Czego ostatnio słuchaliście?

[Koper]

właśnie daliście oręż Wawrzkowi, że RCP rokuje

Buckley NIGDY nie był członkiem RCP...

i to wiele tłumaczy.
Bo score rzeczywiście zaskakująco dobry.

[Paweł Stroiński]

Zaczynał bezpośrednio jako asystent HGW, ale już w czasach samodzielności tegoż. Pierwszym takim głównym asystentem był Stephen Barton (jego udział w Battle of Kerak z Kingdom of Heaven jest nawet na Spotify), któremu nagrał też Modern Warfare pierwsze. Kiedy Barton odszedł z Wavecrestu nastąpiła "era" Buckleya, który jest podpisany jako współkompozytor The Town.

Teraz (współ)rządzi z nim Stephanie Encomou.

[Wawrzyniec]

Cholera, wcale nie taki zły ten "Papillon", chociaż wiem, że w uszach miłośników Jerry'ego Goldsmitha to może brzmieć jak świętokradztwo. Ale naprawdę jak na Buckley'a, to bardzo ładna i odpreżająca muzyka, plus lubię tego typu chór. Chyba największy błedem i przywarą tej muzyki, jest że jest do remake'u takiego klasyka, zarówno filmowego, a co dopiero muzycznego.

[Wawrzyniec]

Przesluchalem po raz drugi tego Papillona i naprawdę mi się podoba. Jedno z większych pozytywnych zaskoczeń tego roku.

[Ghostek]

1. New User (4:23)
2. 4 Hours of Peaceful and Relaxing Instrumental Music (1:30)
3. Missed Calls (3) (1:42)
4. Private Accounts (3:26)
5. No Reception (0:49)
6. San Jose Missing Persons (1:41)
7. Detective Rosemary Vick (1:28)
8. Searching (8:20)
9. Saved Casts (2:49)
10. Barbosa Chillin (2:37)
11. #FindMargot (5:22)
12. Fins (3:12)
13. Viewer Discretion Advised (2:27)
14. Kim_Home_Videos (3:10)
15. Search by Image (2:45)
16. MemorialOne (3:54)
17. FWD: Confession (5:56)
18. Breaking News (1:55)
19. Epilogue (1:26)
20. Searching End Titles (2:48)

Sięgałem po ten album bez przekonania. Film totalnie mnie nie pociągał po obejrzeniu zwiastuna, a nazwisko kompozytora zupełnie obce. No ale sięgnąłem... I już po pierwszym kawałku wiedziałem, że będzie dobrze.
I było - praktycznie przez cały czas trwania tego albumu. Dosyć długiego, jak na podejmowany przezeń styl, ale wdzięcznego w treści.
Jako że film bazuje na przedstawianiu wydarzeń przez pryzmat elektronicznych mediów, to i muzyka nadawać musiała na podobnej fali. Fani elektronicznych, eterycznych ścieżek będą tu mieli coś dla siebie. Muzyka, choć niezbyt odkrywcza w formie, to jednak zgrabnie zaprezentowana w treści. Nie przytłacza, nie nuży, nie zobowiązuje. Po prostu płynie w nurcie, jakim została zanurzona już od pierwszych minut. Choć początek może wyprowadzić na manowce bogactwem aranżacyjnym, to jednak później elektronika przejmuje wiodącą rolę.
Fajna, skromna praca, która ma wiele do zaoferowania na płaszczyźnie brzmieniowej i melodycznej. Aż szkoda, że obudziłem się z tym po Synthemberze, bo z pewnością chciałbym coś o niej napisać w tym kontekście.

[Adam]

pierwszy track to geniusz

[Mystery]

Będą ludzie z tego Borrowdale'a
https://uscscoring.com/students/2014/torin-borrowdale

[Jedi-Master]

Aż szkoda, że obudziłem się z tym po Synthemberze, bo z pewnością chciałbym coś o niej napisać w tym kontekście.

Napisz reckę . Co do samej muzyki bardzo ciekawa.

[Ghostek]

Recka będzie. Tylko filmu brak póki co.

[Ghostek]

A tak se wziąłem na odsłuch, mimo że filmu w życiu kijem nie tknę.
I dopóki liryka grała, to było okej, ale jak wlazła akcja, to skisłem.
Piętnasta woda po zimmeroskim RCP-kisielu. Do jednorazowego odstrzału i zapomnienia.
2/5



Jeżeli byłaby to muza do pierwszego sezonu, to może jakoś dałoby się to przetrwać, ale serio? Po raz trzeci to samo ostinato i długo długo nic? Apropos długości, to wydawcy chyba chcieli nas zamęczyć czasem trwania. W połowie już odpadłem, ale na raty dosłuchałem... Po raz pierwszy i ostatni.
2/5



Nie ogarniam tego serialu, jaki sobie robią filmowcy po wątpliwym sukcesie Króla Skorpiona, ale okej. Może ma to swoją bazę fanów. Ja w każdym razie kijem nie tykam od momentu, jak kiedyś po obejrzeniu trailera mało nie skisłem.
No ale score wpadł w ręce, to odpaliłem.
Generalnie jak to u tego kompozytora - intensywnie, ale pusto w treści. Maniera oldschoolowego, serialowego scoringu bije z tego tworu na kilometr, ale w tym morzu sztampy i samplowanych orkiestr jest jedna rzecz, która mnie w sumie zaskoczyła. Powrót do pustynnego tematu Alana Silvestriego z drugiej Mumii. Jest to właściwie jedyna wartość dodana tego scoru. Tak więc...
2,5/5



No i powoli przechodzimy do konkretu.
Niby typowy Bear z wszystkimi jego zaletami i warsztatowymi wadami, ale jednak ma w sobie coś ta praca.
A tym czymś są niewątpliwie żeńskie partie wokalne oraz liryka. Nawiązuje to trochę do tematyki filmu o duchach, więc całość wchodzi całkiem przyjemnie. Owszem, jest kilka fragmentów, które szpeci agresywna elektronika, ale jak Bear sam podkreślał, zrobił to celowo, by zarzucić pomost między bohaterką a realiami w jakich się obraca.
3,5/5



Mały smuteczek, że Elfman nie powrócił, bo pierwsza Gęsia skrórka była klawa. No ale wiadomo, że do niechcianego sequela nie wchodzi się jeżeli się nie musi. Wszedł za to Dominic Lewis, który po torsze wszedł również w buty Elfmana. Niektóre zagrywki bardzo podobne do Danny'ego, co odbiera się raczej pozytywnie. Ale całosć pracy przysłowiowej rzyci nie urywa. Familijne, raczej przyjemne granie, ale do szybkiego zapomnienia po odsłuchu.
3/5

[Ghostek]

Trevor, litości!
1/3 przebrnąłem i uschłem. Bezsensowna RCP-style napierdzielanka, która katuje słuchacza 1,5h czasem trwania.
Czyste ZŁO!

[Mystery]

Widziałem tego potwora, na spotify sprawdziłem tylko "Final Countdown" i my wystarczyło...

[Kaonashi]

Ale może w filmie działa świetnie ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[Ghostek]

Ale może w filmie działa świetnie ( ͡° ͜ʖ ͡°)

W sumie patrząc po trailerach, pewnie jest w tym jakaś logika

[Adam]

Szkoda czasu, japoński twórca, a zero kreatywności, większość scoru to słaba zżyna z Amelii Tiersena - zarzynany akordeon w prawie każdym tracku, z dodatkiem fortepianu i smutnych wiolonczel i parę japońskich piosenek. Nic w głowie nie zostaje. Dla nieobeznanych z tymi klimatami może się podobać, score zły nie jest, ale brak świeżości i temptrack aż mnie tu w oczy szczypie. Za dużo się skośnych nasłuchało w życiu, żeby takie coś miało muzycznie podniecić



Szkoda czasu tym bardziej, niesamowite smęty usypiające po 5 minutach - kopia Thank You For The Service Njumana.. Czekałem tylko ze względu na piosenkę oryginalną Lennox - i ona jest genialna, aż 6,5 minutowa (!), prawie bez muzyki, głównie acapella. Mocny kandydat do Oskara będzie.