CHRISTOPHER YOUNG - HUSH (INTRADA - 13.11.2012)

[Szczypior]

Mnie troszkę przeszkadza też w nagraniu Virgin fakt, że dość duże są przebicia (i tu podobnie drażni mnie pod tym względem płytka z „Merliem” Trevora Jonesa od Varese) między cichymi fragmentami a głośnymi. Są momenty w jednym utworzę, że dany fragment grany spokojnie i powoli brzmi bardzo cicho, przez co aż się prosi o podgłośnienie a następnie przychodzi wielkie bum, od którego można ogłuchnąć. To bym nieco zniwelował, rozumiem że to pewnie miało być i fajnie jest dynamika oddana ale różnice między „cichymi” a „głośnymi” fragmentami nie powinny być wg mnie tak duże.

A ja właśnie sądzę, że dźwięk jest największym atutem nagrania Virgin.
Ja tylko podpiszę się pod wypowiedzią Tomka: "Również uważam, że nagranie, które jest na albumie Virgin jest zrealizowane świetnie, wspaniale prezentują się shakuhachi, piszczałki, kotły i eksperymentatorskie użycie dętych, brzmienie LSO ma sporą przestrzeń."
Za przeproszeniem, ale dla mnie te zarzuty troszkę z dupy wzięte. Nic wcześniej takiego nie zauważyłem i nigdy nie miałem żadnych zarzutów względem dźwięku, ale to tylko moja opinia.

Jeżeli coś było brane jeszcze pod uwagę, to raczej tylko "Willow's Theme".

Dziwne, że nie Escape from the Tavern. Tosz to megakult.

[Adam]

A ja właśnie sądzę, że dźwięk jest największym atutem nagrania Virgin.

to chyba mało porządnie nagranych płyt słuchałeś w życiu, wnioskuję sam wydawca się przyznaje na tyle okładki drobnym drukiem, że nie jest tak różowo jak twierdzisz. Ale nie ważne, nie mam zamiaru nikogo przekonywać.. a Turek pisał o czym innym, Wy o czym innym. Willowowi należny się cyfrowy remastering z oczyszczonej taśmy matki bez zmiany traklisty i tyle.

[Michał Turkowski]

A ja właśnie sądzę, że dźwięk jest największym atutem nagrania Virgin.

to chyba mało porządnie nagranych płyt słuchałeś w życiu, wnioskuję sam wydawca się przyznaje na tyle okładki drobnym drukiem, że nie jest tak różowo jak twierdzisz. Ale nie ważne, nie mam zamiaru nikogo przekonywać.. a Turek pisał o czym innym, Wy o czym innym. Willowowi należny się cyfrowy remastering z oczyszczonej taśmy matki bez zmiany traklisty i tyle.

Owszem Szczypior i Tomek pozostaną przy Virgin i będą kontent, ja i Adam czekamy na remaster i też będę kontent

[Szczypior]

Swoją drogą nie dałeś oceny przy opinii (przy War Horse dałeś)

[kiedyśgrześ]

A ja właśnie sądzę, że dźwięk jest największym atutem nagrania Virgin.

to chyba mało porządnie nagranych płyt słuchałeś w życiu, wnioskuję sam wydawca się przyznaje na tyle okładki drobnym drukiem, że nie jest tak różowo jak twierdzisz. Ale nie ważne, nie mam zamiaru nikogo przekonywać.. a Turek pisał o czym innym, Wy o czym innym. Willowowi należny się cyfrowy remastering z oczyszczonej taśmy matki bez zmiany traklisty i tyle.

nic się nie przyznaj, na nie jednym CD z tamtych lat przeczytasz takie treści, całe stronniczki czasami opisywały takie pierduł w kilku językach, znajdę czas wkleję standartowy scan ze starych wydań JMJ, Turek postuluje tutaj kompresję na iphona i inny plastik no nie do pomyślenia

[Templar]

Owszem Szczypior i Tomek pozostaną przy Virgin i będą kontent, ja i Adam czekamy na remaster i też będę kontent

I ja też czekam na remaster, bardzo lubię Willowa i często go słucham, ale jak najbardziej przydałby się porządny remaster, płyta swoje lata ma i jakość dźwięku niestety nie zachwyca, a ten świetny score Hornera jak najbardziej zasługuje na jakieś nowe, porządne wydanie.

[Szczypior]

jakość dźwięku niestety nie zachwyca

To chyba innej płyty słuchałeś albo jakąś złą wersję ściągnąłeś
Ja już nie wiem jaką płyta musi mieć jakość dźwięku, żeby 'zachwyciła', przecież wiadomo, że krystalicznie czysty to on nie będzie. Zresztą to jest rok 1988! Jak na tamten okres dźwięk jest naprawdę świetny.
Żadnym szumów, przewracania kartek...

[Adam]

[Szczypior]

twój? . Słodziacha ! .

[kiedyśgrześ]

ale chyba ma lekkie wodogłowie

[Tomek]

Dziwne, że nie Escape from the Tavern. Tosz to megakult.

Ale weź pod uwagę ile znakomitych ścieżek napisał Horner, ile świetnych utworów. Do rozważenia dziesiątki. I nie każdy też jest wielkim fanem "Willowa", a miejsc było tylko 30

Owszem Szczypior i Tomek pozostaną przy Virgin i będą kontent, ja i Adam czekamy na remaster i też będę kontent

Już nie przesadzajmy, jakby wyszedł jakiś kolekcjonerski Complete to bym nie pogardził oczywiście Tyle, że człowiek jest przyzwyczajony z sentymentu do czegoś i wiadomo jak to jest Pytanie czy kiedykolwiek wyjdzie to już osobna kwestia - moim zdaniem małe szanse.

Jest to znakomity score, nie mam co do tego żadnych wątpliwości Tych suit nie lubię zbyt, i trudno mi się doń przyzwyczaić. Trudno o selekcję ulubionych fragmentów, ciężej je przez to wyłapać wg mnie. Jestem jak najbardziej za Adamem mówiąc że remaster jest potrzebny – jest i owszem, jestem pewien że można z taśm-matek wyciągnąć znacznie więcej. Mi w Vigrin wydaniu wydaje się że dźwięk jest nieco zamglony, trochę jakby zza ściany. Mnie troszkę przeszkadza też w nagraniu Virgin fakt, że dość duże są przebicia (i tu podobnie drażni mnie pod tym względem płytka z „Merliem” Trevora Jonesa od Varese) między cichymi fragmentami a głośnymi. Są momenty w jednym utworzę, że dany fragment grany spokojnie i powoli brzmi bardzo cicho, przez co aż się prosi o podgłośnienie a następnie przychodzi wielkie bum, od którego można ogłuchnąć. To bym nieco zniwelował, rozumiem że to pewnie miało być i fajnie jest dynamika oddana ale różnice między „cichymi” a „głośnymi” fragmentami nie powinny być wg mnie tak duże. Zobaczcie jak super brzmi „Krull” od La-La Land – i ja chcę tak samo brzmiącego Willowa

Michał, ale przecież to nie jest "wina" nagrania, tylko tak ta muzyka została skomponowana i wykonana, trochę w konwencji horroru/szoku. Przecież te "bum" odnoszą się do momentów w filmie, w których takie bum następują (jakieś tam złowrogie oblicze Bavmordy nagle na ekranie pokazane itp.)

Ogólnie dyskusja była o merytorycznej stronie tej świetnej muzyki, jej nagraniu, bogactwie instrumentalnym a zeszła na kręcenie nosem, bo dźwięk nie taki...

I ja też czekam na remaster, bardzo lubię Willowa i często go słucham, ale jak najbardziej przydałby się porządny remaster, płyta swoje lata ma i jakość dźwięku niestety nie zachwyca, a ten świetny score Hornera jak najbardziej zasługuje na jakieś nowe, porządne wydanie.

No nie przeginajmy w drugą stronę... Nagranie LSO jest soczyste, heroiczne wykonania tematu mają moc. Dźwięk jest na Willowie czysty.

[Tomek]

HUSH - co za przepyszny, mam wrażenie marginalnie znany, youngowski smakołyk! Muzyka jest pełna liryczno-dramatycznych pasaży z uwzględnieniem nucących w tle chórów. Całość utrzymana w 100% youngowskim orkiestrowym tle, które trzyma w napięciu (przypomina to bicie serca). Najbardziej przypomina mi to kołysankę/Main Title z "Gatunku". Cudnie niepokojące a jednocześnie anielskie w wyrazie. Do tego pierwszorzędna muzyka akcji. Muzyka skonstruowana w stylu Bless the Child, stylistycznie podobne do Murder in the First - są tu bardzo długie (ale jak się tego słucha i jak to jest zmontowane) 11 czy 19 minutowe utwory. Na dodatek na końcu koncertowa, 15-minutowa suita. To Young z całym arsenałem środków, które stanowiły o sile jego świetnych prac z lat 90-ych. Gorąco polecam, przede wszystkim dla fanów Younga, a także, dla młodszych słuchaczy, żeby przekonali się z jaką klasą i z jakim kunsztem tworzono kiedyś muzykę filmową do thrillerów