John Powell - Solo: A Star Wars Story (2018)

[Adam]

Koper, Koanashi, czekam na Wasze podśmiechujki z Mystera, bo też napisał że score roku

[lis23]

Mi brakuje jednak muzyki z napisów końcowych, które były bardzo Star Warsowe a piosenka jest zbędna.
Ech, chciałoby się takiej muzy w "Avengers" ...

[Wojteł]

Pop pierwsze, nikogo nie atakuję, wyrażam swoją dezaprobatę wobec nazywania „generic” i „skrobniętym od niechcenia” utworu, który w moim odczuciu taki nie jest. Zawiera w sobie dwa diabelnie chwytliwe tematy – wczoraj przez cały wieczór, chociaż byliśmy u znajomych, grały mi w głowie, właściwie nie mogłem się od nich uwolnić.

No mi też grają i co z tego? To, że melodyjka jest chwytliwa, nie wyklucza tego, że np. jest banalna albo że całość jest generic. I zanim zaczniesz walczyć z chochołem, z góry informuję, że nie mówię konkretnie o tym przypadku, tylko ogólnie. Zresztą, mało to istnieje piosenek, które niczym nie zaskakują i używają oklepanych schematów, a mimo to są całkiem przyjemne i wpadają w ucho? Śmiem twierdzić, że w dużej wpadają właśnie dlatego, że nie zaskakują skomplikowaną melodią.

Że „nie sprawdziłby się w OT i Williams by wtedy takiego nie napisał, bo dopiero dochodził do takiego stylu”? Tez mi odkrycie... Wow! Dlatego właśnie Williams napisał dla OT coś innego, był na innym etapie swoje artystycznej drogi. Styl Williamsa przez cały czas ewoluuje, a jednak słuchając go z 1977 i 2018 roku nie mam wątpliwości, że jest to ten sam kompozytor.

Dobry dis, ale chyba przegapiłeś fakt, że tym argumentem piłem do faktu, że ten temat był pisany z myślą o Solo Einreicha i nie jest na tyle uniwersalny, żeby pasować do Solo Forda.

Przykłady czegoś co jest moim zdaniem generic? Proszę bardzo, choćby Rampage, dopiero co recenzowane na tej stronie. Taka tapetka. Albo wszystko, co do tej pory słyszałem Henry’ego Jackmana. Próbuję znaleźć coś fajnego w „Deadpool 2” i chociaż nawet znajduję, a płyta trwa zaledwie 37 minut, nie jest to do końca dla mnie satysfakcjonujące. Natomiast nawet w tym przypadku nie powiedziałbym, że ci kompozytorzy „skrobnęli coś od niechcenia”. Bo wydaje mi się, że prawie każdy z nich, kiedy przystępuje do pracy nad czymś, chce dać z siebie wszystko (zaprzeczeniem tej tezy mogłyby być pewne muzyczne wybryki Zimmera, np. „interno”). Tyle że różnie wychodzi. Może to kwestia talentu, może presji producenta, a może jeszcze czegoś innego.

Mam wrażenie, że dla Ciebie "generic" jest to, co większość osób by określiła mianem "kliszowego". Mi chodziło o takim standardowym generic, jakiego dużo było w latach 80tych w filmach przygodowych, albo też generic dla stylu Williamsa, bo temat jak dla niego taki standardowy - te triolki i skoki o kwintę, to brzmi trochę jak coś zrobione na kodzie amazing stories/tematu Poe/tematu Rey/Harry'ego Pottera.

Generic u Williamsa? Generic, jak rozumiem, to pospolity, zwykły, zwyczajny, ogólnie wpisujący się, typowy etc., więc to w ogóle się trochę wyklucza, jak dla mnie. w jego muzyce nie słyszę niczego pospolitego czy zwykłego.

A co, jeśli coś jest zwykłe i pospolite w obrębie jego stylu i twórczości? No chyba, że Twoim zdaniem każdy jego nowy temat stawia na głowie to, co napisał wcześniej i redefiniuje jego styl kompozytorski.

A jednak słucha mi się tego bardzo dobrze, bo nadal jest to poziom, do jakiego inny kompozytorzy raczej nie dobijają. Poza tym jest w tej muzyce, oprócz niesłychanego kunsztu, wielkie serce, a to dla mnie ważniejsze niż szczegółowe muzykologiczne analizy.

Nawet, jeśli się zgadzam, to ten argument ma słabą wagę merytoryczną, a używasz go bardzo często, w odniesieniu do filmów też, nawet zeszłorocznego Obcego broniłeś na zasadzie: "może i ten film ma swoje wady, ale i tak jest dobry, bo inne współczesne są gorsze". Trochę takie "a u was biją murzynów".

Williams napisał TAOF od niechcenia? Czy my naprawdę słuchamy tego samego utworu? Toż to z każde dźwięku wylewa się tu radość, jaką musiało dać mu komponowanie. Dzięki tej muzyce Han rośnie w siłę, przyśpiesza, nabiera odwagi. Do tego wirtuozeria niektórych partii kojarzy mi się z jego koncertami, choćby na trąbkę. Nigdzie nie napisałem jednak, że jest to na równi z jego najwybitniejszymi pracami.

Z tej radości Williams zaczyna uciekać od Star Warsów I ponownie, to, że utwór jest dobry i pasuje do postaci, to nie znaczy, że Williams go traktował jak dzieło swojego życia - to jest profesjonalista i przypuszczam, że nawet, gdy coś go średnio inspiruje, potrafi idealnie oddać postać. A że pisał to od niechcenia, to takie wrażenie odniosłem, dlatego że brzmi dość standardowo jak na jego twórczość i zaskoczeniem nie jest. Co jeszcze raz zaznaczam, nie znaczy, że ten temat jest zły, to Ty się uczepiłeś tego generic i niechcenia mimo, że poza tym pisałem o tym temacie w samych pozytywach.

Przecież SW to jest prawdopodobnie największa spuścizna Williamsa, z czego sam zapewne też zdaje sobie świetnie sprawę. Mógłby dawno olać te filmy, zatrzymać się na ROTS, a dalej byłby taką samą legendą. A jednak tego nie robi, bo ma świadomość, że te filmy należą do niego niemal w takim samym stopniu co do Lucasa i głównych aktorów. Komponując do nich, w pewien sposób się o nie troszczy, nawet jeśli sam tego nie powie.

Mam wrażenie, że TLJ trochę ostudził jego zapał.

Nie zgodzę, że jest to skrobnięte od niechcenia, także z innego powodu - Williams nie podchodzi w ten sposób do muzyki, o czym sam kiedyś mówił. Z tego względu na przykład trudno jest mu przebywać w miejscu, typu przyjęcie, bo kiedy słyszy jakąś muzykę, jego umysł natychmiast skupia się na niej, a nie na przykład na rozmowie. On jest kompozytorem cały czas. Myślisz, że siada rano do fortepianu – a siada 6 dni w tygodniu, na ok. 4-5 godzin (kiedyś 8 ) , i myśli sobie: „O rany, jeszcze ten cholery Han…”? To jesteś w błędzie.

A co, powiedział Ci, jak bardzo się cieszy, że robi temat Hana i nie ma nic lepszego do roboty? Bo jak nie, to śmiem spekulować, że jakiego podejścia do muzyki by nie miał, to tak jak każdy inny kompozytor ma rzeczy, którego go inspirują w większym lub mniejszym stopniu, i też ma pewne muzyczne priorytety, bo jest tylko człowiekiem i musi wyrobić się z muzyką na dany termin.

On jest kompozytorem cały czas.

Wow, wreszcie jakiś kompozytor, który jest kompozytorem cały czas, to pewnie tłumaczy, dlaczego w przeciwieństwie do reszty kompozytorów filmowych i klasycznych nie ma gorszych prac, bo go wszystko inspiruje i jest jedynym człowiekiem na świecie, który kocha muzykę do tego stopnia, nawet, jeśli pisze ją do czegoś, do czego wolałby nie pisać - i nie mówię konkretnie o Solo, mówię ogólnie o pracy kompozytorskiej czy też biznesie filmowym, które mają to do siebie, że czasem się trzeba wywiązac z kontraktu, mimo, że materiał jaki się otrzymało, jest mało inspirujący albo niezbyt wysokich lotów.

A muzyka Powella jest tu jak dla mnie naprawde OK, bardzo podobają mi się też te "avatarove" chórki, które dla Ciebie są kuriozum. I tyle. Miłego słuchania bądź niesłuchania.

To Adam nazwał te chóry kuriozum, mówiąc, że one tam nie pasują. Ja nigdzie takiego słowa nie użyłem. Zażartowałem tylko, że lepiej by się sprawdziło coś a la Szostakowicz i Prokofiew, bo czy to pierwsza bitwa, czy też marksistowski droid budziły raczej skojarzenia ze Związkiem Radzieckim. A sam temat jest fajny, chociaż chóry bułgarskie w SW nie do końca mi pasują i za bardzo kojarzą się z Hornerem.

[Adam]

chociaż chóry bułgarskie

+1

[Wojteł]

chociaż chóry bułgarskie

+1

?

[Adam]

no prawidłowo to nazwałeś

[Wojteł]

No bo to SĄ chóry bułgarskie albo przynajmniej naśladujące ten sposób emisji. Co w tym zabawnego?

[Adam]

już samo słowo Bułgaria jest zabawne

[Wawrzyniec]

He he he Bułgaria A co powiecie na takie zdanie: Bułgar je kaszę bulgur w Bułgarii

[Adam]

ci panowie są na tak

[Wawrzyniec]

Ale to Białoruś, a nie Bułgaria.

[Adam]

whatever

[Wawrzyniec]

youtu.be/NJ0yB8xqpS8

[Wojteł]

He he he Bułgaria A co powiecie na takie zdanie: Bułgar je kaszę bulgur w Bułgarii

hehe no BK XD

[Wojteł]

O kurde, dopiero teraz zauważyłem, że w Train Heist jest stary temat szturmowców <3