Muzyka filmowa - Forum FilmMusic.pl

Taro chyba oszalał Kolejny jego score na 2CD (tym razem zwykłe CD - wytwórnia ta sama co przy AICO - Lantis Japan) wychodzi 1.08.2018 - i znów z jakiegoś anime: "Umamusume Pretty Derby"..
Mamy już 4 jego tegoroczny score, w tym aż 3 są do anime i 3 dwupłytowe - nie nadążam słuchać

Japoński remake "Bez przebaczenia": http://www.filmmusic.pl/index.php?act=recki&id=2646

Nowy Taro wyszedł parę dni temu - "Fuwaku no Scrum"



1 天使のはしご～ On Air Version～
2 All for One, One for All
3 Portrait of a Family
4 Never for Me
5 Long Distance
6 The Innocent Proof
7 Bond Link
8 Harmony for Team Mates
9 Never for Us
10 Happy Family Circle
11 Try at Goal
12 On the Dead-Ball Line
13 Never for Mates
14 Is it Que Sera, Sera ?
15 Missing Light
16 Salvation for Tomorrow
17 Endless Monologue
18 We Must Go On
19 Family Photograph
20 天使のはしご～instrumental～

Na zakończonym 2 msc temu festiwalu filmowym w Tokio, Iwashiro miał masterclass - zapis i i cytaty z całego panelu po angielsku tu - https://2018.tiff-jp.net/news/en/?p=14818 Na insta są foty Kawaja z Iwashiro na tej scenie..

Dej linka do tych fot w odpowiednim temacie.

chciałem ale się nie da, bo insta zablokował przeklejanie fot poza pierwszą z danego postu - a one są niestety kolejne...

Świeży Taro sprzed paru dni - serial "Innocence, Fight Against False Charges"

"Ibuku 192" - VAP Records Japan - 22.05.2019

Dziś mija 15 lat od premiery megakultu Taro i w ogóle japońskiej filmówki - YOSHITSUNE. 9-minutowy tytułowy track:


youtu.be/eU61_BeCCUg

Dobry score, ale daleki byłbym od megakultowania. Z serii NHK Taiga Drama było zresztą kilka lepszych - chociażby Tenchijin, Ryomaden, czy nie tak dawne Onna Jōshu Naotora.

wtedy ich nie było

Nowy score od mistrzunia nadchodzi

Fukushima 50 Movie OST
CD - Universal Music Japan UCCS-1269 - 4.03.2020

Jaka tracklista, chyba trzeba będzie obadać.



1. Symphonic Suite F: 1st Chapter: All Life – Ryu Goto & Yoko Hasegawa & Taro Iwashiro & The Choristers of the Temple Church & Tokyo Philharmonic Orchestra (5:48)
2. Symphonic Suite F: 2nd Chapter: A Gift – Eliza Marshall, The Choristers of the Temple Church, Taro Iwashiro & Tokyo Philharmonic Orchestra (4:31)
3. Symphonic Suite F: 3rd Chapter: Operation Tomodachi – Taro Iwashiro & Tokyo Philharmonic Orchestra (4:14)
4. Symphonic Suite F: 4th Chapter: Home Country Forevermore – Ryu Goto, Yoko Hasegawa, Tokyo Philharmonic Orchestra & Taro Iwashiro (5:33)
5. Pride And Fear – Yoko Hasegawa, Tokyo Philharmonic Orchestra & Taro Iwashiro (3:25)
6. The Last Atonement – Yoko Hasegawa, Tokyo Philharmonic Orchestra & Taro Iwashiro (3:17)
7. 50 Wills – Yoko Hasegawa, Taro Iwashiro & Tokyo Philharmonic Orchestra (2:30)
8. In Memoriam F (3:26)
9. Unseen Existence α – The Choristers of the Temple Church, Eliza Marshall, Tokyo Philharmonic Orchestra & Taro Iwashiro (2:42)
10. The F Refuge Camp – Taro Iwashiro & Tokyo Philharmonic Orchestra (1:35)
11. Be With Danny Boy – Alex McSweeney, Lucas Byng, The Choristers of the Temple Church, Ryu Goto, Eliza Marshall, Taro Iwashiro, Naomi Nakahara & Tokyo Philharmonic Orchestra (4:23)
12. Nobody Comes, But The Flower Blooms – Yoko Hasegawa, Tokyo Philharmonic Orchestra & Taro Iwashiro (2:03)
13. Dear 50 – Ryu Goto, Yoko Hasegawa, The Choristers of the Temple Church, Taro Iwashiro & Tokyo Philharmonic Orchestra (4:29)

Jak każdego Taro <3

Wielki score, będzie top roku. Najlepszy dramatyczny Taro od dekady. Po rodzinnych dramatach (choroba nastoletniej córki) wraca do korzeni i stylistyki swoich najlepszych prac z lat 90, ale z tych dramatycznych. No ale tematyka filmu też nie jest radosna, więc i wymusiło to na nim zapewne taką, a nie inną muzykę. Słychać trochę wpływ Yoshitsune, AOI i Semi Shigure. Mamy i koncert skrzypcowy, fortepianowy (jego solo jak zawsze), symfoniczny, chóralny.. Plus symfonikę i nawet chórki dziecięce nagrywane w Londynie w tym w "smutnej" wersji też dającej radę. Mastering przystępnie 48-minutowego albumu jak zawsze u Japońców miażdży, wszystko jest tak krystaliczne i tak przejrzyście słyszalne.... Za taką muzę pokochałem gościa wiele, wiele lat temu. Nie ma drugiego japońca piszącego tak dramatycznie, wręcz muzykę współczesną momentami, no i nie uświadczymy też od dawna takich scorów w mainstreamie w ogóle. Dlatego też to już chyba na zawsze pozostanie mój ulubiony skośny kompozytor I choć czasem mnie wkurza, że robi te kolejne mangi Arslany i inne na jedno kopyto, to najlepsze jest to, że ten sam Taro za chwilę da ci jazzowy, elektroniczny, albo etniczny score do jakiejś bzdurnej gierki i będzie to świetna muzyka, ale już w kompletnie innym, lekkim klimacie. Taro-Kameleon as always