Muzyka filmowa - Forum FilmMusic.pl

no prawie zajebisty kawałek pytanie tylko czy to pastisz i track zupełnie odbiega od klimatu scoru (czyli jak z Brajanowym geniuszem w Can You Dig It), czy score też będzie taki - jak tak, to zapytam WTF po co brali do tego Gjaczina

to prawie --> samplowana perkusja.. ależ to sztucznie brzmi...

Tak jak pisałem w spoilerze, to End Credits, czyli tak jak u Tylera czy Becka bardziej taka zgrywa na koniec, także raczej nie ma co się sugerować i sam score powinien już być inny, ale wspólne elementy może posiadać, a perkusja jak perkusja, pewnie miała tak brzmieć i jej gra pasuje do tego klimatu.

to odpal sobie Brajanowy track i wróć do tego.. facet idzie w żywe instrumenty, track jest typowo jam session, a nie stać go na perkusistę albo porządne jej nagranie ?

Adam pisze:to odpal sobie Brajanowy track i wróć do tego.. facet idzie w żywe instrumenty, track jest typowo jam session, a nie stać go na perkusistę albo porządne jej nagranie ?

Tak już perkusja u niego brzmi, Ghost Protocol, Cars 2, Speed Racer i mając najlepszych grajków na świecie, nie wydaje mi się żeby ją samplował, to by wręcz zaprzeczało jego muzycznej filozofii.

wtedy można było zwalać na dziadka Wallina sorry ale akurat Brajan wie jak Iwataki nagrywa i że umie perkusję nagrać porządnie, Gjaczin powinien to wykorzystać skoro też z nim pracuje od dawna

Dobry ten kawałek, czekam na resztę.

Ciekawa, odważna rzecz jak na te marvelowskie popierdółki - ogólnie kawałek balansuje na granicy kiczu, ale brzmi fajnie (zwłaszcza klawisze i ten elektroniczny klawesyn) i ma momentami taki progrockowy posmak. Ale znając Giacchino to nie liczyłbym na to, że końcowa suita znajdzie przełożenie na resztę score, a przynajmniej nie w proporcjach 1:1.

Też mi to pachnie trochę rockiem progresywnym, ale nie wiem, czy tego oczekiwałem od tego filmu i od "End Credits", który w wykonaniu Giacchino powinien być raczej suitą, a nie czymś takim ... Ale ogólnie kawałek jest ok.

Nawet niezły ten kawałek, tak słuchając go kojarzy mi się trochę z klimatami filmów porno z lat 60tych 70tych. Narkotyki, fazy, sexploration, kobiety z afro i innymi obfitymi fryzurami, niekoniecznie na głowie

Żeby się nie skończyło jak przy Iron Man 3 ,że najlepszy i najodwazniejszy kawałek będzie na napisach końcowych.

Myślę, że będą odważniejsze rzeczy, ciekawym jak Michael opisze to psychodeliczne podróże w inny wymiar, choć nie koniecznie w tym stylu. Mimo wszystko to kino superbohaterskie z obłędnymi efektami i epickimi potyczkami czarodziei, także taka "porno" muzyka by tu raczej średnio pasowała, przy dobrych wiatrach dziś wieczorem się przekonamy jak to będzie i jednak przesłucha się muzę przed filmem, a ten już za 6 dni. Tradycyjna Marvelowska premiera w LA i czerwony dywan już dziś.

Pojawiają się pierwsze komentarze i jak można było podejrzewać są entuzjastyczne, chwalona jest obsada, efekty, muzyka, na pelerynie Doktora kończąc, zobaczymy jakie będzie to miało odbicie w reckach, ale póki co wygląda to dobrze, choć fabularnie ponoć nie powala, a i czarny charakter jest tu iście Marvelowski. Do kupy w formie artykułu zebrało je na ekranie:
http://naekranie.pl/aktualnosci/krotkie ... ow-1328543

Tracklista:

01. Ancient Sorcerer's Secret [02:38]
02. The Hands Dealt [02:57]
03. A Long Strange Trip [02:29]
04. The Eyes Have It [01:24]
05. Mystery Training [01:54]
06. Reading Is Fundamental [01:40]
07. Inside the Mirror Dimension [04:05]
08. The True Purpose of the Sorcerer [02:10]
09. Sanctimonious Sanctum Sacking [07:28]
10. Astral Doom [03:42]
11. Post Op Paracosm [01:16]
12. Hippocratic Hypocrite [01:35]
13. Smote and Mirrors [06:30]
14. Ancient History [04:09]
15. Hong Kong Kablooey [03:36]
16. Astral Worlds Worst Killer [06:18]
17. Strange Days Ahead [06:00]
18. Go for Baroque [02:56]
19. The Master of the Mystic End Credits [03:51]

66:28

pierwszy plus że krótki

Jestem w trakcie odsłuchu i ... cóż, czuję się troszeczkę rozczarowany, gdyż nie jest to praca zbyt słuchalna. Owszem, jest lepiej, niż w Beyond, gdzie mamy ścianę dźwięku, ale muzyka jest chyba zbyt bardzo podporządkowana obrazowi - nie chodzi mi o to, że jest ilustracyjna, tylko że jest za mocno podporządkowana tematyce i jest ciut za dużo psychodeliki a za mało mistycyzmu, ale to dopiero połowa płyty.

Nie ma to jak wypowiadać się w trakcie pierwszego odsłuchu, także kontynuuję Trochę takie Inside Out na sterydach Nie będę spoilerować, ale jestem troszkę zdezorientowany i przytłoczony, dużo się dzieje i score to na pewno niejednoznaczny i nie na raz, także trzeba będzie go poodkrywać i się z nim dobrze przespać. Wiele tracków sprawia sporą radochę, ogólnie chyba każdy posiada w sobie "coś", na pewno w uszy wbił mi się "Sanctimonious Sanctum Sacking" czy "Smote and Mirrors", a "Strange Days Ahead" to już w ogóle miłość od pierwszego usłyszenia, kolejny utwór Michaela w Cv do aplikacji do Bonda Dobra kończę i pędzę do sklepu po klawesyn

Odsłuchałeś już całość? Ja jeszcze nie zdążyłem, pobrało mi się jakieś 20 minut temu Ogólnie, nie jest źle, ale mam wrażenie, że każda z ubiegłorocznych i tegorocznych prac Giacchino (może poza Byond) jest bardziej słuchalna i przede wszystkim, bardziej przystępna, a także bogatsza tematycznie. Ta praca jest po prostu, jak dla mnie na razie trudna w odbiorze - z jednej strony jest monumentalnie, mocno, jest wokal, chór, perkusjonalia i odrobina orientu, ale brakuje mi jakiejś epickości, oraz wyrazistej tematyki. Na razie przedkładam liryczne fragmenty (track 2, 11, 12, 14). Siedemnasta rzeczywiście jest fajna i temat też tutaj jest, ale jest on taki trochę zakamuflowany i nie rzuca się w uszy Ogólnie mój pierwszy osąd to nie zarzuty, gdyż jest to jak do tej pory najlepsza i najoryginalniejsza muzyka do filmu Marvela, ale brakuje jej przebojowości i takiego mocnego, tematycznego utworu, który będziemy utożsamiać z tym filmem i z jakąś sceną, jak np. "As the Jurassic World Turns", "Bundle of Joy" czy "Night of the Yorktown". Nie porównywałbym też tej pracy z "Inside Out", gdyż tam już na dzień dobry dostajemy temat
Aha, utwór nr 19 jest chyba najlepszy i tu mamy temat w pełnej okazałości