, że w tym gatunku mogło się to skończyć jak wielu przypadkach na samym smęceniu i taniej akcji, a kompozytor ugryzł temat bardziej ambitnie i duchowo, choć temptrack niewątpliwie był tu pomocny (The Fountain, Prisoners, Heat).


youtu.be/fA8sgMm5dvg

[Adam]

serial mnie zmiażdżył, genialny, dziś wieczorem ostatni odcinek, poprzedni odcinek wstrząsający. Rola życia Phelphreya.

[Mystery]

A jak myślałem, że tydzień temu był ostatni, dziś zaglądam i jedno wielkie WTF?!

[Adam]

nie no miało być 7 epizodów od początku tak zapowiadali. pomyśleć że zamiast Ruffalo miał grać Michael Keaton, którego wybrali, ale musiał zrezygnować bo się przedłużyła preprodukcja i mu konflikt terminów wpadł. Ale Rufałka też tu jest świetny.

[Adam]

Pełny człowieczeństwa jest ten serial. Rewelacja. Będzie grad Emmy.

[swordfish]

Wracając do "The Smashing Machine" kompozytorka zaliczyła cameo. Gra na harfie hymn na ringu.
Jeden z najnudniejszych filmów sportowych. Zabrakło emocji podczas walk.

[Adam]

jakich walk jak każda trwa max minutę i wygląda bardziej jak skrót walki w wieczornych "Faktach"

[swordfish]

Właśnie. Brak finezji w walkach. Pomiędzy mamy kłótnie z Emily Blunt, wstrzykiwanie narkotyków, smętne kręcenie się z kąta w kąt. Nuda. Gdyby nie Bluntówna, wyszedłbym z kina. Score z kolei do słuchania jest bardzo dobry, ale gdyby pojawiły się na koniec fanfary motywacyjne jak w "Rocky" Billi Contiego, byłaby rewelacja.

[Mystery]

Filmu nie widziałem, ale to chyba bardziej dramat sportowca jak Wrestler, niż film sportowy, żeby miał błyszczeć pojedynkami na ringu, choć zawsze można udanie połączyć jedno i drugie jak w świetnym The Iron Claw

[swordfish]

Problemem może być stylizowanie na siłę na telewizję lat 90. Ogląda się jak film z kasety VHS. Brak ostrości i żywych kolorów. Kręcone jak paradokument.

[Mystery]

1. Who Is This? (1:24)
2. Felix (1:37)
3. Cal (1:30)
4. Following the Ring (1:34)
5. You Shouldn’t Be Here (0:37)
6. Spike (0:49)
7. Scrapes and Static (1:26)
8. Cabin Attack (1:32)
9. It’s Cold Here (1:40)
10. Grisly Downpour (2:22)
11. Gwen Follows Cal (6:12)
12. THE GHOST GRABBER (1:43)
13. Bleeding Snowman (1:27)
14. Mando and Finn and the Moonlit Sky (1:36)
15. The Lake Search, Pt. 1 (1:06)
16. Ruinous Dream (2:44)
17. Van Ride (2:43)
18. Time to Find Out (1:27)
19. Ice Incursion (3:58)
20. Alpine Lake Hue (0:36)
21. The Lake Search, Pt. 2 (0:57)
22. Out of Light (0:43)
23. Ice Lake Showdown (7:24)
24. At Rest (0:59)
25. Hope (3:37)

Chyba nie zostanę fanem tej serii, bo tak jak w pierwszej części, tak i w tej, ciężko mi przetrawić te wszelkie rewelacje, które proponuje nam reżyser, który tym razem żegna Korvena i stawia na swojego syna i co by nie mówić o fabule, tak dźwiękowo film ten przykuwa od pierwszej minuty. Ciężko tu momentami odróżnić efekty od muzyki, które stanowią wręcz symbiozę, ale jak tak teraz słucham, to właśnie ścieżka dźwiękowa jest tu odpowiedzialna za całe gro klimatu filmu i jest to trochę taki odpowiednik Smile i Sinister z pokaźnym arsenałem elektronicznych brzmień. Bez filmu nawet nie ma co sięgać, a i w nim musi ona odpowiednio kliknąć, by się za nią zabrać. Na mnie zrobiła wrażenie, stąd też teraz słucham i mimo, iż nie jest to do końca łatwe zadanie, tak jako oprawę horroru, z przerażającymi wizjami potrafię ją docenić nawet bez obrazu i jak dla mnie to najlepsza horrorowa ścieżka tego roku, słusznie nominowana do HMMA, które mam nadzieję zwycięży.