Godzilla vs. Kong - Tom Holkenborg

[Adam]

I znowu możemy się cieszyć, że Hans nie zna polskiego i tu nie zagląda bo byłby niezły łomot

Hans przyjdzie i każe Pawłowi zamknąć forum, mówię Wam
Ponoć wśród fanbojów w USA już ma nową ksywę - Hans „Dyktator” Zimmer.

A o tym CD to chodziło mi o dalszy ciąg trendu - blockbustery, nawet potencjalne, bez wydania.

[Wawrzyniec]

Junkie jest trochę jak dziecko z przedszkola, któremu zamiast kredek dali farby i płótno i oczekują że jebnie drugą "Wenus w lustrze". Nie, to dalej będą koślawe bazgroły. Oczywiście wszyscy są świadomi, że to dziecko nadal wali bazgroły, tylko poczciwy wujaszek Hans próbuje wszystkim wmówić, że to jednak jest drugi Velazquez*.

*-w sensie Diego, ten malarz od "Wenus w lustrze"... choć jak słyszę jak brzmi jego orkiestra to Junkiemu to i do Fernando V. brakuje mniej więcej tyle, co bazgrolącemu dziecku do słynnego malarza.

Hans jakoś broniąc Junkiego twierdził, że nie każdy kompozytor muzyki filmowej musi być ekspertem od orkiestry. Chociaż w sumie to porównanie z dzieckiem w przedszkolu jest dość trafiony. I mnie też czasami się kojarzy, że RCP to trochę tak jak Magiczny Autobus:


Hans jest trochę jak Pani Valerie Frizzle i w swoim magicznym studiu pokazuje swoim RCP-dzieciom, magię i świat muzyki filmowej. Sweeet Tutaj Adam pisze o "Hansie Dyktatorze Zimmerze", a mnie bardziej pasuje Good Old Daddy-Z, która kocha wszystkich swoich wychowanków i nawet jeżeli Junkie odstaje z grupy to z dobroci swego serca, dalej go motywuje, nie spycha bardziej w dół i broni przed atakami z zewnątrz.

[Adam]

Swoją droga Junkie serio ma jakiś kompleks z rozmiarem - pytanie czego. W ksywie ma XL, teraz się podnieca w wywiadach, że zbudował na zamówienie do tego scoru specjalny bęben XL, który mu ledwo do garażu się zmieścił...

[Wawrzyniec]

A pamiętasz jak na potrzeby 300 Rise of An Empire, złączył dwa fortepiany i aby na nich grać trzeba była mieć przyłbicę, aby Ci głowy nie urwało. Tomek Goska skomentował to w swojej recenzji tak:


A co do wielkości, to przypomnę słowa Kopra, który powiedział: "Nie liczy się rozmiar syntezatorka, ale to jak się na nim gra."

[Adam]

A co do wielkości, to przypomnę słowa Kopra, który powiedział: "Nie liczy się rozmiar syntezatorka, ale to jak się na nim gra."

na takie coś zawsze jak pamiętam była w liceum riposta: "O, kolejny z małym członkiem."

Tomek Goska skomentował to w swojej recenzji tak:

uważajcie, bo przyjdzie Hans i Wam portal zamknie

[Koper]

Tutaj Adam pisze o "Hansie Dyktatorze Zimmerze", a mnie bardziej pasuje Good Old Daddy-Z, która kocha wszystkich swoich wychowanków i nawet jeżeli Junkie odstaje z grupy to z dobroci swego serca, dalej go motywuje, nie spycha bardziej w dół i broni przed atakami z zewnątrz.

Czy Junkie aż tak odstaje? Pod względem miksu orkiestry na pewno, ale już w tworzeniu jakichś chwytliwych kawałków to bije na głowę takiego Streitenfelda. W sumie taki Balfe też za wiele pamiętnych tracków na koncie nie ma.

Swoją droga Junkie serio ma jakiś kompleks z rozmiarem - pytanie czego. W ksywie ma XL, teraz się podnieca w wywiadach, że zbudował na zamówienie do tego scoru specjalny bęben XL, który mu ledwo do garażu się zmieścił...

A co do wielkości, to przypomnę słowa Kopra, który powiedział: "Nie liczy się rozmiar syntezatorka, ale to jak się na nim gra."

na takie coś zawsze jak pamiętam była w liceum riposta: "O, kolejny z małym członkiem."

To w końcu który z nich ma małego członka? Ten z małym syntezatorkiem, czy ten z dużym? A może obaj tylko ten z małym nie ma z tego powodu kompleksów, a ten z dużym i owszem...?

[Paweł Stroiński]

To w końcu który z nich ma małego członka? Ten z małym syntezatorkiem, czy ten z dużym? A może obaj tylko ten z małym nie ma z tego powodu kompleksów, a ten z dużym i owszem...?

Sądząc po tym, kto w ogóle temat poruszył?

Adam.

[Adam]

Ja zwróciłem uwagę, że wyskakują z lodówki od 2 dni wywiady JXL o gigantycznym bębnie. Juz ze 3 rózne portale mi na Fejsie to wyświetliły.

[Kaonashi]

Akurat bęben to chyba Zimmer ma większy.

[Wawrzyniec]

A Wallfisch ma aktualnie największy.

Zresztą znowu zacytuję Kopra, "To całe RCP na fastfoodach jedzie".

Ja zwróciłem uwagę, że wyskakują z lodówki od 2 dni wywiady JXL o gigantycznym bębnie. Juz ze 3 rózne portale mi na Fejsie to wyświetliły.

A to przecież już pisałem w innym temacie, że pod względem promocji to Junkie dawno przerósł mistrza Zimmera. I Hansa promocja to poziom XS, w porównaniu z promocją Junkiego, która jest XL.

Czy Junkie aż tak odstaje? Pod względem miksu orkiestry na pewno, ale już w tworzeniu jakichś chwytliwych kawałków to bije na głowę takiego Streitenfelda. W sumie taki Balfe też za wiele pamiętnych tracków na koncie nie ma.

Hm, temat Franca Lucasa z American Gangster, czy All I See Is You, są dla mnie w porządku i jednak trochę inne. Balfe miał parę ciekawych kawałków, plus co by tu ie pisać u niego soundtracki w brzmieniu są dość różne, często dramatycznie różne poziomem. A Junkiego ma jakieś tematy, ale zdają mi się one być bardzo podobne do siebie. Tak samo jeżeli chodzi w kategorii anthemów, czy też opartej na smyczkach liryce, która była ładna w Mad Max i Brimstone, ale w sumie w każdej ścieżce tak ona brzmi.
A już pod względem poziomu to taki Djawadi, Jablosnky, czy Jackman zdecydowanie wyżej stoją nad Junkim.

[Koper]

Hm, temat Franca Lucasa z American Gangster, czy All I See Is You, są dla mnie w porządku i jednak trochę inne. Balfe miał parę ciekawych kawałków, plus co by tu ie pisać u niego soundtracki w brzmieniu są dość różne, często dramatycznie różne poziomem. A Junkiego ma jakieś tematy, ale zdają mi się one być bardzo podobne do siebie. Tak samo jeżeli chodzi w kategorii anthemów, czy też opartej na smyczkach liryce, która była ładna w Mad Max i Brimstone, ale w sumie w każdej ścieżce tak ona brzmi.
A już pod względem poziomu to taki Djawadi, Jablosnky, czy Jackman zdecydowanie wyżej stoją nad Junkim.

Generalnie zgoda - Junkie potrafi poruszać się tylko w mocno ograniczonej niszy (choć White Lines przynajmniej w filmie brzmiało spoko, a było troszkę inne chyba) i zna tylko jedno brzmienie/rodzaj liryki jak i dynamicznego heroicznego tematu, który mu wychodzi. Już próba wejścia w buty Steinera i Ifukube wyszła żałośnie, jak słychać w klipach. Niemniej ta mocno ograniczona nisza to i tak póki co o tyle więcej od Streitenfelda, którego szczytem jest napisanie czegoś "w miarę w porządku" i to nie jestem przekonany czy samodzielnie.

[Paweł Stroiński]

Ja akurat całkiem lubię od Streitenfelda jego nieepickie rzeczy dla Scotta, nawet A Good Year jest dość sympatyczny (jeśli dość dziwny i nie realizuje potencjału filmu).

Za to faktem jest, że Marc nie jest... mistrzem wiedzy o muzyce, ale niestety nie mogę tego publicznie przytaczać.

[Wawrzyniec]

Ja w ogóle nie wiedziałem, że przy "A Good Year" Streitenfeld zastąpił Marianelliego? I chciałbym wiedzieć co Paweł ma na myśli, że film "nie wykorzystuje potencjału filmu". Ale to może w osobnym temacie, który Marc ma, ale już recenzji tego, jak "American Gangster" nie ma. Kiedy właśnie za American Gangster miał nominację do BAFTA i nawet w recenzji Olka Dębicza mamy teksty, że Marc jest jak powiew świeżości ze stajni MV/RCP. I w sumie Marc sobie radził lepiej w minimalnych pracach i dopiero bardziej epickie rzeczy jak "Robin Hood" go w wielu oczach położyły (choć nie wszystkie gdyż nawet IFMCA bardzo chwaliła ten score) i wtedy zaczął się "Srajfeld".

"White Lines" podobnie jak "Distance Between Dreams" to spoko prace, ale w nich Junkie porusza się w swoich elektronicznych klimatach. w White Lines może nawet wrócić do czasów a la DJ. Ale fakt faktem, że on teraz głównie do blockbusterów pisze i ten heroiczny temat pisze. Tylko też te jego anthemy są bardzo podobne do siebie.

A tę dziwną i elektroniczną aranżację Ifukube to może można tłuamczyć tym, że

Spoiler:

Ten Godzilla w filmie to podobno Mechagodzilla

.

[Michał Turkowski]

Po "muzyce" Holkenborga sobie nic dobrego nie obiecuję.

Odświeżyłem sobie ostatnio score Desplata... zawsze go lubiłem ale przy ostatnim słuchaniu to mnie wgniotło w ziemię. Nie potrafię tego określić, ale jest w tym score jakiś taki magnetyzm, który sprawia że nie mogę od tego scoru się oderwać mimo jego wad. Podoba mi się nagranie, brzmi trochę jak nagrania Goldsmitha z lat 70, które miały takie "zamknięte", "ciasne" brzmienie- lubię ten efekt w "Godzilli" jak puzony i tuby w niskich rejestrach zdają się aż przylegać do mikrofonów

A score Beara to dla mnie spore rozczarowanie, szczególnie jego aranżacje tematu Ifukube, które brzmią jak dla mnie bardzo biednie i generycznie. Preferuję Desplata o wiele bardziej.

[lis23]

Desplata nie słuchałem ale praca Beara jest całkiem fajna, zwłaszcza użyte instrumentarium i piosenka oraz tematy, choć całość jest może trochę przydługa